Ο Γιώργος Παπανδρέου ξέρετε πού είδε τα λεφτά που υπήρχαν; Δίπλα στις μυθώδεις ελληνικές εξαγωγές στην Κίνα
Σ τη «δημοκρατία» διαβάσαμε τα ακόλουθα: «Ενα παράξενο εμπάργκο επιβλήθηκε στην Κίνα, αποκλεισμός που αφορά τα -δημοφιλή σε όλο τον κόσμο- παιδικά βιβλία “Πέπα το γουρουνάκι”, “Γουίνι το αρκουδάκι”, “Ο Τζέιμς και το γιγάντιο ροδάκινο” και “Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας”. Ο λόγος πίσω από την απαγόρευση; Μα, φυσικά, το Κομμουνιστικό Κόμμα, που υποστηρίζει ότι τη χώρα “αλώνουν δυτικές ιδέες, εχθρικές για το καθεστώς, μέσω των παιδικών βιβλίων”. […] Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας άρχισε μια εκστρατεία για την καταπολέμηση της “δυτικής εισβολής” μέσω των παιδικών βιβλίων που καταφτάνουν στη χώρα από τη Δύση».
Κι όμως, πίσω από τον στραβωμένο κομμουνιστή με το κάδρο του Μάο πίσω από την πλάτη του και το μπολάκι με το ρύζι μπροστά του υπάρχει κάτι άλλο: η ίδια η Κίνα. Οι άνθρωποι δεν έκαναν… καριέρα εισάγοντας, αλλά εξάγοντας. Γιατί κάθονται τόσες δεκαετίες και δουλεύουν σαν τα σκυλιά τα μαύρα; Για να σπρώξουν πίσω στη Δύση όλον τον παρά που έφτυσαν αίμα (κυριολεκτικά) για να τον βγάλουν; Πριτς!
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας δεν είναι αντιπατριωτικό, όπως έχουμε συνηθίσει να είναι τα κομμουνιστικά κόμματα. Είναι πάνω απ’ όλα… κινεζικό. Γι’ αυτό λειτουργεί ως θεματοφύλακας της χώρας, όχι της ιδεολογίας – την οποία έχει κάνει πιο λάστιχο κι από τα λάστιχα, αφού η Κίνα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που δουλεύει ρολόι τον σκληρό νεοφιλελευθερισμό, υπό κομμουνιστική επιτροπεία! Αλλωστε, ο Ντενγκ Χσιάο Πινγκ το καθιέρωσε: «Ασπρη γάτα, μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία, αρκεί να πιάνει ποντίκια».
Οι Κινέζοι δεν θέλουν εισαγωγές. Να εξάγουν θέλουν. Αγοράζουν υποδομές και κομβικά σημεία ενδιαφέροντος για να περνούν τα δικά τους προϊόντα, όχι των ξένων. Κι όταν επισκέπτονται βιομηχανίες και ελαιουργίες κι αμπέλια και οινοποιίες και τυροκομικές εγκαταστάσεις δεν θέλουν να δουν για να αγοράσουν. Θέλουν να δουν για να αντιγράψουν την τεχνική.
Παναγιώτης Λιάκος