«Ραγίζει η καρδιά μου κάθε φορά που ακούω κάτι κακό για την Ελλάδα. Είμαι υπερήφανος που είμαι Ελληνας. Το ίδιο και τα παιδιά μου. Και πάντα θα την ψηλώνω τη χώρα μου».
Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Στηβ Γεωργανά, Ελληνα ομοσπονδιακό βουλευτή στην Αυστραλία, που βρέθηκε πριν από μερικές ημέρες στη Θεσσαλονίκη μαζί με άλλους ομογενείς βουλευτές, μέλη της διοίκησης της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ενωσης Ελληνισμού. Μιλώντας στη «δημοκρατία», περιγράφει τη δική του Ελλάδα, αυτή που φέρει μέσα του από την πρώτη στιγμή της ζωής του κι ας γεννήθηκε στην Αδελαΐδα: την Ελλάδα της θάλασσας, του γαλάζιου και των φιλόξενων και φιλότιμων ανθρώπων.
«Οταν ανέφερα στους φίλους μου ότι θα ερχόμουν εδώ, το πρώτο που μου είπαν ήταν “είναι ασφαλές να πας;” Πρέπει να αλλάξουμε αυτή την εικόνα που έχουν οι άνθρωποι στο εξωτερικό. Η Ελλάδα λειτουργεί κανονικά. Υπάρχει κυβέρνηση και η νοοτροπία αρχίζει να αλλάζει» τονίζει.
Στην ερώτησή μας για το αν οι βουλευτές στην Αυστραλία απολαμβάνουν των ίδιων προνομίων με τους βουλευτές στην Ελλάδα, που συχνά προκαλούν την οργή του κόσμου, απαντά: «Δεν είμαστε τίποτα διαφορετικό από τους υπόλοιπους πολίτες ούτε έχουμε κάποιο ιδιαίτερο προνόμιο» και σπεύδει να σημειώσει: «Μια από τις βασικές διαφορές όμως με την ελληνική πραγματικότητα είναι ότι εκεί τα ρουσφέτια του βουλευτή δεν υπάρχουν. Τι είναι το ρουσφέτι ούτε που ξέρω. Ρωτάω εδώ τους φίλους να μου πουν πώς ακριβώς γίνεται» τονίζει.
Ο ίδιος δεν οδηγήθηκε στην πολιτική κατευθείαν από ένα πολιτικό τζάκι, κάτι ιδιαίτερα σύνηθες στη χώρα μας.
Η καριέρα του ξεκίνησε στο τιμόνι ενός ταξί στα 21 του, παράλληλα με τις σπουδές του στη διοίκηση επιχειρήσεων. «Η πολιτική ήρθε φυσικά. Στην οικογένειά μου συζητούσαν πάντα για τα πολιτικά». Μέλος του κυβερνητικού κόμματος των εργατικών, βρίσκει απόλυτα φυσιολογική τη μετάβαση από τις τάξεις των εργαζομένων του μόχθου και του μεροκάματου στους κόλπους της πολιτικής.
Μαρία Μαθιοπούλου