Αναχωρώντας την ημέρα της επετείου της Εθνικής Παλιγγενεσίας από την Ελλάδα της κρίσης, της παρακμής, της αμφισβήτησης της χρησιμότητας των παρελάσεων, αλλά και του έθνους ως έννοιας και υπόστασης από σημαντικό κομμάτι του κυβερνώντος κόμματος, δεν γνώριζα τι θα συναντήσω στη Νέα Υόρκη, όπου μετέβαινα, προσκεκλημένος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, για τις εκεί επετειακές εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου.
Το πρώτο πράγμα που συνάντησα ήταν τα κουρασμένα πρόσωπα και τα κόκκινα από την αγρυπνία μάτια του προέδρου της ομοσπονδίας Πέτρου Γαλάτουλα και των λοιπών μελών του Δ.Σ., αλλά και των επιτροπών της διοργάνωσης των εκδηλώσεων, οι οποίοι επί μήνες εργάστηκαν ακαμάτως, κυριολεκτικά μέρα και νύχτα, ειδικά τις τελευταίες εβδομάδες πριν από τις εκδηλώσεις.
Πανομογενειακή την Πέμπτη το βράδυ, στο κατάμεστο Σταθάκειο Πολιτιστικό Κέντρο, στην Αστόρια, με τους εκπροσώπους των σωματείων αλλά και απλούς πολίτες να δείχνουν αποφασισμένοι ότι θέλουν αφενός μεν να πετύχουν οι εκδηλώσεις, με αποκορύφωμα τη μεγάλη παρέλαση στην 5η Λεωφόρο, και αφετέρου για να δώσουν ένα άλλο μήνυμα από αυτό της κρίσης και της παρακμής που εκπέμπει η Ελλάδα.
Την ίδια στιγμή, παράλληλα με το κλίμα του γενικού συναγερμού, της αισιοδοξίας και της ελπίδας για την αναγέννηση του έθνους, η αμφισβήτηση στην ηγεσία της ομοσπονδίας, η οποία εκλέχτηκε σχεδόν ομόφωνα, όπως σχεδόν ομόφωνα λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις στο Διοικητικό Συμβούλιο.
Το έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν: Η άσκηση κριτικής και η αντιπολίτευση είναι προϋποθέσεις για την επιτυχία και την πρόοδο σε όλους τους τομείς της κοινωνικής δράσης, υπό τον όρο ότι αυτές ασκούνται δημιουργικά και όχι καταστροφικά και μίζερα. Επίσης, πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν ότι ο καλύτερος δρόμος για την άσκηση της όποιας κριτικής είναι τα διοικητικά συμβούλια, οι γενικές συνελεύσεις και η συμμετοχή στις διαδικασίες και τις εκλογές, και όχι οι ανώνυμες καταγγελίες στις κρατικές Αρχές και στα δικαστήρια μιας άλλης χώρας.
Ετσι, παρά την αμφισβήτηση και το κλίμα μιζέριας, οι εκατοντάδες εμπλεκόμενοι στη διοργάνωση εκδηλώσεων κατόρθωσαν να συνεγείρουν μεγάλο μέρος του Ελληνισμού της Νέας Υόρκης και των διπλανών πολιτειών, που αγγίζει το ένα εκατομμύριο. Ισως το σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι, παρά την αμφισβήτηση και τις καταγγελίες, η ηγεσία της ομοσπονδίας κατάφερε να συνεγείρει την πολιτική ηγεσία της πόλης αλλά και της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, η οποία συμμετείχε σύσσωμη όχι μόνο στην παρέλαση, αλλά και στις άλλες εκδηλώσεις, τόσο στην τελετή ονοματοδοσίας του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιακώβου σε μια οδό της Αστόριας όσο και στην επίσημη δεξίωση της ομοσπονδίας, που έγινε σε κεντρικό ξενοδοχείο της αμερικανικής μεγαλούπολης, μιλώντας με θερμά λόγια για τον Ελληνισμό.
Φυσικά, η κορύφωση των εκδηλώσεων έγινε την Κυριακή, στην 5η Λεωφόρο, η οποία είχε ντυθεί στα γαλανόλευκα, με χιλιάδες ελληνικές σημαίες να κυματίζουν δεξιά και αριστερά του δρόμου, περιμένοντας δεκάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα να παρελάσουν με εθνική υπερηφάνεια, γεμίζοντας με ελπίδα όλους εμάς που την αναζητούμε για την αναγέννηση του έθνους.
Η μεγάλη στιγμή της παρέλασης, την οποία ο μεγαλύτερος τηλεοπτικός σταθμός της Νέας Υόρκης μετέδωσε ζωντανά επί δίωρο, αφού προηγήθηκε άψογη συνεργασία με την ηγεσία της ομοσπονδίας, έφθασε. Παρελαύνουν όλη η Ελλάδα, όλες οι περιοχές της Ελλάδας και του Ελληνισμού, τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, ο Μοριάς, η Ρούμελη, η Ηπειρος, η Θεσσαλία, η Μακεδονία, η Θράκη, η Κρήτη, η Κύπρος, ο Πόντος και η Μικρά Ασία.
Νέοι και νέες από την Κύπρο βροντοφωνάζουν «Λευτεριά στην Κύπρο», «Κύπρος Ελεύθερη και Ελληνική», νέοι και νέες ζητούν δικαίωση και αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής, νέοι και νέες φωνάζουν «Η Μακεδονία είναι Ελληνική» και συλλέγουν στους δρόμους υπογραφές για να αρθεί η αναγνώριση της ΠΓΔΜ από τις ΗΠΑ με το όνομα «Μακεδονία».
Φυσικά, παρόντες ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Πάνος Καμμένος, οι διπλωματικές Αρχές της Ελλάδας και της Κύπρου και προσωπικότητες της Ομογένειας, δίνοντας το δικό τους μήνυμα στην παρέλαση και τις εκδηλώσεις.
Ομως, αυτό που θέλει τη δική του ανάλυση είναι το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία της Νέας Υόρκης αψήφησε τις καταγγελίες και όχι μόνο έδωσε το «παρών» στις εκδηλώσεις, αλλά συμμετείχε στην παρέλαση κρατώντας υπερήφανα και ψηλά μόνο την ελληνική σημαία.
Από τη στιγμή που ο Ελληνισμός της Νέας Υόρκης είναι σε θέση να κινητοποιήσει και να κάνει την τοπική πολιτική ηγεσία να σηκώσει ψηλά την ελληνική σημαία, δικαιούμαστε να πούμε ότι, με κατάλληλο σχεδιασμό, ο Ελληνισμός των ΗΠΑ, που ξεπερνά τα τρία εκατομμύρια, μπορεί να κάνει την ηγεσία των ΗΠΑ να σηκώσει την ελληνική σημαία, με ό,τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα της κρίσης, της παρακμής και της μιζέριας.
Περισσότερα για το θέμα την Κυριακή.
Σάββας Καλεντερίδης
