Μύλος μετά τις αποκαλύψεις της Αλίκης Μάτση στην Εφημερίδα των Συντακτών για υπονομευτικές διαρροές Στουρνάρα προς συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης. Tο e-mail που έφυγε από το γραφείο του Γ. Στουρνάρα με αποδέκτη γνωστό δημοσιογράφο (ο πρώην διευθυντής του Μπόμπολα, Θανάσης Τσεκούρας αναγνώρισε με έκπληξη στο πρόσωπο του τον αποδέκτη), προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Θυμίζουμε οτι το e-mail περιέχει όλη την επιχειρηματολογία αποδόμησης της κυβέρνησης Τσίπρα που αναπαράγουν διαρκώς εντός και εκτός Ελλάδα διάφορα μέσα ενημέρωσης.
Επειδή η «Εφημερίδα των Συντακτών» αναφέρθηκε και στο σάιτ της Ελλης Στάη (εδώ), η πρόεδρος του «The TOC» καθώς και ο Θανάσης Τσεκούρας απάντησαν αναφέροντας πως «δημοσιοποιήθηκε η συνήθης δημοσιογραφική πρακτική»…
Η Ελλη Στάη με άρθρο-παρέμβαση στην ιστοσελίδα της χαρακτηρίζει «επικίνδυνη φαρσοκωμωδία» το δημοσίευμα της ΕφΣυν, αναφέροντας πως το The Toc δημοσιοποίησε αληθινά στοιχεία βασιζόμενο σε δημοσιογραφικές πληροφορίες. Κάνει επίσης λόγο για «φιμωτική αβάσιμη κριτική που στηρίζεται σε υποκλαπέν μέιλ».
Από την πλευρά του ο διευθυντής του «The Toc» Θανάσης Τσεκούρας σχετικά με το e-mail που τους εστάλη από το γραφείο Στουρναρα, κάνει λόγο για συνήθη δημοσιογραφική πρακτική την οποία είδε ξαφνικά να «δραματοποιείται».
Αναλυτικά ο Θ. Τσεκούρας έγραψε:
“Περί υποκλοπών, δημοκρατίας και ψευτοσυνωμοσιών
Διαβάζοντας το φύλλο του Σαββατοκύριακου (9.5.2015) της «Εφημερίδας των Συντακτών» αναγνώρισα με έκπληξη στο πρόσωπο μου τον αποδέκτη ιδιωτικής ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, προφανώς υποκλαπείσας που δημοσιοποιείται αυτούσια. Στην υποκλαπείσα ηλεκτρονική αλληλογραφία αναφέρονται συγκεντρωμένα οικονομικά στοιχεία για την πορεία της ρευστότητας και των τραπεζών, για τα οποία είχα ζητήσει επιβεβαίωση από δημοσιογραφική «πηγή» που εμπιστεύομαι.
Απ΄ότι γνωρίζω, έτσι λειτουργούν οι δημοσιογράφοι, τουλάχιστον στις ευνομούμενες χώρες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Εχουν «πηγές», διερευνούν τα στοιχεία και τα δημοσιεύουν, όταν κρίνουν ότι αφορούν μείζονα θέματα. Και για τους «γνωστούς-αγνώστους: Η «πηγή» μου δεν είναι η… Ε.Υ.Π. Πάμε παρακάτω…
Αυτή η συνήθης δημοσιογραφική πρακτική είδα ξαφνικά να «δραματοποιείται» και να στοιχειοθετεί ένα «καφκικό» κατηγορητήριο ως ενταγμένη σε επιχείρηση «συνωμοσίας» και «ανατροπής της κυβέρνησης»(!!). Κάτι που προφανώς αποτελεί κατάφωρη γελοιότητα, μύθευμα και συκοφαντία πρώτου μεγέθους. Να επαναλάβω ότι το e-mail αφορούσε ξερά και αντικειμενικά οικονομικά στοιχεία χωρίς ούτε καν σχόλια για την επίδοση της κυβέρνησης, ούτε άλλη εκφορά κρίσης. Ξερά αντικειμενικά στοιχεία του οικονομικού ρεπορτάζ.
Είναι προφανές ότι απλώς έκανα τη δουλειά μου, όπως οφείλω ως δημοσιογράφος και όπως πάντα έκανα σε όλη την επαγγελματική μου πορεία. Άρα δεν έχω να απολογηθώ απολύτως τίποτα και σε κανέναν.
