Ολα ξεκίνησαν από μία πλάκα, που κάποιοι την πήραν στα σοβαρά. Και καλά έκαναν. Δύο άνθρωποι που ασχολούνται επαγγελματικά με την παρωδία αποφάσισαν να διασκευάσουν το θρυλικό τραγούδι των Queen «Bohemian Rhapsody», που συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ τους «A Night at the Opera», έτσι ώστε να περιγράφει τη διακυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και φυσικά τον ίδιο. Αυτή ήταν η πλάκα. Αμέσως μετά την ολοκλήρωση του έργου τους όμως, οι δύο μετρ της παρωδίας, που επέλεξαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους, έστειλαν το επιτυχημένο -ομολογουμένως- πόνημά τους στον Αλαν Μπεατί, που εργάζεται στη βρετανική εφημερίδα «Financial Times» ως συντάκτης διεθνούς οικονομίας. Ο Μπεατί, στη συνέχεια, το προώθησε στους αρχισυντάκτες της εφημερίδας. Κι εκείνη το πήραν στα σοβαρά. Και το δημοσίευσαν. Το νέο έργο, που έχει τον τίτλο η «Μπαλάντα του Γιώργου», είναι πλέον στη διάθεση κοινού και κριτικών, για να εκφράσουν ανερυθρίαστα την άποψή τους. Η συντακτική ομάδα της εφημερίδας, πάντως, δεν παρέλειψε να ζητήσει ειλικρινώς συγγνώμη από τον Μέρκιουρι, τον Μέι, τον Τέιλορ και τον Ντίκον, δηλαδή τα μέλη του συγκροτήματος Queen, για την αλλαγή των στίχων. Εμείς απλώς δημοσιεύουμε τη μετάφραση του εξαιρετικού -από καλλιτεχνικής άποψης- έργου τους.
Αθηναϊκή Ραψωδία (Η Μπαλάντα του Παπανδρέου)
Είναι αυτό το αληθινό μας χρέος; / Ή, μήπως, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση; / Εζησα έναν εκλογικό θρίαμβο / Τώρα απλώς ζω στη λιτότητα / Ανοιξα τα βιβλία / Κι αναφώνησα «με δουλεύετε;» / Κάναμε ό,τι κάναμε για να μπούμε στην ευρωζώνη / Δεν υπήρχε ποτέ η ανάγκη για ανάπτυξη / Το ευρώ ήταν υψηλά, τα επιτόκια ήταν χαμηλά / Οσα έγιναν για την είσοδο στο ευρώ δεν είχαν καμία σημασία για την Ελλάδα, για την Ελλάδα.
Πατέρα, πες μου την αλήθεια / Κανείς δεν πληρώνει φόρους / Και οι συνάδελφοί μου είναι σκιτζήδες / Πατέρα, η Ελλάδα είχε τα πάντα / Αλλά μετά ήρθαν οι τραπεζίτες και τα πήραν όλα.
Πατέρα, ου… ου… ου…. / Η Goldman μάς είπε ότι όλα θα πάνε καλά / και τώρα κάθομαι εδώ σαν κόπανος / Εκαναν λάθος, έκαναν λάθος, η ψευδαίσθηση των σουαπς έχει καταστραφεί.
Είναι πια πολύ αργά, η αγορά έχει συνθλιβεί / Η χώρα μου είναι στο χείλος του γκρεμού / Και τα επιτόκια των ομολόγων είναι για κλάματα / Εχε γεια, καλή ζωή – πρέπει να την αποχαιρετίσουμε / Ποτέ δεν πίστευα ότι τα ομόλογά μας θα πέσουν τόσο χαμηλά / Πατέρα, ου… ου… ου… / Κανείς δεν θέλει να τα αγοράσει / Και κάποιοι εύχονται να μην τα είχαν αγοράσει ποτέ.
Χρειαζόμαστε μερικά ευρώ, χρειαζόμαστε μερικά ευρώ άμεσα / Μύκονος, Σκιάθος, μπορούμε να τα πουλήσουμε στους Κινέζους / Στρος Καν και Ρέκλινγκ λένε ότι το χρέος μας είναι εξωφρενικό- / Εϊ! Παπανδρέου, Παπανδρέου, Παπανδρέου, Παπανδρέου / Ο Παπανδρέου ανεβάζει αυτό το σόου, αλλά έχει ξεμείνει από φράγκα… ου…ου…ου…
Είναι καθηγητής από τη Μινεσότα / Είναι καθηγητής στην ηγεσία της χώρας / Που τώρα ανακάλυψε ότι οι Ελληνες μαγείρεψαν τα βιβλία.
Πάρε εγώ, δώσε εσύ, έχετε λεφτά; / ΕΚΤ: Nein! Δεν θα σας δώσουμε δανεικά /Δώστε μας λεφτά…
ΔΝΤ: Δεν σας δίνουμε λεφτά / Δώστε μας λεφτά. PSI: Οχι, δεν σας δίνουμε / Δώστε μας λεφτά (ποτέ!) / Ποτέ δεν θα σας δώσουμε λεφτά / Δώστε μας λεφτά / Ποτέ δεν θα σας δώσουμε λεφτά ου…ου…ου…/ Οχι, όχι, όχι, όχι, όχι, όχι, όχι / Ω! Μαμά Μέρκελ, μαμά Μέρκελ, μαμά Μέρκελ, θα χρεοκοπήσουμε / Η γερμανική Βουλή δεν δίνει δάνειο στην Ελλάδα / Στην Ελλάδα / Στην Ελλάδα.
Κίνα: Νομίζετε ότι μπορείτε να μου τη φέρετε και μετά να την κοπανήσετε; / Νομίζετε ότι θα συνεχίσουμε να αγοράζουμε; / Θα μας πληρώσετε, θέλουμε περισσότερα από τον Πειραιά, θέλουμε αεροδρόμια και τράπεζες / Οσο για τα σωματεία σας, δεν θα πάρουμε.
Ου… ου… ου… / Κάποτε είχαμε μία αυτοκρατορία / Αλλά αυτό είναι ιστορία. Πώς άλλαξαν τα πράγματα; Εγώ θα γυρίσω στη Μινεσότα.
Εχε γεια, ευρώ…