Κίνδυνος ακόμη και για το DNA από την αιθάλη!

Προκαλεί διπλή διάρρηξη στο γενετικό υλικό των ανθρώπων

Η αιθάλη, ο αόρατος ρύπος που παράγεται ακόμα και από τα λάστιχα των αυτοκινήτων όταν αυτά έχουν φθαρεί, αλλά και από το τσιγάρο όταν καίγεται, διαπιστώνεται ότι είναι πολύ πιο βλαβερή για τους πνεύμονές μας απ’ ό,τι πιστευόταν έως σήμερα, ενώ αλλοιώνει ακόμα και το DNA. Ο μαύρος άνθρακας, όπως είναι επίσης γνωστή αυτή η ουσία, που υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες στην ατμόσφαιρα ειδικά τον χειμώνα, λόγω της ατελούς καύσης των τζακιών, ακριβώς εξαιτίας της μικρομοριακής δομής της μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρή βλάβη.

Οπως επισημαίνουν οι ερευνητές, τα νανοσωματίδιά της, που είναι εύκολο να απορροφηθούν από τους πνεύμονες, είναι αδύνατον να αποβληθούν, οπότε δουλεύουν καταστροφικά. Τα νέα συμπεράσματα προέκυψαν όταν οι επιστήμονες αποφάσισαν να ερευνήσουν γιατί οι πνεύμονες των νεκρών καπνιστών είναι μαύροι από μέσα, αλλά να διαπιστώσουν και την επίδραση της αιθάλης στα ποντίκια.

Το συμπέρασμα της ομάδας του πανεπιστημίου Rice του Χιούστον στο Τέξας ήταν ότι γι’ αυτό ευθύνεται η συσσώρευση μικροσκοπικών νανοσωματιδίων αιθάλης, που έως τώρα πιστευόταν ότι προκαλούνται είτε από την πίσσα είτε από το αλουμίνιο ή από κάποια άλλη μαύρη ύλη.

Νανοσωματίδια

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα νανοσωματίδια είναι αόρατα στο ανθρώπινο μάτι και έχουν πλάτος μόλις 30-40 νανόμετρα, τη στιγμή που η ανθρώπινη τρίχα έχει πλάτος 100.000 νανόμετρα.

Εκτός από το να καταστρέφει τους πνεύμονες προκαλώντας, όπως αποδείχθηκε στα ποντίκια, χρόνια φλεγμονή, γνωστή ως εμφύσημα, η οποία ευθύνεται για τη δυσκολία στην αναπνοή, προέκυψε ότι η μαύρη αυτή ύλη συσσωρεύεται και σε μέρη του ανοσοποιητικού συστήματος και συγκεκριμένα στα δενδριτικά κύτταρα, προκαλώντας έτσι βλάβη σε γενετικό επίπεδο, μέσω της μη αναστρέψιμης διπλής διάρρηξης στα σκέλη του ανθρώπινου DNΑ.

Οι σοβαρές συνέπειες που μπορεί να έχει αυτή η ουσία που εκλύεται τόσο εύκολα και από τόσο διαφορετικές πηγές στην ατμόσφαιρα έχει θορυβήσει τους ειδικούς. «Καθώς μπορεί να βρεθεί στον αέρα, για παράδειγμα, μέσω ενός φθαρμένου λάστιχου, μπορεί να επηρεάσει τη δημόσια υγεία, οπότε είναι απαραίτητο να γίνουν πιο συστηματικές μετρήσεις της επικινδυνότητάς της» τόνισε ο δρ Τζέιμς Τουρ, που συμμετείχε στην έρευνα.