Η τρόικα από την πρώτη ημέρα στους εκβιασμούς της χρησιμοποιούσε το γνωστό κόλπο. Αφηνε το… περίστροφο στο τραπέζι και καλούσε τους συνομιλητές της να παίξουν ρώσικη ρουλέτα. Το παιχνίδι όμως ήταν στημένο, καθώς στη θαλάμη του περιστρόφου δεν υπήρχε σφαίρα. Ακόμη και αν πατούσε κάποιος τη σκανδάλη, δεν θα σκοτωνόταν κανείς.
Με αυτόν τον ωμό εκβιασμό και με την απειλή… ατυχήματος σε βάρος της χώρας μας, η τρόικα πέρασε μια σειρά από βάρβαρα μνημονιακά μέτρα, μια και κανείς δεν ρίσκαρε να πάρει το πιστόλι και να το βάλει στον κρόταφο. Η απειλή ήταν αρκετή για να γίνει αυτό, μια και όλοι επέλεγαν τον… αργό θάνατο και κανείς το «μπαμ και κάτω» και τα ρίσκα του.
Η τρόικα, λοιπόν, έρχεται ξανά τον Σεπτέμβριο και επιχειρεί να παίξει το γνωστό παιχνιδάκι. Πιστεύει ότι, αφού το κόλπο πέτυχε, θα της ξαναβγεί. Μάλλον δεν γνωρίζει την ελληνική παροιμία «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του ώρα».
Εάν επιμείνει στο αίτημά της να πάρει τα σπίτια των Ελλήνων, θα βάλει για πρώτη φορά τη σφαίρα στη θαλάμη. Εάν θεωρεί ότι ούτε αυτήν τη φορά θα παίξει ρώσικη ρουλέτα, πλανάται, δεν γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί. Ο «εκλεκτός» της υπουργός δεν την έχει πληροφορήσει σωστά και νομίζει ότι θα περάσει με τερτίπια σαν και αυτά που σερβίρει τις τελευταίες εβδομάδες.
Η διαφορά που ίσως αγνοούν οι δανειστές μας είναι ότι αν μπει αυτήν τη φορά η σφαίρα στη θαλάμη αυτός που θα χάσει δεν είναι ο ελληνικός λαός. Οποιος είναι απελπισμένος δεν φοβάται τα χειρότερα γιατί απλώς τα ζει ήδη. Το δάχτυλο είναι πλέον στη σκανδάλη. Ελπίζουμε οι τροϊκάνοι να μην κάνουν το μοιραίο λάθος τη λάθος στιγμή και με τον λάθος τρόπο…
