«Ορκοι» από τους 27 για την Ευρώπη των ισχυρών

Η μετά Brexit εποχή και το… παζάρι για τους επόμενους επικεφαλής των θεσμών στο επίκεντρο της Συνόδου ΚορυφήςΑπό τη
Θεανώ Καρούτα 

Με το βλέμμα στραμμένο στην Ευρωπαϊκή Ενωση του μέλλοντος, οι 27 ηγέτες της Ε.Ε. συναντήθηκαν χθες στη γραφική μεσαιωνική πόλη Σίμπιου, που κάποτε αποτελούσε την πρωτεύουσα του πριγκιπάτου της Τρανσιλβανίας.

Στο επίκεντρο των συνομιλιών τους, φυσικά, βρέθηκαν η μετά Brexit εποχή της Ενωσης, αλλά και το… παζάρι για τους επόμενους επικεφαλής των θεσμών -κυρίως δε για τον διάδοχο του Γιούνκερ-, ενώ δεν θα μπορούσε να λείψει και η ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τις προκλήσεις και τις προτεραιότητες της Ε.Ε. τα επόμενα χρόνια.

Στη λήξη της άτυπης Συνόδου Κορυφής οι Ευρωπαίοι ανακοίνωσαν την υιοθέτηση της λεγόμενης «Διακήρυξη του Σίμπιου για το Μέλλον και τις Αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης», η οποία μάλιστα αρχίζει με το διόλου ευφάνταστο «εμείς, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, συγκεντρωθήκαμε στο Σίμπιου για να συζητήσουμε και να κοιτάξουμε μπροστά στο κοινό μας μέλλον».

Οι 27 αναφέρθηκαν σαφώς στις επερχόμενες ευρωεκλογές, «σαράντα χρόνια μετά την πρώτη άσκηση αυτού του θεμελιώδους δικαιώματος», τονίζοντας πως η Ευρώπη ενώνεται ξανά στην ειρήνη και τη δημοκρατία.

Φληναφήματα

«Επαναβεβαιώνουμε την πεποίθησή μας ότι, ενωμένοι, είμαστε ισχυρότεροι σε αυτόν τον όλο και πιο ασταθή και προκλητικό κόσμο και αναγνωρίζουμε την ευθύνη μας ως ηγέτες για να κάνουμε την Ενωση πιο ισχυρή και για το μέλλον μας πιο φωτεινή, αναγνωρίζοντας παράλληλα την ευρωπαϊκή προοπτική άλλων ευρωπαϊκών κρατών» δήλωσαν.

Πέραν των χαριτωμένων φληναφημάτων, οι ηγέτες έθιξαν -απέξω, απέξω- και φλέγοντα ζητήματα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, τονίζοντας πως πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία σε θέματα όπως η μετανάστευση, το κλίμα, η νομισματική ένωση και η αρχή της ομοφωνίας. Εντούτοις -ως συνήθως- δεν ακούστηκε μία λέξη ουσίας, πέραν των τετριμμένων κλισέ, πάνω στα οποία έχουν βεβαίως χτιστεί καριέρες. «Θα τηρούμε πάντοτε την αρχή της δικαιοσύνης, είτε πρόκειται για την αγορά εργασίας, για την ευημερία, για την οικονομία είτε για τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Θα μειώσουμε περαιτέρω τις διαφορές μεταξύ μας και θα βοηθήσουμε πάντα τους πιο ευάλωτους στην Ευρώπη, θέτοντας τους ανθρώπους πριν από την πολιτική» ήταν ένα από αυτά, ίσως το πιο χαρακτηριστικό, το οποίο όμως ως τώρα κάθε φορά που χρειάστηκε να περάσει από τη θεωρία στην πράξη προσέκρουσε στον σκόπελο του Βερολίνου και η Ενωση δεν έκανε τίποτα γι’ αυτό.