Σαν σήμερα το 1941 οι σύγχρονοι Αμαληκίτες, οι Γερμανοί, επιτέθηκαν εναντίον της σπουδαίας υπερδύναμης που λεγόταν Ελλάδα Από τον
Παναγιώτη Λιάκο
Ηπατρίδα μας ήταν όντως υπερδύναμη τότε, διότι με ηγέτη τον Ιωάννη Μεταξά είχε μαυρίσει και τα δύο μάτια της Ιταλίας του γελοιωδέστατου Μουσολίνι και είχε καταστρέψει το χρονοδιάγραμμα των επιχειρήσεων της πολεμικής μηχανής του Αξονα. Ο Μεταξάς, όσο ζούσε (1871-1941), δεν χρειάστηκε ποτέ να επινοήσει δικαιολογίες για τις αποτυχίες του. Δεν είχε τέτοιες. Μόνο νίκες κατέγραψε στο ενεργητικό του. Οι νικητές δεν έχουν χρεία ευφάνταστων δικαιολογιών και ο Μεταξάς, που έφυγε από τη ζωή πριν από τη γερμανική επίθεση, συνδύασε το όνομά του με τις ιδέες της τιμής και της νίκης.
Για να συνεχίσουμε το χρονικό της επιθέσεως των Γερμανών, καλό είναι να αναφέρουμε ότι στις 6 Απριλίου 1941 οι υπερασπιστές των οχυρών Ρούπελ δόξασαν τα ελληνικά όπλα και υποχρέωσαν τους εισβολείς που επιθυμούσαν την επικράτηση να χρησιμοποιήσουν το μόνο όπλο που ιστορικά τους ταιριάζει: την ατιμία.
Ο έφεδρος λοχίας Δημήτρης Ιτσιος είχε ξεμείνει με πέντε οπλίτες στο πολυβολείο Π8, σε μια περιοχή που ονομάζεται Ομορφοπλαγιά και βρίσκεται στο όρος Μπέλες, κοντά στα Ανω Πορόια Σερρών. Αν και είχε λάβει εξουσιοδότηση, αφού κάλυπτε την οπισθοχώρηση των ελληνικών τμημάτων, να αποχωρήσει από το πολυβολείο, δεν το έκανε. Εριξε περίπου 38.000 σφαίρες εναντίον των Γερμανών και σκότωσε περισσότερους από 230! Παραδόθηκε στον εχθρό μόλις τέλειωσαν τα πυρομαχικά.
Ο Γερμανός στρατηγός Σόρνερ στην αρχή απόρησε με το ολιγάριθμον των δυνάμεων που θέρισαν τόσους οπλίτες του. Υστερα, θέλοντας να εκδικηθεί τις βαριές απώλειες που υπέστη η μονάδα του πολιορκώντας τον… Ιτσιο, πυροβόλησε τον ήρωα λοχία στο κεφάλι. Ηταν ένα φρικτό έγκλημα πολέμου, μια πράξη τυπικά γερμανική. Ο ένοπλος στρατηγός εκτελεί άοπλο αιχμάλωτο πολέμου. Αυτή η πράξη, που έγινε ακριβώς στην έναρξη της ελληνογερμανικής σύρραξης του 1941, συνοψίζει τη γερμανική νοοτροπία.
Οπως τη συνοψίζει και το γεγονός ότι ήταν μηδενική η αντίσταση που προέβαλαν όταν εκείνοι βρέθηκαν υπό κατοχή από τους Συμμάχους μας. Κάνουν τους γενναίους μόνο όταν είναι πάνοπλοι και πολλοί εναντίον λίγων και αόπλων.
Μ.Η.Τ. 232120