Όμως το θέμα της υποκλοπής και της δημοσιοποίησης του προϊόντος της υπερβαίνει την προσωπική μου περίπτωση. Δεν έχω μάθει στη ζωή μου ούτε να κρύβομαι ούτε να υποκύπτω στη λογική της «κουκούλας» και της συκοφαντίας. Και επιπλέον είναι υποχρέωσή μου όπως και του κάθε Έλληνα πολίτη να υπερασπίζομαι τη δημοκρατία, τη δικαιοκρατία και την ελευθεροτυπία.
Ερωτώ λοιπόν:
1. Πως βρέθηκε στα χέρια της εφημερίδας δικό μου e-mail χωρίς την άδεια μου; Είναι προϊόν υποκλοπής, όπως βάσιμα εικάζω, γιατί άλλος τρόπος δεν μπορεί να υπάρχει; Και εάν ναι, από ποιον έγινε; Τι συμφέροντα σκοτεινά εξυπηρετεί και γιατί; Ποιοι έχουν τη δυνατότητα τέτοιων υποκλοπών, εκτός από παρακρατικούς μηχανισμούς και μάλιστα από «επαγγελματίες υψηλού προφίλ»;
2. Από πότε είναι δημοσιογραφικά αποδεκτή η δημοσίευση υποκλαπέντος μηνύματος κατά τη διενέργεια δημοσιογραφικής έρευνας; Μήπως κάποιοι έχουν ακούσει κάτι σχετικά με «τη χαμένη τιμή της δημοσιογραφικής δεοντολογίας»;
3. Είναι δικαίωμα του κάθε δημοσιογράφου να στοιχειοθετεί κατά έγκυρο τρόπο το ρεπορτάζ του στη σημερινή τραγική οικονομική συγκυρία ή υπάρχει άβατο και ποιος το επιβάλλει; Ποιος επιχειρεί τη φίμωση; Δεν έχει δικαίωμα η κοινή γνώμη να ενημερώνεται και να κρίνει; Φτάσαμε στο σημείο να υπερασπίζουμε και το αυτονόητο;
4. Υπάρχει στο κλεμμένο mail κάτι που να υποστηρίζει τη θεωρία της συνωμοσίας; Ή η ίδια η θεωρία της συνωμοσίας αποτελεί αυτή η ίδια επιχείρηση εκφοβισμού και φίμωσης «στοχευμένων» δημοσιογράφων και ΜΜΕ;
Ζητώ από τους συναδέλφους και την εφημερίδα απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα. Δημόσια, χωρίς κρυφτούλι, με διαφάνεια ενώπιον της κοινής γνώμης. Και κυρίως με ανθρώπινη και δημοσιογραφική ειλικρίνεια. Γιατί πιστεύω, οι περισσότεροι συμφωνείτε ότι «ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα».
Ζητώ από κάθε αρμόδια αρχή (εισαγγελική, ΑΔΑΕ, Επιτροπή προσωπικών δεδομένων) τη διερεύνηση της υποκλοπής του mail μου και της συνολικής υπόθεσης που πλήττει βάναυσα την ιδιωτικότητα, την ελευθεροτυπία και τελικά τη δημοκρατία.
Ζητώ επίσης από τα κοινοβουλευτικά κόμματα και τους βουλευτές να αναδείξουν τη βάσιμη πιθανότητα ύπαρξης κυκλωμάτων στις παρυφές του κράτους, τα οποία παρακολουθούν δημοσιογράφους και χρησιμοποιούν το «υλικό» για τρομοκράτηση και «χτυπήματα κάτω από τη ζώνη».
Και αναμένω να λάβει θέση η κυβέρνηση της αριστεράς τις αρχές της οποίας ελπίζω ότι θέλει να υπηρετήσει. Γιατί η αριστερά που εγώ τιμώ ασφαλώς και θα καταδίκαζε τέτοιες άθλιες πρακτικές που δεν προσιδιάζουν στον κώδικα αξιών της αλλά σε λογικές σκοτεινού παρακράτους και μυστικών υπηρεσιών.
Εκτός αν κάποιοι υπέκυψαν ήδη στον πειρασμό να θεωρούν τη δημοσιογραφική έρευνα και κριτική ως «κήρυξη πολέμου» και άρα να την αντιμετωπίζουν με «πολεμικά μέσα». Τότε όμως η δημοσιογραφία εξοντώνεται, η δημοκρατία κινδυνεύει και ο ολοκληρωτισμός είναι δίπλα μας…
ΥΓ. Δεν με αφορούν,δεν με αγγίζουν και δεν πρόκειται να απαντήσω στους ανώνυμους “κουκουλοφόρους” που εκμεταλλεύονται το Διαδίκτυο για να βγάλουν “χολή”. Τους αφήνω στην αθλιότητά τους…”
Διαβάστε και ολόκληρο το άρθρο της Ελλης Στάη ΕΔΩ
zoornalistas.blogspot.gr
