Γενικότερα ισχύει η άποψη ότι «ο αποθανών δεδικαίωται». Οχι όμως και στη γειτονική μας Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), της οποίας η ηγεσία μοιάζει να μη γνωρίζει καν τι σημαίνει πολιτικός πολιτισμός.
Η κυβέρνηση του Νίκολα Γκρούεφσκι δεν δίστασε να δείξει με κάθε τρόπο τη βαθύτατη αντιπάθειά της προς τον -νεκρό πια- Κίρο Γκλιγκόροφ, ακόμη και την ημέρα της κηδείας του πρώην προέδρου της ΠΓΔΜ, η οποία τελέστηκε στις 3 Ιανουαρίου στα Σκόπια. Αν και ο ίδιος ο Γκλιγκόροφ είχε εκφράσει ως τελευταία του επιθυμία η κηδεία του να τελεστεί με σεμνότητα σε στενό οικογενειακό κύκλο, χωρίς τιμές αρχηγού κράτους, οι πολίτες της χώρας δέχτηκαν ισχυρό σοκ όταν είδαν τη σορό του ανθρώπου που οδήγησε την πατρίδα τους στην ανεξαρτησία και κατοχύρωσε την κρατική της οντότητα να μεταφέρεται στο νεκροταφείο μέσα στην καρότσα ενός ημιφορτηγού! Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε και η σχεδόν προκλητική απουσία-αδιαφορία της πλειονότητας των μέσων ενημέρωσης της χώρας, τα οποία φρόντισαν να περάσουν την είδηση του θανάτου του Γκλιγκόροφ «στα ψιλά», χωρίς να προβούν έστω σε μια στοιχειώδη -και χάριν επικοινωνιακού εντυπωσιασμού- αλλαγή του προγράμματός τους, ανήμερα της κηδείας του πρώην προέδρου της χώρας.
«Λογικό» λένε πάντως πολλοί, σχολιάζοντας ότι «τα περισσότερα ΜΜΕ της χώρας ελέγχονται από τον Γκρούεφσκι».
Εντονη κριτική στη στάση των μέσων ενημέρωσης της χώρας -και κυρίως στη στάση της κρατικής τηλεόρασης- άσκησαν ωστόσο πολλές εφημερίδες, των οποίων οι αρθρογράφοι δεν παρέλειψαν να στηλιτεύσουν τους συναδέλφους τους δημοσιογράφους που εργάζονται σε αυτά. Ακόμη ο καθηγητής πανεπιστημίου της Σχολής Δημοσιογραφίας Τόμε Γκρούεφσκι δήλωσε με νόημα ότι ειδικά «η εθνική τηλεόραση ανήκει σε όλους και δεν ανήκει σε κανένα πολιτικό κόμμα» αναφερόμενος έμμεσα στον Νίκολα Γκρούεφσκι.
Σύμφωνα πάντως με αναλυτές είναι προφανές ότι οι φανατικοί εθνικιστές της ΠΓΔΜ δεν μπόρεσαν να συγχωρήσουν ποτέ στον Κίρο Γκλιγκόροφ την πολιτική τοποθέτησή του από τα έδρανα της Βουλής εν έτει 1992 για το γεγονός ότι «οι Σκοπιανοί είμαστε Σλάβοι και (…) δεν έχουμε καμία σχέση με τον πολιτισμό του Μεγάλου Αλεξάνδρου».
Γιώργος Τραπεζιώτης
Μ.Η.Τ. 232120