Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δικαίωσε τη Γερμανία, η οποία απαιτούσε να μην εκτελεστούν σε τρίτες χώρες κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων της για να αποζημιωθούν θύματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η αντιδικία των Γερμανών ήταν προς τους Ιταλούς, οι οποίοι είχαν αναγνωρίσει ως νόμιμες τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων (για το Δίστομο ο λόγος) και ετοιμάζονταν να κατασχέσουν περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας, που υπήρχαν στην ιταλική επικράτεια, για να αποζημιωθούν οι Ελληνες.
Είναι προφανές ότι επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά το αυτονόητο: Στη Χάγη οι υποθέσεις δεν κρίνονται με βάση το Δίκαιο αλλά την ισχύ. Η έννοια της ανθρώπινης δικαιοσύνης, άλλωστε, ήταν, είναι και θα παραμείνει απολύτως σχετική.
Η εξόφθαλμα μεροληπτική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου μάς υποχρεώνει να αναλογιστούμε πόσο μεγάλη συμφορά θα είχε υποστεί η πατρίδα μας αν είχε πέσει στην παγίδα που έστηναν οι Κώστας Σημίτης και Γιώργος Παπανδρέου και είχαν στείλει «πακέτο» το ζήτημα των τουρκικών αξιώσεων επί του Αιγαίου στη Χάγη. Οι Τούρκοι θα είχαν τεράστια γεωπολιτικά κέρδη από την υπόθεση, χωρίς να χρειαστεί να ρίξουν ούτε μία τουφεκιά!
Ωστόσο, ακόμα και η αρνητική -για τα ελληνικά συμφέροντα- απόφαση σε καμία περίπτωση δεν αποκλείει την απευθείας διεκδίκηση των οφειλομένων από τη Γερμανία. Στο χέρι της ελληνικής κυβέρνησης είναι να αρχίσει να απαιτεί από τους Γερμανούς τις πολεμικές επανορθώσεις.
Μια καλή αφορμή για εθνική δράση είναι η πρόταση των 28 βουλευτών (από τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και ανεξάρτητοι) να συζητηθεί στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής το ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών επανορθώσεων.
Η Βουλή οφείλει να καταλήξει άμεσα σε ξεκάθαρη απόφαση και να πράξει, επιτέλους, τα δέοντα!
Μ.Η.Τ. 232120