Σε τροχιά οριστικής εξαΰλωσης ο ΣΥΡΙΖΑ

Το συνέδριο τελείωσε μέσα σε κλίμα αποδρομής, με πυρά κατά Τσίπρα και απροθυμία στελεχών να αναλάβουν καθήκοντα

Η απόφαση του συνεδρίου είναι μία και ξεκάθαρη: είμαστε εδώ. Επιστρέψαμε και είμαστε όρθιοι» αναφώνησε χθες ο Σωκράτης Φάμελλος, λίγο προτού χαμηλώσουν στο Περιστέρι τα μελαγχολικά φώτα του 5ου Συνεδρίου του κόμματος. Δεν είναι καθόλου βέβαιο πόσοι συμμερίζονται την επαγγελματική του αισιοδοξία, ύστερα από ένα «συνέδριο συρρίκνωσης», όπως το χαρακτήρισε ένα ξεθωριασμένο μεγαλοστέλεχος.

• Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου

Ακόμα κι ο Φάμελλος, βλέποντας τις πτοημένες διαθέσεις σε ένα κόμμα που πρέπει να αγωνιστεί πολύ σκληρά από δω και πέρα, όπως πολλοί αναγνώριζαν, ώστε να δικαιολογήσει την ύπαρξή του, υποστήριξε στον επίλογο, σαν να ήθελε να πιστέψει τα ίδια του τα λόγια, «σε μετάβαση είμαστε. Ούτε σε αδράνεια ούτε σε ομηρία».

Eκκρεμότητα

Η μαύρη αλήθεια είναι ότι το συνέδριο άρχισε και τελείωσε σε συνθήκες πρωτοφανούς ομηρίας και αβεβαιότητας, τις οποίες καλλιεργεί η αναβλητικότητα του Αλέξη Τσίπρα. Οσον καιρό ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος θα μεταθέτει τις ανακοινώσεις του σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, χωρίς να ξεκαθαρίζει τις προθέσεις του, θα σέρνεται στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως συμφωνούν όλοι, μια εκκρεμότητα διαρκείας που, όπως ο ίδιος ο Φάμελλος επεσήμανε εξαρχής -για να το ακούσει κι ο ίδιος ο Τσίπρας από την πρώτη σειρά των καθισμάτων-, θα προκαλεί φθορά.

«Ο Τσίπρας μάς εκδικείται» σχολίασε οργισμένο στη «δημοκρατία» δημοφιλές στέλεχος της νεότερης κομματικής γενιάς, που διαπιστώνει με απογοήτευση ότι ο πρώην πρόεδρος «αντί να στηρίξει το κόμμα του, τα ξαναβρίσκει με αυτούς που το πολέμησαν», εννοώντας τους Χαρίτση, Αχτσιόγλου, Ηλιόπουλο, Τζανακόπουλο κ.ά. «Δεν κάνεις νέο κόμμα με παλιά υλικά» υπογράμμισε σε μια αμιγώς ιδεολογική ομιλία, καταχειροκροτούμενος, και ο ευρωβουλευτής Κώστας Αρβανίτης, ενώ ο Ν. Παππάς, αναφερθείς στη δήλωση Τσίπρα στους «New York Times» ότι σήμερα «δυστυχώς, όπως ήρθαν τα πράγματα, θα πρέπει να αγωνιστούμε για έναν δημοκρατικό καπιταλισμό», απάντησε «όραμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο δημοκρατικός σοσιαλισμός».

Στα χαρτιά, ο Φάμελλος επεδίωκε συνέδριο επανεκκίνησης. Στην πραγματικότητα, από σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει ακόμα πιο βαθιά στα νερά της εσωστρέφειας. Εχει λόγο ύπαρξης; Και πόσο μπορεί να αντέξει αυτή τη διαρκή επίθεση της παρακμής; Υπακούοντας στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης, το μέτωπο Πολάκη – Παππά χαμήλωσε τους τόνους, βλέποντας ότι το καράβι βουλιάζει. Αλλά δεν είναι βέβαιο αν αυτό πλέον αρκεί. Σε κλίμα αποδρομής, όπως γράψαμε, καταγράφηκαν παραιτήσεις και η απροθυμία μεσαίων στελεχών, άλλων που βρέθηκαν σε κρατικές θέσεις, όπως ο Γ. Βασιλειάδης, και άλλων από τον ιδιωτικό τομέα, όπως ο Δ. Τεμπονέρας, που τώρα αλληθωρίζουν προς Τσίπρα, να συμμετάσχουν στα καθοδηγητικά όργανα.

Και σημειώθηκαν παρεμβάσεις έμπειρων στελεχών, όπως αυτή του Θύμιου Γεωργόπουλου, πρώην οικονομικού διευθυντή του κόμματος, ο οποίος συνόψισε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε τον κύκλο του», προτείνοντας, εν αναμονή και των ανακοινώσεων Τσίπρα, τη δημιουργία ενός νέου ΕΑΜ. Ο ίδιος, όπως και πολλά στελέχη, αναφέρθηκε ευθέως στην ολέθρια περίοδο Κασσελάκη, ρωτώντας αιχμηρά: «Μπορούν τα ίδια πρόσωπα (που τον ανέχτηκαν) να βρίσκονται στην προθήκη του κόμματος; Μπορούν να αυτοπροβάλλονται ως η ασφαλής λύση του; Η ταπεινή μου απάντηση είναι “όχι”».

Οργανωτική μιζέρια με εικόνες παρακμής

Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ πέρασε και δεν ακούμπησε. Ούτε πολιτικό γεγονός που θα μπορούσε να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά αποτέλεσε ούτε και κατάφερε να θέσει το κόμμα σε τροχιά δυναμικής επιστροφής. Αυτό καθαυτό το γεγονός που υπό άλλες προϋποθέσεις θα είχε πανηγυρικό χαρακτήρα απέπνεε οργανωτική μιζέρια. Οι συνθήκες στην αίθουσα, στο κλειστό γήπεδο του Περιστερίου, ήταν τριτοκοσμικές από την αφόρητη ζέστη γιατί δεν πληρώθηκε ο κλιματισμός. (Κάποιος ανέβηκε στο βήμα με το φανελάκι!) Το αποτέλεσμα ήταν η συντριπτική πλειονότητα των συνέδρων του λεκανοπεδίου να το παρακολουθεί από το σπίτι αντί να λιώνει στο καμίνι της δυτικής Αθήνας.

Εικόνες παρακμής, προτάσεις από συνέδρους που άγγιξαν ή και ξεπέρασαν τα όρια της κωμωδίας, κλίμα κάθε άλλο παρά συντροφικό και, όπως σχολίασε ο Θ. Γεωργόπουλος, «οι προσυνεδριακές διαδικασίες με τη χαμηλότερη συμμετοχή σε εσωκομματικές εκλογές για ανάδειξη συνέδρων, οι δημοσκοπήσεις, η αδιαφορία της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας βεβαιώνουν του λόγου το αληθές». Μετρήθηκαν και βγήκαν λίγοι όσοι βρέθηκαν στο κλειστό γήπεδο του Περιστερίου.