Μια συνέντευξη ψυχής έδωσε στην Αθηναΐδα Νέγκα, στην εκπομπή «Καλύτερα αργά», ο Γρηγόρης Βαλτινός, και μίλησε για τη ζωή, αλλά και τον χρόνο που περνά. Ο δημοφιλής ηθοποιός ανέφερε:
«Δεν έχω κανένα άγχος. Ξέρω ότι θα χαλάσω, θα γεράσω, το μόνο άγχος που έχω είναι η υγεία. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη ζωή μου. Προσπαθώ χρόνια, ωστόσο, να εξοικειωθώ με την ιδέα του θανάτου. Το σκέφτομαι όταν φεύγει η προηγούμενη γενιά και λέω “είμαι ο επόμενος”. Αλλά αυτό σου δίνει καύσιμο για τη ζωή – να αφήσεις πράγματα πίσω σου».
Ο σπουδαίος ηθοποιός, όμως, ανοίχτηκε και μίλησε για όσα δεν του αρέσουν στους γύρω του: «Δεν αντέχω την τοξικότητα. Δεν την μπορώ. Πιστεύω πως όταν κάποιος “καβαλήσει το καλάμι” ή νιώσει ότι είναι κάτι διαφορετικό, αυτομάτως γίνεται τοξικός, δηλαδή δυσάρεστος με τους άλλους. Το να γίνω δυσάρεστος δεν μπορώ να το αντέξω, γιατί δεν αντέχω και κάποιον άλλον δυσάρεστο απέναντί μου. Δεν μπορώ να γίνω αυτό που σιχαίνομαι».
Ετος μηδέν
Μιλώντας για το θέατρο, εξήγησε: «Αυτή τη δουλειά την έκανα αρχικά για μένα. Πολλές φορές ακούμε “έχω πολλά να δώσω”, αλλά εγώ μπήκα στο θέατρο για να πάρω πράγματα για εμένα, τα είχα ανάγκη. Αν μέσα από αυτό ωφεληθεί και ο θεατής, ακόμα καλύτερα. Τα πρώτα 20 χρόνια στο θέατρο είναι έτος μηδέν για τον ηθοποιό. Τσαλαβουτάει, παλεύει με τις ανασφάλειές του, με όσα τον βασανίζουν, με την ανάγκη του για αποδοχή, ακόμα και με τον ναρκισσισμό του να είναι στο επίκεντρο. Οταν περάσουν αυτές οι “παιδικές ασθένειες”, τότε αρχίζει να πηγαίνει βαθιά. Εκεί αρχίζει να καταλαβαίνει τι κάνει».
Ο γοητευτικός ηθοποιός του θεάτρου μας, όμως, μίλησε και για τον έρωτα και τις πρώτες του ερωτικές απογοητεύσεις: «Δεν ήμουν καρδιοκατακτητής, ήμουν το θύμα της καρδιάς. Ερωτευόμουν πάντα κοπέλες που είχαν μάτια μόνο για κάποιον μεγαλύτερο. Τους μισούσα όλους, μέχρι να γίνω και εγώ μεγαλύτερος. Και τότε… πάλι δεν μου έδιναν σημασία! Δεν ήξερα πώς να φλερτάρω. Θυμάμαι, ήταν μια γειτονοπούλα, όμορφη και χαριτωμένη. Εφτασα στο σημείο να της πω “θες να τα φτιάξουμε;” και εκείνη μου είπε “ναι”. Και εγώ από τότε δεν της ξαναμίλησα ποτέ, γιατί φοβήθηκα!»
Πηγή: Εφημερίδα Espresso