Η απόφαση για την πτώχευση της ιστορικής βιομηχανίας Κατσέλη (Nutriart) από τον Γιώργο Δαυίδ δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στην αγορά, τουλάχιστον όχι για όσους κινούνται στους κλάδους του χονδρεμπορίου και των λιανεμπορικών αλυσίδων. Τα μεγάλα προβλήματα στην προμήθεια πρώτων υλών, λόγω της έλλειψης ρευστότητας, οι καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας του προσωπικού, η ελλειπής παρουσία στο ράφι και η αποδυνάμωση των μεριδίων ήταν τους τελευταίους μήνες τα μόνα χαρακτηριστικά της εταιρίας που πριν από ελάχιστα χρόνια κυριαρχούσε στην αγορά του ψωμιού και των συναφών σκευασμάτων.
Οπως λένε πολλοί στην αγορά, η σταδιακή κατάρρευση του ομίλου φαίνεται ότι άρχισε από τη στιγμή που ο Ελληνοκύπριος Γιώργος Δαυίδ την απέκτησε με επεισοδιακό τρόπο το 2008, «εξαναγκάζοντας» τον ιδρυτή της και μεγαλομέτοχο Νίκο Κατσέλη να συμφωνήσει στη δημόσια πρόταση εξαγοράς.
Μία σειρά από λάθος χειρισμούς της οικογένειας Δαυίδ έφερε γρήγορα τον leader του κλάδου με τα ισχυρά μερίδια και τα δυναμικά brand names να κυνηγάει τον ανταγωνισμό και όχι να δημιουργεί νέες τάσεις. Κάπως έτσι λοιπόν, υπό την καθοδήγηση του υιού του Γιώργου Δαυίδ, Χάρη, η Κατσέλης γινόταν κυριολεκτικά σκιά του εαυτού της.
Παρότι έγιναν διάφορες κινήσεις διάσωσης, όπως είχαν γίνει και παλαιότερα με την Παπουτσάνης, με την Ideal κ.λπ., δεν κατέστη δυνατό να εξασφαλιστεί η συνέχεια της λειτουργίας του εργοστασίου. Αποτέλεσμα είναι 500 οικογένειες να κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο, εάν τον προσεχή Σεπτέμβριο, και συγκεκριμένα στις 18 του μήνα, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών γίνει δεκτή η αίτηση κήρυξης σε πτώχευση που έχει υποβάλει η Nutriart.
Βέβαια, έως την ύστατη ώρα η πλευρά του Γιώργου Δαυίδ, με επίσημες ανακοινώσεις της εισηγμένης, όπως αυτή που είχε εκδοθεί στις 3η Ιουνίου, στην οποία επισημαινόταν η επιδίωξή της για ενίσχυση της οικονομικής της θέσης μέσω της ολοκλήρωσης της συμφωνίας χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης, έπαιζε με επιτυχία τον ρόλο του σωτήρα. Χρειάστηκαν μόλις 18 ημέρες από εκείνη την ανακοίνωση για να δοθεί στη δημοσιότητα η αίτηση πτώχευσης.
Πώς τα τρία ιστορικά brand names (Κατσέλης, Αλλατίνη, Plaza) δεν κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό; Πώς η εταιρία που κατείχε ηγετική θέση στον κλάδο περιόρισε την παρουσία της στα ράφια των σούπερ μάρκετ και από τους 30 κωδικούς που είχε κάποτε έφτασε να διανέμει μόλις πέντε;» Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που συζητούν παράγοντες που γνωρίζουν τον κλάδο της αρτοποιίας και της ζαχαροπλαστικής, καταλογίζοντας σοβαρές ευθύνες στη διοίκηση της οικογένειας Δαυίδ. Από τζίρο 111.737.000 ευρώ το 2008 έφτασαν την εταιρία σε πωλήσεις 20.242.00 ευρώ πέρυσι, έτος κατά το οποίο οι ζημιές της διαμορφώθηκαν στα 36.800.000 ευρώ.
Μ.Η.Τ. 232120