Τον χαρακτηρίζει «ανασφαλή τακτικιστή» και «χειρότερο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην επιλογή συμβούλων»
Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου
Βαθύ πολιτικό και ψυχολογικό ρήγμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί η χθεσινή συνέντευξη του Ευκλείδη Τσακαλώτου, στην οποία, υπερβαίνοντας τα εσκαμμένα μιας συνηθισμένης συντροφικής κριτικής, χαρακτηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα «ανασφαλή τακτικιστή», ο οποίος επιπλέον «δεν ξέρει να διαλέγει συνεργάτες»!
Ο τρόπος που επέλεξε ο πρώην υπουργός Οικονομικών να επισημοποιήσει εκκωφαντικά και με δημόσιο τρόπο όχι απλά τη διαφωνία του, αλλά τη χρόνια αντιπάθειά του στο πρόσωπο του προέδρου του κόμματος φέρνει στην επιφάνεια τον βαθύτερο χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, που μετεωρίζεται στο κενό όχι τόσο εξαιτίας πολιτικών οργανωτικών και ιδεολογικών διαφωνιών, αλλά κυρίως από προσωπικές απογοητεύσεις και δυσαρέσκειες που προκαλεί η προσπάθεια της ηγεσίας για την ανακατανομή των εσωκομματικών ρόλων.
Οι δηλώσεις του Ε. Τσακαλώτου προκάλεσαν «μούδιασμα» και αμηχανία στην Κουμουνδούρου, η οποία μέσω αρμόδιων πηγών, με τις οποίες συνομίλησε η «δημοκρατία», αρνήθηκαν να προβούν σε οποιοδήποτε σχόλιο, περιοριζόμενες να επαναλαμβάνουν στερεότυπα -προκειμένου προφανώς να μην πέσει κι άλλο λάδι στη φωτιά- ότι «δεν θα υπάρξει επίσημη αντίδραση».
Ιδιωτικώς, βέβαια, υψηλόβαθμα στελέχη που απηχούν τις διαθέσεις του προεδρικού περιβάλλοντος χαρακτήριζαν χωρίς δεύτερη σκέψη «απαράδεκτες» τις δηλώσεις Τσακαλώτου, επισημαίνοντας ότι ο Ευκλείδης είπε δημόσια «αυτά και χειρότερα» που λένε τα στελέχη της «Ομπρέλας» πίσω από τις κλειστές πόρτες των συνεδριάσεων και βγήκε μπροστά για να χτίσει «προσωπικό προφίλ». Οι ίδιοι δεν παρέλειπαν να σημειώσουν με έμφαση ότι ο άτυπος επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης των «53+» έδωσε την επίμαχη συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή», ιδιοκτησίας Αλαφούζου, η οποία, όπως τονίζουν, αποτελεί κυβερνητική έπαλξη και στρατηγικό προγεφύρωμα για την ανασύσταση του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι Τσίπρας – Τσακαλώτος είναι δύο ξένοι στο ίδιο κόμμα και, παρά τις ασθενώς καθησυχαστικές δηλώσεις, όλα δείχνουν ότι το επικείμενο συνέδριο του κόμματος που έχει οριστεί για τις 14-17 Απριλίου θα διεξαχθεί υπό συνθήκες άγριου ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, προκειμένου να οριοθετηθούν τα εσωκομματικά μέτωπα.
Η συνέντευξη Τσακαλώτου ήταν ένα ανθολόγιο αρνητικών σχολίων κατά του Α. Τσίπρα. Ακόμα και όταν ερωτάται ποιο είναι το μεγαλύτερο προσόν του προέδρου του κόμματος, απαντά, μετριάζοντας τα καλά του λόγια: «Έχει μια λαϊκότητα που είναι χαρισματική. Και το δεύτερο, ο τακτικισμός, που του επιτρέπει να βλέπει ένα θέμα μέσα από περισσότερες πλευρές, περισσότερες γωνίες». Αντιστοίχως, δύο ελαττώματα αναγνώρισε… γενναιόδωρα στον αρχηγό του: «Έχει μια ανασφάλεια που δεν δικαιολογείται. Και σε ένα πράγμα που είναι χειρότερος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι στην επιλογή συμβούλων».
Είναι πρόδηλο, λένε οι γνωρίζοντες, ότι ο Ευκλείδης «δεν χώνεψε ποτέ» την αντικατάστασή του στον Τομέα Οικονομικών από την Έφη Αχτσιόγλου, ούτε είδε με καλό μάτι τον «βάναυσο» υποσκελισμό του από μια νέα ομάδα τεχνοκρατών, που αποτελούν πλέον την ομάδα συμβούλων (think tank) του Τσίπρα. Φυσικά, ο άνθρωπος που υπέγραψε το τρίτο -εξίσου επαχθές με τα προηγούμενα- Μνημόνιο δεν είχε σκοπό να κάνει αυτοκριτική. Οταν τον ρωτάνε πώς έγινε και αυτός, ένας ριζοσπάστης αριστερός, πειθάρχησε στη μνημονιακή πολιτική, λέει απολογητικά: «Δεν μπορούσαμε να αποδράσουμε. Το ερώτημα ήταν: “Πας σπίτι και πετάς την καυτή πατάτα στον άλλον;” Όχι. Αποφάσισα ότι πρέπει να προχωρήσω».
Ο ίδιος διατείνεται και πάλι, αφήνοντας δηλητηριώδεις αιχμές κατά του Α. Τσίπρα αλλά και συντρόφων του στο κόμμα, ότι η «αίγλη της εξουσίας» τον επηρέασε «λιγότερο από άλλους». Οπως ισχυρίζεται υπεροπτικά, αποκαλύπτοντας την αριστοκρατική αντίληψη που έχει για την πολιτική, «δεν σημαίνει ότι είμαι καλύτερος άνθρωπος, αλλά, αν έχεις πάει σε ένα σχολείο που ιδρύθηκε το 1500, σε ένα κολέγιο, στην Οξφόρδη, που ιδρύθηκε το 1341, δεν έχεις ανασφάλεια. Έχεις μια “αστική αυτοπεποίθηση”».
Συνοψίζοντας, κρατά ένα ακόμα «καρφί» για τον Τσίπρα, όταν, συγκρίνοντάς τον με τον Γιάνη Βαρουφάκη, λέει πως «μπροστά στον Βαρουφάκη, ο Τσίπρας είναι υπόδειγμα συλλογικότητας και δημοκρατίας». Δεν θα το χαρακτήριζε κανείς κομπλιμέντο… Ειδικά στον Βαρουφάκη καταλογίζει ότι «δεν έχει ακόμα καταλάβει τη συνθετότητα της διαπραγμάτευσης, την πολυπλοκότητα και τις εσωτερικές αντιφάσεις των θεσμών». Ό,τι ακριβώς, δηλαδή, κατάλαβε ο ίδιος και μας έφερε το τρίτο Μνημόνιο…
