Οι παγίδες που κρύβει και οι διατάξεις που αφορούν την αυστηροποίηση των προστίμων στους εργοδότες
Με αφορμή την… καθυστερημένη υιοθέτηση από τη χώρα μας Κοινοτικής Οδηγίας για την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει μία σειρά μέτρων τα οποία κινούνται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Σε αυτά ξεχωρίζουν οι συμβάσεις μηδενικών ωρών (zero hour contracts) και η «δυνατότητα» εργασίας 13 ωρών ημερησίως, που θυμίζουν καθεστώτα περασμένων αιώνων, ώστε ένας εργαζόμενος να κατορθώνει να συγκεντρώνει ένα εισόδημα ικανό να του εξασφαλίζει τα στοιχειώδη για την επιβίωσή του.
Στο ίδιο νομοσχέδιο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα συμπεριληφθούν και θετικές διατάξεις, που αφορούν την αυστηροποίηση των προστίμων για υποδηλωμένη εργασία, σημαντική προσαύξηση για εργασία κατά την 6η ημέρα μίας εβδομάδας και δικαίωμα αποζημίωσης ενός εργαζομένου σε έξι μήνες, από 12 μήνες που ισχύουν σήμερα.
Αναλυτικά, σε ό,τι αφορά τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης μέσω συμβάσεων μηδενικών ωρών και συμβάσεων κατά παραγγελία, ο υπουργός Εργασίας Αδωνις Γεωργιάδης υποστηρίζει ότι δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να υιοθετεί όσα ισχύουν στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα με δικλίδες ασφαλείας.
Παρεμβάσεις
Αυτές, όπως υποστηρίζει, θα είναι πως ο εργαζόμενος θα πρέπει να ειδοποιείται τουλάχιστον 24 ώρες νωρίτερα για το πότε και πόσο θα εργαστεί, ενώ η αμοιβή του (δηλαδή το ωρομίσθιο) δεν θα μπορεί να είναι χαμηλότερη του κατώτατου μισθού ή της συλλογικής σύμβασης εργασίας, αν τυχόν υπάρχει τέτοια εν ισχύ στον κλάδο στον οποίο απασχολείται.
Ομως η ουσία της παρέμβασης και το τεράστιο πρόβλημα που δημιουργείται είναι αλλού: Μπορεί ο Αδωνις Γεωργιάδης να υποστηρίζει ότι αυτές οι μορφές απασχόλησης θα αφορούν μόνο μία μικρή μερίδα εργαζομένων μίας επιχείρησης που θέλουν απλώς να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, ωστόσο ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι μία επιχείρηση δεν θα αντικαθιστά σταδιακά το προσωπικό με μόνιμες σχέσεις εργασίας, με εργαζομένους «μηδενικών ωρών».
Σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα παράλληλης απασχόλησης εκτός του ωραρίου, ο υπουργός Εργασίας έσπευσε να σβήσει τη φωτιά που ο ίδιος άναψε στις αρχές του μήνα με την αναφορά του περί 16 ωρών εργασίας ημερησίως, καθώς… ειδοποιήθηκε ότι αυτό απαγορεύεται και διευκρίνισε πως η διάταξη που προωθεί θα έχει ως ανώτατο όριο τις 11 ώρες ανάπαυσης. Το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι ήδη πολλοί εργαζόμενοι επιλέγουν να δουλεύουν σε παραπάνω του ενός εργοδότες, όμως αναγκάζονται να το κάνουν παράνομα, και τώρα «απλώς» αυτό που είναι καθεστώς νομιμοποιείται.
Σε θετική κατεύθυνση κινείται η μεγάλη αύξηση, από 500 σε 10.500 ευρώ, του προστίμου για υποδηλωμένη εργασία, καθώς αυτό εξισώνεται με το πρόστιμο για πλήρως αδήλωτη εργασία. Επιπλέον, το νομοσχέδιο θα προβλέπει μέγιστη διάρκεια για τη δοκιμαστική περίοδο εργασίας, η οποία από 12 μήνες, που είναι σήμερα, θα μειωθεί στους έξι μήνες.
Ακόμα και αν η σχέση εργασίας είναι ορισμένου χρόνου, η διάρκεια της δοκιμαστικής περιόδου θα είναι ανάλογη προς την αναμενόμενη διάρκεια της σύμβασης και τη φύση της εργασίας, ενώ, αν ανανεωθεί μία σύμβαση για την ίδια θέση και τα ίδια καθήκοντα, δεν απαιτείται νέα δοκιμαστική περίοδος για τη σχέση εργασίας.
Τέλος, το νομοσχέδιο θα περιλαμβάνει διατάξεις σύμφωνα με τις οποίες θα προβλέπεται η μείωση της γραφειοκρατίας για τις επιχειρήσεις που θα επιλέξουν να εφαρμόσουν την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας. Ακόμη, χωρίς να παρεμποδίζεται το δικαίωμα στην απεργία, θα θεσμοθετηθεί ως ποινικό αδίκημα η κατάληψη εισόδων σε χώρους εργασίας κατά τη διάρκεια απεργίας ή η παρεμπόδιση εργαζομένων που επιθυμούν να εργαστούν.
