Μια καρδιά με «σκελετό» από μετάξι!

Μια «βάση» για την ανάπτυξη κυττάρων του καρδιακού ιστού κατάφεραν να δημιουργήσουν ερευνητές του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ, χρησιμοποιώντας ίνες μεταξιού από ινδικό μεταξοσκώληκα!

Στην προσπάθειά τους να αναπτύξουν μια θεραπεία για την πλήρη αποκατάσταση του καρδιακού ιστού, οι επιστήμονες επιχειρούν να αναπτύξουν τεχνητό ιστό, ο οποίος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αντικατάσταση τμημάτων του φυσικού καρδιακού ιστού που έχουν καταστραφεί. Μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει να τοποθετήσουν κύτταρα των καρδιακών μυών σε μια τρισδιάστατη βάση, την οποία δημιούργησαν χρησιμοποιώντας το μετάξι που παράγει μεταξοσκώληκας της Ινδίας!

Η κατασκευή μιας τρισδιάστατης δομής αποτελεί πρόκληση, καθώς οι κατεστραμμένοι καρδιακοί μύες δεν αναπαράγονται. Μάλιστα, ήδη έχουν πραγματοποιηθεί πειράματα με αρκετά διαφορετικά υλικά, τα οποία θα μπορούσαν να παρέχουν μια σημαντική βάση για την τοποθέτηση κυττάρων του μυοκαρδίου.

Ωστόσο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, τόσο οι τεχνητές όσο και οι φυσικές ίνες που χρησιμοποιήθηκαν στις δοκιμές παρουσιάζουν μειονεκτήματα. «Κάποιες ήταν πολύ εύθραυστες, κάποιες άλλες δέχτηκαν επιθέσεις από το ανοσοποιητικό, ενώ άλλες δεν κατάφεραν να κάνουν τους καρδιακούς μυς να «κολλήσουν» καλά πάνω τους» εξηγεί ο επικεφαλής της έρευνας Φίλιξ Ενγκελ.

Ωστόσο, η λύση στο παραπάνω πρόβλημά τους προήλθε από την Ινδία και συγκεκριμένα από τον επιστήμονα Τσίνμοϊ Πάτρα, ο οποίος διαπίστωσε ότι οι ίνες που παράγονται από τον ινδικό μεταξοσκώληκα τύπου Τάζαρ ίσως δεν παρουσιάζουν κανένα τέτοιο μειονέκτημα. Οπως είπε, η επιφάνειά τους περιέχει δομές πρωτεϊνών που διευκολύνουν την προσκόλλησή τους στους καρδιακούς μυς και επειδή είναι πιο χοντρές από τις υπόλοιπες ίνες μεταξιού, τα κύτταρα αναπτύσσονται πάνω τους καλά και μπορούν να σχηματίσουν τρισδιάστατες δομές. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Φίλιξ Ενγκελ, η επικοινωνία ανάμεσα στα κύτταρα ήταν απρόσκοπτη και επί 20 μέρες λειτουργούσαν όπως οι πραγματικοί καρδιακοί μύες!

Ωστόσο, παρά τα σημαντικά αυτά αποτελέσματα, οι κλινικές δοκιμές θα αργήσουν πολύ να γίνουν, καθώς δεν έχει λυθεί ακόμη το πρόβλημα της απόκτησης αρκετών καρδιακών κυττάρων.

Αλεξάνδρα Χυδηριώτη