Η 25η Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς, μας υπενθυμίζει τη σημαντικότητα της έγκαιρης διάγνωσης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης των παθήσεων του θυρεοειδούς, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου οι διαταραχές αυτές παρουσιάζουν αυξητική τάση παγκοσμίως.
Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται παγκόσμια αύξηση των διαγνώσεων κακοήθειας στον θυρεοειδή αδένα, ενώ στην Ελλάδα το φαινόμενο γίνεται όλο και πιο έντονο, ιδιαίτερα κατά την τελευταία 5ετία, με ανησυχητικές ενδείξεις για εμφάνιση σε νεότερες ηλικίες. Παράγοντες όπως η περιβαλλοντική μόλυνση (ηλεκτρομαγνητικά κύματα-κεραίες κινητής-δίκτυα-πυρηνικά ατυχήματα του παρελθόντος-τρόπος διατροφής), όσο και η ψυχοσωματική καταπόνηση (στρες), φαίνεται να συντελούν στη μεταβολή αυτής της επιδημιολογικής εικόνας.
Ποιες είναι οι θεραπευτικές προσεγγίσεις για τις παθήσεις του θυρεοειδούς και ποια διαγνωστικά μέσα χρησιμοποιούνται για την έγκαιρη ανίχνευση των θυρεοειδικών διαταραχών;
Ο χειρουργός ενδοκρινών αδένων του Θεραπευτηρίου Αθηνών, κ. Σπύρος Μίχας απαντά σε κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την αντιμετώπιση του υπερπαραθυρεοειδισμού, της κακοήθειας του θυρεοειδούς αδένα και άλλων ενδοκρινολογικών παθήσεων.
Αρχική εκτίμηση και διάγνωση από τον ενδοκρινολόγο
Εάν υπάρχει συγγενικό πρόσωπο που έχει πρόβλημα με τον θυρεοειδή του, εάν παρατηρήσουμε κάποια διόγκωση στον λαιμό μας ή αν αισθανόμαστε ταχυκαρδίες οφείλουμε να προβούμε στον απαραίτητο έλεγχο και να επισκεφτούμε τον ενδοκρινολόγο.
Ο ιατρός θα πρέπει να πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό, να ψηλαφήσει τον θυρεοειδή αδένα και την τραχηλική χώρα και να συστήσει υπερηχογράφημα θυρεοειδούς και αιματολογικό έλεγχο (TSH-FT4-T3-antiTPO-antiTG-Καλσιτονίνη).
Στη συνέχεια, θα κάνει εκτίμηση των αποτελεσμάτων και συστήνεται η περαιτέρω παρακολούθηση ή αντιμετώπιση.
Όσον αφορά στους παραθυρεοειδείς αδένες, τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό των ασθενών που ανακαλύπτουμε έγκαιρα για υπερπαραθυρεοειδισμό αλλά και άλλες νόσους των παραθυρεοειδών αδένων διαγνωστικά, έχει αυξηθεί. Αυτό οφείλεται σε δύο απεικονιστικές εξετάσεις: το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα (sestamibi).
Για όσους ασθενείς χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης, πρέπει να επισημάνουμε την αναγκαιότητα να απευθυνθούν σε χειρουργό εξειδικευμένο στη χειρουργική θυρεοειδούς, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες επιπλοκών.
Ο ρόλος του υπερηχογραφήματος στην αξιολόγηση του θυρεοειδούς
Η πιο κομβική εξέταση στην εκτίμηση της παθολογίας του θυρεοειδούς είναι το υπερηχογράφημα. Στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών με κακοήθεια του θυρεοειδούς αδένα, οι αιματολογικές εξετάσεις είναι φυσιολογικές.
Το υπερηχογράφημα και κυρίως αυτό που διενεργείται, άμεσα προεγχειρητικά, αλλά και διεγχειρητικά από τον ίδιο τον χειρουργό, συνιστά ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του, το οποίο τον βοηθά να πάρει τις σωστές αποφάσεις, να φτιάξει το σωστό πλάνο για την κάθε περίπτωση και, συνεπώς, να προσφέρει στον ασθενή τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα και ασφάλεια.
Η υπερηχογραφική εξέταση είναι μια δυναμική εξέταση. Ουσιαστικά, προσφέρει ένα λεπτομερή «χάρτη» της τραχηλικής χώρας, που αφορά σε όλες τις δομές της περιοχής (θυρεοειδής – Παραθυρεοειδείς – αγγεία – λεμφαδένες, κα.) και τις ιδιαιτερότητες τους.
