Αφού πήρε ο Ντίλαν την «κούπα» της Λογοτεχνίας, όλοι σκέφτηκαν ότι κι ο Βαρουφάκης θα ήταν μια κάποια λύσις
Δεν είναι δυνατό να χρυσώνεται ολόκληρος ο πλανήτης κι εμείς εδώ με μια ονειρεμένη μονάδα υπερπαραγωγής θαυμάτων να αδρανούμε και να περιμένουμε εις μάτην κάποια άλλη διάκριση. Τι θα πάρουμε δηλαδή; Τον στέφανο της Μις Βαλκάνια Τουρισμός; Το έπαθλο της μεγαλύτερης χωριάτικης σαλάτας στην Ευρασία; Εύφημο μνεία από τη γιορτή μαρίδας του Πειραιώς; Νόμπελ θέλουμε. Κι αφού όλες τις ήδη υπάρχουσες κατηγορίες τις «φίξαρε» η καραστημένη επιτροπή (εγκληματίες κριτές! ούτε λέπι από Νόμπελ στον Βαρουφάκη, έστω στη Βαγενά), καλό θα είναι να ανακοινώσουν άμεσα τη δημιουργία κι άλλων κατηγοριών. Εκεί θα διαπρέψομεν.
Ιδού μερικές προτάσεις: Νόμπελ ΠΑΣΟΚ. Θα το λαμβάνει το κόμμα, η παράταξη ή ακόμα και σύσσωμο εθνικό Κοινοβούλιο ή υπερεθνικός οργανισμός που θα έχει διακριθεί στη διασπάθιση, κατασπατάληση ή απλή κατανάλωση τεράστιων κρατικών ή συμμαχικών κονδυλίων χωρίς να προσφέρει ίχνος θετικού αποτελέσματος. Το Νόμπελ ΠΑΣΟΚ 2016 θα απονεμηθεί έστω και διά της τεθλασμένης στη χώρα μας, αφού νικήτρια πασοκτζού θα ανακηρυχθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Εχει ένα πρόβλημα για κάθε μας λύση και τα φράγκα μας έχει μασουλήσει αυτό το πολυκέφαλο γραφειοκρατικό τέρας, που μιλάει πολλές γλώσσες και σκέφτεται γερμανικά.
Νόμπελ Επιβίωσης. Μας ανήκει δικαιωματικά. Οχι στους πολίτες, φυσικά. Η Ελλάδα έχει ξεμείνει από πολίτες – αυτό τουλάχιστον θεωρεί το κράτος. Αντιμετωπίζει τους πάντες σαν φορολογουμένους και για την ακρίβεια χρεοφειλέτες, φόρου υποτελείς σε όποιον βοηθά τους φοροσυλλέκτες να κρατιούνται κολλημένοι στις καρέκλες τους. Οπότε οι Ελληνες ως συλλογικότητα έχουν την ιερά υποχρέωση να πληρώνουν. Οχι να λαμβάνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από μπουγιουρντιά. Το παράσημο του Νόμπελ Επιβιώσεως θα καρφιτσωθεί στο πέτο του ελληνικού χρέους. Εχει δείξει απίστευτες αντοχές και σε κάθε «επίθεση» που δέχεται, αντί να συρρικνώνεται, αυτό μεγαλώνει!
Νόμπελ Αλχημείας. Στην πεφιλημένη κυβέρνησή μας. Μπορεί να μετατρέπει όλα τα ευτελή υλικά σε ακόμα ευτελέστερα και δύναται να μεταστοιχειώνει ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει η χώρα σε τσίγκο, ντενεκέ ξεγάνωτο. Αλχημεία είναι και αυτή, αλλά λίγο ανάποδη.
Εβίβα!
Παναγιώτης Λιάκος
Μ.Η.Τ. 232120