Τα λάθη του πρωθυπουργού μέχρι να φτάσει στην απώλεια της δεδηλωμένης
Τον Φεβρουάριο του 2009, λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές της χρονιάς εκείνης, κάναμε μια τηλεοπτική συνέντευξη με τον Αλέξη Τσίπρα πάνω στο επιβατηγό
«Νεφέλη». Προορισμός μας ήταν η πατρίδα μου Αίγινα, στο λιμάνι της οποίας ολοκληρώσαμε το γύρισμα. Οταν φτάναμε λίγο έξω από τις εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου, ο νυν πρωθυπουργός αποφάσισε να μου ανοίξει την καρδιά του. Τον ρώτησα κάτι απλό: «Δεν φοβάσαι μην καείς τόσο νέος που μπήκες στην πολιτική και που τόσο νωρίς -ήταν 34- ηγείσαι;» Δεν πολυσκέφτηκε την απάντηση.
Αφού προέβλεψε -σωστά όπως απεδείχθη- ότι η ηγεσία του θα κριθεί έως το 2012, γιατί η κρίση θα οξυνθεί και ο δικομματισμός θα καταρρεύσει, ο Τσίπρας μού αποκρίθηκε με την ορμή της νιότης του: «Αν φοβάσαι μην καείς, τότε μην μπεις στη φωτιά. Τα φτερά του Ικαρου κάηκαν, αλλά εκείνος πέταξε και το χάρηκε το ταξίδι. Καθένας κινδυνεύει ό,τι και να κάνει. Αν δεν πάρει ρίσκο, η μόνη βεβαιότητα είναι ότι δεν θα κάνει τίποτε» Φοβάμαι ότι σήμερα που μιλάμε σε αυτό το σημείο είμαστε. Ο Τσίπρας πήρε το ρίσκο που μας είχε υποσχεθεί, χάρηκε το ταξίδι, αλλά τελικά τα φτερά του κάηκαν, μαζί και της χώρας.
Οσα ζήσαμε όλο αυτό το εξάμηνο ήταν μια ωραιότατη αυταπάτη εθνικής αξιοπρέπειας, που στο τέλος απεδείχθη προοίμιο εθνικής τραγωδίας. Δεν ανήκω σε αυτούς που χρεώνουν την ευθύνη για την τροπή των εξελίξεων αποκλειστικά στον Βαρουφάκη. Πρέπει να έχεις μέσα σου λίγο από τον τυχοδιωκτισμό του Βαρουφάκη για να αποδέχεσαι τις εισηγήσεις του Βαρουφάκη. Πρέπει να έχεις μέσα σου κάποια κρίση μεγαλείου και να πιστεύεις μετά πάθους ότι σε σένα κλήρωσε να αλλάξεις την Ευρώπη. Τα λάθη που έκανε ο πρωθυπουργός για να φτάσει μέχρι την απώλεια της δεδηλωμένης υπήρξαν θηριώδη γιατί δεν υπάκουσαν σε κανέναν κανόνα λογικής, ο Ικαρος υπερίσχυε μέσα του κάθε στροφή. Να τα απαριθμήσουμε; Εχει ένα νόημα.
Πρώτα βιάστηκε να προκαλέσει εκλογές με τη θεωρία των «αργυρώνητων». Αρνήθηκε την προσφορά Σαμαρά να εκλεγεί Πρόεδρος και να διεξαχθούν εκλογές το φθινόπωρο. Επειτα τις προκάλεσε απροετοίμαστος. Χωρίς πρόγραμμα και χωρίς ομάδα. Δηλητηρίασε τον λαό με ψέματα για παροχές ύψους 12 δισ. ευρώ. Αγνόησε τις προειδοποιήσεις του συνεργάτη της Μέρκελ Ασμουσεν για τις αντιστάσεις που θα βρει στον δρόμο του. Οταν εξελέγη, συγκρότησε τη χειρότερη κυβέρνηση του κόσμου με επικεφαλής ανθρώπους ιδεοληπτικούς, ανίδεους από διοίκηση. Τα τέσσερα κορυφαία λάθη του, όμως, κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας είναι τα εξής:
- Υιοθέτησαν αυτός και τα μέλη της κυβέρνησής του προσωπικούς υβριστικούς τόνους απέναντι στα μέλη ξένων κυβερνήσεων με τα οποία έπρεπε να λυθεί η διαφορά. Οι διαφορές μεταξύ κρατών δεν λύονται με υβρεολόγιο εσωτερικής κατανάλωσης, γιατί αυτό δημιουργεί ένα βουνό προκατάληψη.
- Κωλυσιέργησε συστηματικά τη διαπραγμάτευση επί μήνες για να τη φτάσει στο όριο και να μπορέσει να εκβιάσει τους εταίρους, με βάση την ανόητη θεωρία Βαρουφάκη. Τι άλλο να σημαίνει, άλλωστε, η φράση του προ δέκα ημερών «τώρα αρχίζουν οι αληθινές διαπραγματεύσεις»!
- Διέσυρε την Ευρώπη ως θεσμό που επιδιώκει να ανατρέψει την κυβέρνησή του «και να θάψει τη δημοκρατία», όπως όμως απεδείχθη αυτοί που προκάλεσαν των απώλεια της δεδηλωμένης ήταν οι δικοί του.
- Προκάλεσε δημοψήφισμα για να λύσει το εσωκομματικό του πρόβλημα και όχι μόνο απέτυχε, αλλά κατάφερε να βάλει λουκέτο στις τράπεζες, να διαλύσει την οικονομία και να μεγαλώσει το ρήγμα εμπιστοσύνης με τους εταίρους μας. Μέχρι το δημοψήφισμα η κατάσταση σωζόταν και όλοι εμείς παρακολουθούσαμε τις μάχες του με τους δανειστές με ανοχή. Πιστεύαμε ότι θα έκλεινε τη συμφωνία, θα την έφερνε στο Κοινοβούλιο, θα ψηφιζόταν και ας έπεφτε, γενικώς θα έκανε το χρέος του. Δυστυχώς, δεν το έκανε, τον μετρήσαμε λάθος. Τώρα, αν θέλει να σώσει την παρτίδα, αυτό που του μένει είναι η ανώμαλη προσγείωση. Τα φτερά καίγονται.
Μανώλης Κοττάκης
