Το θέμα της χρήσης αντιασφυξιογόνων μασκών από τους διαδηλωτές φαίνεται ότι ανοίγει και πάλι, προφανώς εν όψει των νέων οικονομικών μέτρων που έρχονται και των κινητοποιήσεων που νομοτελειακά θα «φέρουν» μαζί τους. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ., αφού… είδαν και απόειδαν ότι με τις μάσκες που φορούν οι ταραξίες τούς καθιστούν «άτρωτους» στα δακρυγόνα και τα χημικά των ΜΑΤ, εισηγήθηκαν την αναζήτηση νομικής φόρμουλας προκειμένου να απαγορευτούν και η χρήση τους να διώκεται ποινικά στα πρότυπα του «κουκουλονόμου».
Μιλώντας χθες, πάντως, στη «δημοκρατία» ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ., αστυνομικός υποδιευθυντής, Αθανάσιος Κοκκαλάκης, τόνισε ότι παλαιότερα σε συσκέψεις επιτελών του Σώματος πράγματι είχε πέσει στο τραπέζι η σκέψη για… ποινικοποίηση της χρήσης της αντιασφυξιογόνας μάσκας από τους διαδηλωτές, ωστόσο η όποια συζήτηση σταμάτησε εκεί και δεν πήρε ποτέ πιο επίσημη μορφή. Σύμφωνα με τον κ. Κοκκαλάκη, η νομική υπηρεσία του Αρχηγείου (και κατ’ επέκταση και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη) δεν μελετά κάποιο σχετικό σχέδιο, αν και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο αυτό να γίνεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες κάποιου άλλου υπουργείου!
Η συζήτηση για τις αντιασφυξιογόνες μάσκες ξεκίνησε την ίδια χρονική περίοδο με τη διάδοση της χρήσης τους, δηλαδή την εποχή της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος πέρυσι το καλοκαίρι. Τότε ήταν που η χρήση της αντιασφυξιογόνας μάσκας ξεπέρασε τα νοητά όρια του αντιεξουσιαστικού χώρου και «απλώθηκε» σχεδόν σε όλους τους διαδηλωτές, οι οποίοι έψαχναν τρόπους προστασίας απέναντι στα… χημικά νέφη! Ηταν τέτοια η έκταση που έλαβε τότε το θέμα, που οι μάσκες είχαν εξαντληθεί από τα ράφια των καταστημάτων τα οποία τις πουλούσαν. Ετσι αυξήθηκαν οι παραγγελίες μέσω Ιντερνετ (όπου κάποιος μπορούσε να βρει με σαφώς λιγότερα χρήματα τις πλέον σύγχρονες μάσκες). Αποτέλεσμα; Σε αρκετές περιπτώσεις ταραξίες ή ακόμα και ειρηνικοί διαδηλωτές εμφανίζονταν στις διαδηλώσεις με αντιασφυξιογόνες μάσκες καλύτερες από αυτές που διαθέτουν τα ΜΑΤ και έτσι οι συγκρούσεις διαρκούσαν πολλές ώρες και ήταν πιο σκληρές.
Νίκος Δεμισιώτης