Με το υπερηχογράφημα αποκτούμε πληροφορίες που δεν μπορούμε να έχουμε στη διάθεσή μας με κανένα άλλο διαγνωστικό εργαλείο, όπως όζους μη ψηλαφητούς είτε λόγω θέσης (οπίσθια επιφάνεια του αδένα), είτε λόγω μεγέθους (<1,5 εκατοστό), όζους με ύποπτα για κακοήθεια χαρακτηριστικά, λεμφαδένες τραχηλικής χώρας με διαταραχή της αρχιτεκτονικής τους (έμμεση ένδειξη παρουσίας κακοήθειας στον θυρεοειδή αδένα).
Ακόμα όμως, κι όταν υπάρχει δυσλειτουργία του θυρεοειδούς (υποθυρεοειδισμός-υπερθυρεοειδισμός), άρα και παθολογικές αιματολογικές εξετάσεις, δεν αποκλείεται η πιθανότητα της ύπαρξης κακοήθειας.
Η διενέργεια του υπερηχογραφήματος από τον ίδιο τον χειρουργό διεγχειρητικά, πολλές φορές ανακαλύπτει ευρήματα που αλλάζουν ακόμα και το είδος της χειρουργικής επέμβασης που θα εκτελεστεί. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να αποφύγουμε ένα μεγάλο αριθμό αλλεπάλληλων επεμβάσεων.
Ελάχιστα Επεμβατική Παραθυρεοειδεκτομή: Πλεονεκτήματα και κλινικά οφέλη
Ο υπερπαραθυρεοειδισμός συνιστά την κύρια νόσο των παραθυρεοειδών αδένων και υποδηλώνει την υπερπαραγωγή παραθορμόνης (άνω των φυσιολογικών ορίων) από έναν ή περισσότερους παραθυρεοειδείς αδένες. Η συνεχής δράση της παραθορμόνης προκαλεί σημαντικές και απειλητικές για τη υγεία βλάβες στο ανθρώπινο σώμα μέσω του αυξημένου ασβεστίου στην κυκλοφορία που προκαλεί. Η λύση είναι αποκλειστικά Χειρουργική.
Ο προσδιορισμός «ελάχιστα επεμβατική τεχνική» σημαίνει την ολοκλήρωση μιας χειρουργικής επέμβασης προκαλώντας τον ελάχιστο τραυματισμό των ιστών. Τον στόχο αυτό μπορούμε να πετύχουμε με τη χρήση διαφόρων ειδών τεχνολογίας και χειρουργικών τεχνικών.
Μια από τις καλύτερες και πιο αξιόπιστες εφαρμογές της σύγχρονης τεχνολογίας, είναι το διεγχειρητικό υπερηχογράφημα. Με την υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη Παραθυρεοειδεκτομή έχουμε μικρότερη (ελάχιστη) ιστική βλάβη, μικρότερη τομή, συντομότερη διάρκεια επέμβασης, ακρίβεια στο αποτέλεσμα μέσω της απεικονιστικής τεχνικής.
Με αυτό τον τρόπο, ο Χειρουργός δε χρειάζεται να ψάξει για να βρει τον προβληματικό Παραθυρεοειδή αδένα, μεγέθους ενός στραγαλιού, σε όλη την έκταση της τραχηλικής χώρας, πραγματοποιώντας μεγάλες τομές, ενώ αποφεύγεται παράλληλα, ο αυξημένος αριθμός επανεπεμβάσεων, ο εκτεταμένος ιστικός τραυματισμός και αρκετές χειρουργικές επιπλοκές.
Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Σπύρο Μίχα για τις πολύτιμες πληροφορίες. Ο κ. Μίχας είναι εξειδικευμένος χειρουργός θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών, και διατελεί Διευθυντής του Χειρουργικού Τμήματος στο Θεραπευτήριο Αθηνών.
Κλείστε το ραντεβού σας στο εξειδικευμένο Τμήμα Χειρουργικής Θυρεοειδούς και Παραθυρεοειδών Αδένων του Θεραπευτηρίου Αθηνών καλώντας στο τηλέφωνο 210 8236723 και 210 8835655, Ιωάννου Δροσοπούλου 24, Κυψέλη.
Μ.Η.Τ. 232120