Ενα ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ, συγκατηγορούμενος του Μπελογιάννη, αποκαλύπτει την πικρή και ωμή αλήθεια για το κόμμα
Mεθαύριο, η πλήρης έκδοση της «κυριακάτικης δημοκρατίας» θα περιλαμβάνει το βιβλίο του Τάκη Λαζαρίδη, ενός ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ που συμμετείχε σε κρίσιμες φάσεις της σύγκρουσης αυτού του κόμματος με τη λογική και το εθνικό συμφέρον. Ο κ. Λαζαρίδης, ζώντας την εποχή του μεταπολέμου την κομματική καθημερινότητα, κατάλαβε τι είχε οδηγήσει στα Δεκεμβριανά, στη Βάρκιζα, στην κομμουνιστική ανταρσία του ’46 και στο ψυχροπολεμικό «κρυφτό» και «κυνηγητό» των κομμουνιστών με τον νόμο. Ο συγγραφέας, έχοντας μια πνευματική γενναιότητα που δεν συνηθίζεται, εξηγεί τα αίτια που ώθησαν τα μέλη του ΚΚΕ να σηκώσουν τα όπλα εναντίον της πατρίδας και να διαπράξουν μια σειρά από κακουργίες, που τραυμάτισαν ανεπανόρθωτα τη χώρα μας.
Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο βιβλίο, «ο νεαρός Τάκης Λαζαρίδης υπηρετούσε κανονικά τη στρατιωτική θητεία του όταν, τον Νοέμβριο του 1951, ξέσπασε στην Αθήνα η υπόθεση των ασυρμάτων του ΚΚΕ, με εξέχοντα κατηγορούμενο τον Νίκο Μπελογιάννη. Η δίκη, με την κατηγορία της κατασκοπίας (Α.Ν. 375/1936) έγινε τον Φεβρουάριο του 1952. Οκτώ από τους 29 κατηγορουμένους καταδικάστηκαν σε θάνατο: Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρης Μπάτσης, Ηλίας Αργυριάδης, Νικόλαος Καλούμενος, Ελλη Ιωαννίδου, στρατιώτης Φιλάρετος (Τάκης) Λαζαρίδης, Χαράλαμπος Τουλιάτος και Μιλτιάδης Μπισμπιάνος. […] Στη δίκη ο Τάκης “υπερασπίστηκε με επαναστατική συνέπεια και αδιαλλαξία την τιμή και την υπόληψη του κόμματος”, όπως έγραψαν τα κομματικά έντυπα. Το βράδυ της 31ης Μαρτίου 1952 πήραν από τη φυλακή τους Μπελογιάννη, Μπάτση, Αργυριάδη και Καλούμενο, και τους εκτέλεσαν στο Γουδί, αφού φώτισαν τον χώρο με τους προβολείς των καμιονιών.
Σκόρπισαν τους επιζήσαντες σε διάφορες φυλακές. Ο Τάκης, που πήγε στις φυλακές της Κεφαλλονιάς, επέζησε χάρις στο νεαρό της ηλικίας του, αλλά και χάρις στο γεγονός ότι ο πατέρας του εκτελέστηκε από τους Γερμανούς και η μητέρα του για την αντιστασιακή της δράση καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά από βουλγαρικό στρατοδικείο»…
Εχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω, εύκολα γίνεται αντιληπτό το ειδικό βάρος του τίτλου του βιβλίου του Τάκη Λαζαρίδη «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι».
Παναγιώτης Λιάκος