Η πλούσια λαϊκή παράδοση, με την αγγειοπλαστική να κατέχει εξέχουσα θέση στη ζωή των κατοίκων από τα χρόνια της αρχαιότητας έως και σήμερα, χαρακτηρίζει το γραφικό κυκλαδίτικο νησί, τη Σίφνο. Παράλληλα, είναι ξακουστή και για τη γαστρονομία της και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, μια και από το χωριό Εξάμπελα κατάγεται ο «εθνικός» μας μάγειρας, Νίκος Τσελεμεντές. Μάλιστα, η συνεισφορά του στη μαγειρική κουλτούρα της χώρας τιμάται κάθε Σεπτέμβριο από τους κατοίκους της Σίφνου με το φεστιβάλ γαστρονομίας που φέρει το όνομά του.
Εκτός όμως από την πλούσια παράδοση και το κλασικό κυκλαδίτικο χρώμα, η Σίφνος αποτελεί ιδανικό προορισμό για όσους δεν αναζητούν μονάχα ειδυλλιακές παραλίες, καθώς αυτές είναι ελάχιστες στο νησί, αλλά έχουν διάθεση εξερευνητή. Οι κατάλευκοι παραδοσιακοί οικισμοί, όπως ο Αρτεμώνας, το Βαθύ, ο Πλατύς Γιαλός, το Ανω και Κάτω Πετάλι, τα Εξάμπελα η Καταβατή, οι Καμάρες και, φυσικά, η πανέμορφη χώρα της Απολλωνίας προσφέρουν στον επισκέπτη μοναδικές εικόνες και μυρωδιές αντίστοιχες των οποίων δύσκολα θα συναντήσει κανείς στα λεγόμενα «δημοφιλή» νησιά των Κυκλάδων.
Στη Σίφνο οι επισκέπτες θα βρουν αρκετά χιλιόμετρα μονοπατιών που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της παράδοσης του νησιού. Σε ένα μοναδικό δίκτυο συνολικού μήκους 200 χιλιομέτρων τα μονοπάτια της Σίφνου αποτελούν για τους λάτρεις της πεζοπορίας τον βασικότερο λόγο για να την προτιμήσουν. Αλλα από αυτά είναι λιθόστρωτα και άλλα χωμάτινα, όμως οι πανάρχαιοι αυτοί δρόμοι αποτελούν ύμνο στην αρμονική συμβίωση του ανθρώπου με τη «σκληρή» κυκλαδίτικη φύση. Τα αυτοφυή χόρτα, τα βότανα και τα αγριολούλουδα που -ιδίως την άνοιξη- ανθίζουν δίπλα τους κάνουν τον περιηγητή να ξεχνάει ότι βρίσκεται στις Κυκλάδες, με τις καταλήξεις τους, ωστόσο, σε μικρούς όρμους ή αμμουδερές παραλίες να τον επαναφέρουν γρήγορα στην πραγματικότητα.
Στους περιπάτους αυτούς ο επισκέπτης «σκοντάφτει» συχνά σε κάποια από τα 235 (!) εκκλησάκια και μοναστήρια της Σίφνου. Ο αριθμός αυτός μάλιστα αποτελεί… ρεκόρ για τις Κυκλάδες, καθώς είναι ο μεγαλύτερος αναλογικά με την έκταση του νησιού (μόλις 73.942 τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Για τους ξενύχτηδες η πρωτεύουσα αποτελεί την πρώτη επιλογή, καθώς καλύπτει ακόμα και τους πιο απαιτητικούς, χωρίς, ωστόσο, τη… «βαβούρα» που θα διατάρασσε την αρμονία του όμορφου οικισμού. Εκτός από την κοσμική Απολλωνία με τα παραδοσιακά ταβερνάκια, τα γκουρμέ εστιατόρια και τα όμορφα μπαράκια «χωμένα» στα ολόλευκα σοκάκια, στα «SOS» περιλαμβάνεται και το Κάστρο, με τη σαγηνευτική θέα στο ξακουστό ξωκλήσι των Επτά Μαρτύρων, όπου τα κοκτέιλ αποτελούν το καλύτερο συνοδευτικό για τις ώρες του ηλιοβασιλέματος.
Βασικό πρόβλημα στη Σίφνο των μόλις 2.000 μόνιμων κατοίκων αποτελεί η υποστελέχωση του Περιφερειακού Ιατρείου. Επανειλημμένως οι κάτοικοι έχουν ζητήσει την άμεση κάλυψη των απαραίτητων θέσεων ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού. Την ίδια στιγμή αγωνίζονται και για τον χαρακτηρισμό της ακτοπλοϊκής γραμμής Σερίφου – Σίφνου – Κιμώλου ως εποχικά άγονης (κατά τη χειμερινή περίοδο), προκειμένου τα δρομολόγια να γίνουν συχνότερα για την καλύτερη εξυπηρέτηση τόσο των αναγκών μετακίνησης των μόνιμων κατοίκων όσο και της τροφοδοσίας του νησιού. Στο πλαίσιο αυτό, η δημοτική Αρχή της Σίφνου εντείνει τις πιέσεις προς το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, ώστε με τον χαρακτηρισμό της γραμμής ως «άγονης» να δοθούν περαιτέρω κίνητρα στις ακτοπλοϊκές εταιρίες.
Αγγελος Σκορδάς
Μ.Η.Τ. 232120