Δυστυχώς σήμερα η τσίπα είναι είδος εν ανεπαρκεία (!) στην πατρίδα μας
«Μα αξίζει τον κόπο να φυλακίζουμε την εξωτερική πολιτική μας στην Ιστορία» αναρωτιούνται αρκετοί πρόθυμοι να πουλήσουν μέσα σε μια βραδιά το όνομα της Μακεδονίας, προκειμένου να εμφανιστούν αρεστοί στην ξενοκρατία και να κερδίσουν τον, κατά Ιωνα Δραγούμη, τίτλο του «αντικειμενικού Ελληνα».
Αντί άρθρου θα παραθέσω σήμερα τις απόψεις ενός μεγάλου φιλέλληνα, του καθηγητή Ρόμπιν Λέιν Φοξ, ομότιμου καθηγητή της Αρχαίας Ιστορίας στην Οξφόρδη, όπως αυτές δημοσιεύτηκαν στον κυριακάτικο τύπο («Η Καθημερινή»). Ο διακεκριμένος επιστήμων, ο οποίος υπήρξε σύμβουλος του Ολιβερ Στόουν όταν κινηματογράφησε την ταινία «Alexander», αποκάλυψε ότι η ακτινοβολία του Αλεξάνδρου ήταν τέτοια, ώστε ζήτησε να τον συναντήσει κάποτε έως και ο Φιντέλ Κάστρο προκειμένου να συζητήσουν την στρατηγική του στις δευτερεύουσες μάχες.
Ο Λέιν Φοξ, ενοχλημένος από την εικόνα του αιμοσταγούς στρατηλάτη που επιχειρούν να δημιουργήσουν οι σύγχρονοι μελετητές, τονίζει πως αυτή η απόπειρα έπεσε στο κενό γιατί «δεν έχει επηρεάσει το πώς σκέπτεται ο σύγχρονος κόσμος τον Αλέξανδρο». Ο Βρεττανός ελληνιστής καταρρίπτει τους μύθους των Σκοπιανών για την καταγωγή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σημειώνοντας:
«Ο Αλέξανδρος ζούσε σε έναν ελληνικό κόσμο με ελληνικά ονόματα, τη λατρεία των δώδεκα θεών, ήταν Ελληνας έως το μεδούλι. Το να πει κανείς ότι γεννήθηκε στα Σκόπια είναι δείγμα αγραμματοσύνης αντίστοιχης με το να πει ότι ο Σαίξπηρ γεννήθηκε στη Λευκορωσία!»
Ο καθηγητής εστιάζει, μάλιστα, στο οικουμενικό πρόσωπο του Μεγάλου Αλεξάνδρου αντί του «εθνικιστικού» που προωθούν ορισμένοι κύκλοι της εγχώριας διανόησης. Σημειώνει:
«Λέγεται ότι ήθελε να προωθήσει την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ευρώπης και Περσίας και την αφομοίωσή τους μέσω του γάμου. Επιπλέον, ήθελε να παίρνει υπό την αιγίδα του τους καλύτερους, ανεξαρτήτως της προέλευσής τους και των κοινωνικών τους καταβολών».
Ο καθηγητής θυμάται ότι η ελληνική σκέψη απασχολούσε τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσιντζερ, ο οποίος τον ρωτούσε για τον Θουκυδίδη, τον Ολιβερ Στόουν, τον Γκρέγκορι Πεκ, έως και τον Φιντέλ Κάστρο.
«Τον ενδιέφερε η γνώμη μου για τις δευτερεύουσες εκστρατείες του Αλεξάνδρου γιατί σε τέτοιες μάχες είχε πολεμήσει και ο ίδιος και μου έκανε πολύ δύσκολες ερωτήσεις» αποκαλύπτει ο καθηγητής, ο οποίος αγαπά τόσο πολύ τον μεγάλο στρατηλάτη, ώστε θέλησε να παίξει κομπάρσος στην πρώτη γραμμή του μακεδονικού ιππικού στην ταινία του Στόουν.
Αν συγκαταλεγόμουν στους συριζαίους που εισηγούνται να ξεπουλήσουμε το όνομα «Μακεδονία» μέσα σε μία νύχτα στους Σκοπιανούς, θα αισθανόμουν ντροπή μετά την ανάγνωση των σκέψεων του Φοξ. Αλλά η τσίπα είναι είδος εν ανεπαρκεία στην πατρίδα μας.
Μανώλης Κοττάκης
Μ.Η.Τ. 232120