Τα στοιχεία για τη μαθητική διαρροή, που δημοσιοποίησε προσφάτως το υπουργείο Παιδείας, αποτελούν μια συγκλονιστικά ανησυχητική είδηση για την πορεία της χώρας μας. Την ώρα που αδυνατούμε να αποκαταστήσουμε -πού σκέψη για να τον ολοκληρώσουμε (!)- τον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία, περίπου το 4% του συνόλου των μαθητών που το 2014-2015 φοιτούσαν στη Γ’ Γυμνασίου δεν συνέχισαν τη φοίτησή τους στην Α’ Λυκείου!
Σαν να μην έφταναν τα κενά σε θέσεις καθηγητών, που φέτος πήραν δραματικές διαστάσεις, σαν να μη φτάνουν οι χρόνιες ανεπάρκειες σε ζητήματα υλικοτεχνικής υποδομής και διδακτικών μέσων, «ασορτί» με τα παιδιά που λιποθυμάνε από την πείνα και τον υποσιτισμό, μας ήρθε και η επίσημη πιστοποίηση ότι τα σχολειά μας αδειάζουν πλέον και από μαθητές.
Η είδηση γίνεται εφιαλτική, αν λάβετε υπόψη ότι οι περιοχές με τη μεγαλύτερη σχολική διαρροή από τη Γ’ Γυμνασίου στην Α’ Λυκείου είναι τα Δωδεκάνησα και η Ροδόπη, με ποσοστό 8,37% και 8,02% αντι-στοίχως! Η Αττική και η Θεσσαλονίκη, μαζί με άλλους 12 νομούς, υπερ-βαίνουν τον εθνικό μέσο όρο του 4%. Οι υπόλοιποι 39 αντιστέκονται εμφανίζοντας ποσοστό μικρότερο, με τα χαμηλότερα ποσοστά σχολικής διαρροής να εντοπίζονται στις ξεχασμένες ακριτικές Πέλλα, Φλώρινα, Σάμο, και στις έρημες ηπειρωτικές Καρδίτσα, Κοζάνη. Την ίδια στιγμή, το ποσοστό των μαθητών που επανέλαβαν την τάξη διαμορφώνεται μόλις στο 1,43% του συνόλου, δηλαδή 1.406 σε σύνολο 98.110.
Ολα αυτά τα εξόχως θλιβερά για τη νεολαία, το μέλλον του τόπου μας, συμβαίνουν ενώ το υπουργείο ισχυρίζεται ότι υλοποιεί δράσεις που στοχεύουν στην καταπολέμηση των φαινομένων σχολικής διαρροής. Στο πλαίσιο του «Κοινωνικού Σχολείου», που υλοποιήθηκε κατά το σχολικό έτος 2014-2015 σε συνεργασία με τα υπουργεία Υγείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δημόσιας Τάξης και άλλους φορείς, πραγματοποιήθηκαν προγράμματα που στόχο είχαν τη σωστή πληροφόρηση, την παροχή γνώσεων στους μαθητές για την ανάπτυξη των απαραίτητων δεξιοτήτων που θα συμβάλουν στη διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων. Ανάμεσα στους θεματικούς άξονες ήταν θέματα όπως: Ρατσισμός και Ανθρώπινα Δικαιώματα, Ναρκωτικά και Σχολικός Εκφοβισμός.
Εκτός από αυτά, τα τελευταία χρόνια σημαντικοί θεσμοί έχουν εισαχθεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Οι Συμβουλευτικοί Σταθμοί Νέων προσφέρουν υποστηρικτική συμβουλευτική βραχείας διάρκειας σε γονείς, μαθητές, αλλά και εκπαιδευτικούς. Επιπλέον, λειτουργούν Κέντρα Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού, τα οποία παρέχουν στήριξη σε μαθητές αλλά και νέους έως 25 ετών, σε γονείς – κηδεμόνες και εκπαιδευτικούς σε θέματα επαγγελματικής σταδιοδρομίας και κοινωνικής ανάπτυξης, καθώς και έγκυρη πληροφόρηση σχετικά με θέματα εκπαιδευτικών και επαγγελματικών διεξόδων, σε συνεργασία με φορείς της σχολικής κοινότητας και κοινωνικούς εταίρους (οικονομικούς, εκπαιδευτικούς, πολιτιστικούς φορείς κ.ά.).
Πού βρίσκεται, λοιπόν, το λάθος; Γιατί όλες αυτές οι σημαντικές παρεμβάσεις δεν έχουν τα ανάλογα αποτελέσματα; Γιατί αδυνατούν να μιλήσουν στην ψυχή των νέων ανθρώπων, που αποδεδειγμένα πλέον εγκαταλείπουν την εκπαίδευση; Για να πάνε πού; Για να αναζητήσουν τι;
Εχω μία απάντηση. Είδα πρόσφατα μια παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου «Τα ψηλά βουνά», το πρώτο αναγνωστικό στα σχολειά μας μετά την καθιέρωση της Δημοτικής. «Οσα γράμματα κι αν μάθεις, να μείνεις πάντα ένας καλός άνθρωπος. Να κρατάς τον λόγο σου και την τιμή σου» λέει ο παππούς Θανάσης στον εγγονό του τον Λάμπρο, πριν το βλαχόπουλο φύγει από τα πρόβατα για το σχολείο. Ισως προς τα λόγια του γερο-τσέλιγκα θα έπρεπε να προσανατολίσουν και την εκπαίδευσή μας όσοι εκπονούν και κυρίως όσοι υλοποιούν τα προγράμματά της, αν θέλουν να γίνουν πιο πειστικοί προς το ακροατήριο που, απογοητευμένο, εγκαταλείπει τις σχολικές αίθουσες.
Γιώργος Κ. Στράτος
Μ.Η.Τ. 232120