ΜΙΚΡΑ ΑΝΤΑΡΤΙΚΑ

Το υπόδειγμα Σόιμπλε και πώς οι ΗΠΑ μπορούν να αντιδράσουν

Oι αντιρρήσεις Σόιμπλε στις παροχές Τσίπρα εξέπληξαν την ελληνική πολιτική τάξη, ενώ κανονικά δεν θα έπρεπε. Αποτελούν την τυπική αντίδραση ενός πολιτικού που στηρίζει τη δημοφιλία του και την κυριαρχία του στο εσωτερικό της Γερμανίας πάνω σε μια οικονομική, φιλοσοφική και θρησκευτική κοσμοθεωρία εντελώς ξένη πρός εμάς.

Η προτεσταντική ηθική θεωρεί ευλογία την αποταμίευση. Θεωρεί αμαρτία την απόλαυση και τις παροχές. Θεωρεί απληστία τα κέρδη των επιχειρήσεων που σπαταλώνται σε τρυφηλή ζωή των ιδιοκτητών τους, αντί να επενδύονται εκ νέου σε αυτές. Προπάντων, όμως, δεν θα έπρεπε να μας ξενίζει, γιατί αυτή ακριβώς η θεωρία εφαρμόζεται πριν και πάνω απ’ όλα στις πλάτες των ίδιων των Γερμανών πολιτών.

Ξεχνά κανείς ότι η γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη, στους ρευστούς καιρούς της κρίσης που ζούμε, βασίζεται στα υψηλά εμπορικά πλεονάσματα που «αναπαύονται» στις τράπεζες, αντί να ρίχνονται στην κατανάλωση; Ξεχνά ότι πρόσφατα το Εurogroup απηύθυνε ( χλιαρή) σύσταση στις χώρες με μεγάλο δημοσιονομικό χώρο (Γερμανία, Ολλανδία, Λουξεμβούργο) προκειμένου να διαθέσουν μέρος των τεράστιων πλεονασμάτων τους στην κοινωνία; Λησμονεί ότι έπρεπε να φτάσει η Γερμανία σε προεκλογική περίοδο για να εγκρίνει ο Σόιμπλε αιτήματα αύξησης των μισθών και λελογισμένων φοροαπαλλαγών σε εκατομμύρια Γερμανούς πολίτες οι οποίοι ζουν μια ασφαλή πλην στερημένη ζωή; Εμείς πάντως που παρατηρούμε τις εξελίξεις εκεί, όχι.

Αυτός είναι ο Σόιμπλε. Πιστεύει ότι απαγορεύεται να αρχίσεις να μοιράζεις κάτι που μόλις ήδη συγκέντρωσες με θυσίες. Τεκμηριώνει στο μυαλό του «αναξιοπιστία – απειθαρχία». Συνιστά για εκείνον ζήτημα αρχής.

Και παρά το γεγονός ότι ο Τσίπρας προέβη σε μια ενέργεια που βασίζεται στους κανόνες διανομής του πλεονάσματος, εκείνος μπλόκαρε προσωρινά την εφαρμογή των αποφάσεων για το χρέος προκειμένου να μην ανοίξει η ελάχιστη τρύπα αμφισβήτησης στις μεθόδους του και φυσικά -εκ των ων ουκ άνευ συμπέρασμα- για να μη βρεθεί ξανά πρωθυπουργός να δηλώσει «θα κάνουμε ό,τι θέλουμε χωρίς να ρωτάμε».

Να σας πω τη γνώμη μου; Από τις ΗΠΑ εξαρτάται η αλλαγή αυτού του υποδείγματος. Το να κατανοήσει ο Σόιμπλε του προγραμματισμού και των κανόνων την ψυχολογία των λαών του Νότου και των ηγεσιών τους αποτελεί ευσεβή πόθο. Μάταιος κόπος τα μικρά αντάρτικα Τσίπρα. Αν απέκτησε δύναμη το υπόδειγμα Σόιμπλε, αυτό οφείλεται στην παρ’ ολίγον κατάρρευση του αμερικανικού καπιταλισμού του 2008. Και αν εγκαταλειφθεί σχεδόν δέκα χρόνια μετά, θα οφείλεται στην αναστάτωση που θα προκαλέσει στο Βερολίνο και στη Φραγκφούρτη η απόφαση του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος (FED) να υποδεχθεί τον νέο πρόεδρο Τραμπ με μια αύξηση των επιτοκίων… Αυτά!

Μανώλης Κοττάκης