Τη δεκαετία του ’60 μεγάλωνε σαν παράνομος μετανάστης με τα λιγοστά χρήματα που έβγαζε ο πατέρας του από τις πωλήσεις ανταλλακτικών για ρολόγια. Σήμερα, στα 55 του, είναι βουλευτής στην Ελβετία, έχει διατελέσει υπουργός Δημόσιας Τάξης, ηγείται της πρωτοβουλίας «Εβδομάδα της Γεύσης» με σκοπό την προστασία των παραδοσιακών προϊόντων και των σπάνιων ποικιλιών, ενώ σχεδιάζει «οικολογικό» οινοποιείο και ελαιοτριβείο στην αγαπημένη του Πάτμο.
Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, από πατέρα Ηπειρώτη και μητέρα Εβραία, ο Ιωσήφ Ζησιάδης ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα σε ηλικία 2 ετών. «Σε ελληνικό σχολείο δεν πρόλαβα να πάω. Ο πατέρας μου ήταν ωρολογοποιός, αλλά οι δουλειές του στην Αθήνα δεν πήγαιναν καλά. Αποφάσισε λοιπόν να φύγουμε για την Ελβετία και να εργαστεί σε εργοστάσιο ρολογιών». Επί περίπου μία δεκαετία έζησε στη νέα του «πατρίδα» με προσωρινή άδεια παραμονής, ξεχνώντας σχεδόν την ελληνική καταγωγή του. «Ζούσαμε σαν Ελβετοί, για να μας αποδεχτούν. Στο σπίτι βέβαια διατηρούσαμε στοιχεία της κουλτούρας μας, φτιάχναμε ελληνικά φαγητά, αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια χάναμε την επαφή ακόμα και με την ελληνική γλώσσα».
Μετά το σχολείο ακολούθησαν οι σπουδές Θεολογίας και η ένταξή του στο Εργατικό Κόμμα. «Από τα 16 μου ήμουν πολιτικοποιημένος και συμμετείχα σε αρκετές δράσεις. Στο πανεπιστήμιο άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο με την πολιτική. Ηθελα πράξεις, όχι λόγια. Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια, γνώρισα ανθρώπους πολύ φτωχούς, ήθελα μια κοινωνία πιο δίκαιη». Το 1989 εξελέγη τοπικός βουλευτής της Λοζάνης και το 1991 κέρδισε για πρώτη φορά μια θέση στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Η κορυφαία στιγμή της πολιτικής του καριέρας δεν άργησε να έρθει. «Το 1996 ανέλαβα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Για το Εργατικό Κόμμα ήταν κάτι πρωτοφανές, πραγματικός θρίαμβος».
Σήμερα, ύστερα από 20 χρόνια παραμονής στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ζωής της χώρας, είναι ο μόνος εκπρόσωπος του κόμματός του στο Εθνικό Κοινοβούλιο.
Η αντιμετώπισή του
«Στην Ελβετία δεν με αντιμετωπίζουν σαν Ελληνα, αν και ξέρουν τις ρίζες μου. Με θεωρούν δικό τους, με κρίνουν για τις επιλογές και τις πολιτικές μου απόψεις. Αλλωστε το ελβετικό πολιτικό σύστημα δεν έχει καμία σχέση με το ελληνικό. Εδώ τα κόμματα δεν έχουν τόσο μεγάλη δύναμη. Γίνονται 4- 5 δημοψηφίσματα τον χρόνο. Με 50.000 υπογραφές κατεβάζεις νόμο στη Βουλή. Στην Ελβετία το Μνημόνιο δεν θα περνούσε ποτέ χωρίς δημοψήφισμα».
Στη χώρα μας έρχεται μόνο δυο τρεις φορές τον χρόνο. Αλλά ως επικεφαλής της Ομάδας Φιλίας Ελλάδας – Ελβετίας φροντίζει να ενημερώνεται για τις πολιτικές εξελίξεις μέσω Διαδικτύου. «Εμαθα και για τις αντιδράσεις των νέων που συγκεντρώνονται στις πλατείες. Είναι μια θετική εξέλιξη να βλέπεις ανθρώπους να διαδηλώνουν ειρηνικά, μακριά από κομματικές ή άλλες ταμπέλες. Και το λέω εγώ, που είμαι μέλος κόμματος εδώ και 40 χρόνια. Χρειάζεται ένα κίνημα σαν αυτό, για να πάρουν οι Ελληνες το μέλλον στα χέρια τους».
Τα σχέδιά του για το νησί της Αποκάλυψης
Η αγάπη του για την Πάτμο γεννήθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στις Κυκλάδες πριν από 25 χρόνια. «Πέρασα στο νησί από τη Σέριφο και αμέσως μαγεύτηκα από την ομορφιά του. Από τότε την επισκέπτομαι κάθε καλοκαίρι. Δέθηκα με τους ανθρώπους, έγινα δημότης, ετοιμάζω το δικό μου σπίτι και από τα τέλη του περασμένου Μαρτίου ένα παραδοσιακό οινοποιείο και ένα ελαιοτριβείο. Κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν πάρω σύνταξη, ίσως γίνω και μόνιμος κάτοικος».
Η ιδέα για την κατασκευή ενός οικολογικού οινοποιείου προέκυψε από την έρευνα του κ. Ζησιάδη για το παρελθόν του νησιού. «Η Πάτμος ήταν γεμάτη αμπέλια και είχε μια αξιόλογη παραγωγή κρασιού και άλλων προϊόντων. Σήμερα δεν παράγει τίποτα, ζει από τον τουρισμό. Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα αμπέλι, που με τη βοήθεια νέων κατοίκων του νησιού θα δώσει ώθηση στην τοπική οικονομία και θα κρατήσει ζωντανή την παράδοση και τα τοπικά προϊόντα. Πριν από λίγο καιρό φυτέψαμε τα πρώτα δέντρα και τον Νοέμβριο θα ασχοληθούμε με το ελαιοτριβείο».
Το ενδιαφέρον για τη φύση και την προστασία σπάνιων ποικιλιών τον έφερε και στη θέση του επικεφαλής της πρωτοβουλίας «Εβδομάδα της Γεύσης» στην Ελβετία. «Κάθε χρόνο διοργανώνουμε ένα 10ήμερο εκδηλώσεων, με τη συμμετοχή τυροκόμων, οινοποιών και αγροτών που παρουσιάζουν στο κοινό παραδοσιακά προϊόντα και γεύσεις που κινδυνεύουν να χαθούν. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά μας να τρώνε υγιεινά και να ξεφύγουν από το μοντέλο τυποποιημένης διατροφής που προωθείται παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια».
Γεράσιμος Κόντος