Τα γενέθλια για τον έναν χρόνο από την πρώτη νίκη της στις εκλογές δεν βρήκαν την κυβέρνηση και στα καλύτερά της. Η χώρα βρίσκεται εδώ και εβδομάδες σε παρατεταμένη αναστάτωση. Το νέο Ασφαλιστικό είναι το φιτίλι που άναψε πολλές φωτιές ταυτοχρόνως. Εχει κατεβάσει στον δρόμο τον πιο φιλήσυχο και συντηρητικό κοινωνικά ελεύθερο επαγγελματία και έχει κάνει τις εθνικές οδούς να μοιάζουν με μία ατέλειωτη έκθεση τρακτέρ!
Η εξέλιξη αυτής της πρωτοφανούς σε ένταση και έκταση κοινωνικής διαμαρτυρίας παραμένει αβέβαιη. Ο κυριότερος λόγος γι’ αυτό αφορά τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του. Την ώρα που τα προβλήματα είναι πέρα από τα όρια και η λύση τους απαιτεί περίσκεψη, συναίνεση και σύνθεση απόψεων, αυτοί, στον αντίποδα, εκφράζονται με περίσσευμα αλαζονείας, αυταρέσκειας και διχαστικής διάθεσης.
Ομολογουμένως δεν είναι εύκολη η συνάντηση με την αλήθεια και την ωμή πραγματικότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ περισσότερο όταν πλέον υπάρχουν και δικές του ευθύνες και όχι μόνο εκείνες αυτών στους οποίους ανέξοδα φόρτωνε όλα τα κακά προτού γίνει εξουσία. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί το να απαξιώνει ο λόγος του ακόμη και τη φόρμα εργασίας που για κάποιους από τους πολίτες είναι η… γραβάτα τους!
Αυτές τις γραβάτες τις τρέμουν ο λαϊκισμός και η καθεστωτική αντίληψη που δυστυχέστατα δείχνουν να εμπνέουν πολλά από τα υψηλόβαθμα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Γιατί ο επιστήμονας και ο ελεύθερος επαγγελματίας εξακολουθούν να αποτελούν τον οδηγό της κοινής γνώμης προς τη φωνή της λογικής. Αυτό γιατί η συγκρότησή τους τούς επιτρέπει να σταθούν εμπόδια στην αλλοίωση της πραγματικότητας και την καλλιέργεια της μισαλλοδοξίας και του φανατισμού. Ας μην ξεχνούν τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ ότι η απογοήτευση αυτών των πολιτών από Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ και η συνακόλουθη μεταστροφή τους ήταν αυτή που οδήγησε τότε το κόμμα τους στην εξουσία.
Βεβαίως και είναι τεράστιες οι ευθύνες του επιστημονικού κόσμου της χώρας για την κατάντια της. Αναμφισβήτητα γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί μπορούσαν να κάνουν, και δεν έκαναν, πολύ περισσότερα για την Υγεία, τη Δικαιοσύνη και την εικόνα των πόλεών μας. Για δεκαετίες υπηρέτησαν τον μικρόκοσμό τους και την ευημερία τους, αδιαφορώντας για ευρύτερα κοινωνικά στρώματα από τα οποία έβγαζαν και το ψωμί τους. Αυτός αποτελεί τον σοβαρότερο λόγο απαξίωσης του επιστημονικού δυναμικού στα μάτια των συμπολιτών του.
Η πολιτική, όπως συγκροτείται και ασκείται στην πατρίδα μας, αποθάρρυνε πληθώρα άξιων επιστημόνων από την εμπλοκή τους με αυτή. Το άθροισμα του αποτελέσματος της απουσίας τους ισούται με το έλλειμμα αποτελεσματικότητας σε όλους τους τομείς στους οποίους θα μπορούσαν να προσφέρουν.
Σήμερα, πιεσμένοι από την ανάγκη της δικής τους επιβίωσης, οι επιστήμονες επιστρέφουν στην κοινωνία. Αποτελεί αυτή μία ελπιδοφόρα εξέλιξη. Η κόπρος του Αυγείου που έχει συσσωρευτεί θέλει τη γνώση τους για να καθαρίσει. Οι πολίτες, χαμένοι και αποχαυνωμένοι, έρμαια στις διαθέσεις όσων κατευθύνουν και ελέγχουν την πληροφόρησή τους, χρειάζονται τον ψύχραιμο, τεκμηριωμένο και ειλικρινή λόγο τους για να διαμορφώσουν άποψη.
Αυτή τη διαδικασία τρέμει και η σημερινή κυβέρνηση. Οπως τη φοβήθηκαν στο παρελθόν και όλες οι εξουσίες. Την απελευθέρωση της ελεύθερης σκέψης που θα παράγει αποτελέσματα για το κοινό συμφέρον δίχως να υπηρετεί άλλα αφεντικά εκτός από αυτό. Γι’ αυτό και τη σφίγγει ο κόμπος αυτής της κουρασμένης αλλά χωρίς ψευδαισθήσεις, πλέον, γραβάτας.
Μ.Η.Τ. 232120