Πολύ κακό για το τίποτα! Αλλα περιμέναμε από τη συζήτηση της Τρίτης στη Βουλή και άλλα ακούσαμε. Δυστυχώς, δεν προέκυψε ούτε ένα νέο στοιχείο και οι ομιλίες των πολιτικών αρχηγών αναλώθηκαν σε μια κουραστική ανακύκλωση γνωστών υποθέσεων και καταγγελιών. Μάλιστα, όλα όσα ανέφερε ο κ. Τσίπρας περιλαμβάνονται στη λεγόμενη «μαύρη βίβλο της διακυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου», που είχε επεξεργαστεί και παρουσιάσει πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 η Ζωή Κωνσταντοπούλου! Ναι, με τα παλιά «όπλα» της Ζωής προσπάθησε ο κ. Τσίπρας να πλήξει τη Ν.Δ.!
Η ευθύνη για το φιάσκο της Τρίτης βαραίνει κυρίως την κυβέρνηση, που είχε καλλιεργήσει πολύ μεγάλες προσδοκίες. Το Μαξίμου δεν δικαιολόγησε την αναγκαιότητα της συγκεκριμένης συζήτησης, ενώ αρνητική εντύπωση προκάλεσε η (αδικαιολόγητη) ατολμία του πρωθυπουργού, που απέφυγε να μιλήσει ανοιχτά και με ονόματα. Ακόμα κι όταν αναφέρθηκε στο «Πρώτο Θέμα», προτίμησε να μιλήσει για τον… κομιστή, χωρίς να κατονομάσει τον Θέμο Αναστασιάδη. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, προς τι όλη αυτή η φασαρία, όταν δεν υπήρχε διάθεση ανοιχτής σύγκρουσης; Προς τι τα συνθήματα και τα παχιά λόγια, όταν δεν ακούστηκε ούτε ένα όνομα, πλην του κ. Μαυρίκου; Και σε τελική ανάλυση, η διαπλοκή (κατά τον ΣΥΡΙΖΑ) εξαντλείται στον κ. Μαυρίκο; Γιατί αυτή η εικόνα προέκυψε την Τρίτη.
Την επομένη της συζήτησης, «κύκλοι» του Μαξίμου άφηναν να διαρρεύσει ότι ήταν πολύ ικανοποιημένοι από τα κέρδη της συζήτησης. Να σε συγχωρούν όλοι αυτοί, αλλά μάλλον ζουν σε άλλον κόσμο… Οχι μόνο κέρδη δεν υπήρξαν, αλλά, αντίθετα, η συγκεκριμένη συζήτηση προκάλεσε μεγάλη ζημιά τόσο στο κύρος του κ. Τσίπρα όσο και στην εικόνα των υπόλοιπων αρχηγών. Τι είδαμε; Μια χαμηλού επιπέδου αντιπαράθεση, με ακατονόμαστες ύβρεις σε ορισμένες στιγμές, περίεργες αναφορές για μυστικά ραντεβού και άλλες ίντριγκες, έλλειψη επιχειρημάτων, κουραστικούς μονολόγους, πολιτικούς που ήταν εκτός τόπου και χρόνου, και πρώην υπουργούς οι οποίοι δεν μπορούσαν να συντάξουν σωστά ούτε μία πρόταση! Εικόνα καφενείου, και μάλιστα διανυκτερεύοντος, με «περίεργους» θαμώνες, ο καθένας απ’ τους οποίους έχει να διηγηθεί μια αμαρτωλή ιστορία απλά για να γίνεται κουβέντα.
Ο κ. Τσίπρας ήταν μέρος αυτού του «κάδρου». Ο μέσος πολίτης τον εξομοίωσε με τον Λεβέντη, που έλεγε ασυναρτησίες, με τον Βενιζέλο, που έβριζε χυδαία, και με τον Θεοδωράκη, που χρειαζόταν μεταφραστή για να καταλάβεις τι θέλει να πει. Αν η παρουσία του πρωθυπουργού συνοδευόταν από πραγματικές αποκαλύψεις, τότε ίσως να ξεχώριζε από τους υπολοίπους. Ομως, δεν το έκανε και αναλώθηκε σε μια άγονη αντιπαράθεση με τον αρχηγό της Ν.Δ. στα άγρια μεσάνυχτα.
Χαμένος, βέβαια, βγήκε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που δεν τόλμησε να ψελλίσει ούτε μία λέξη αυτοκριτικής για τα λάθη του Σαμαρά, υποπίπτοντας και σε μεγάλη γκάφα με το έγγραφο της ΝΕΡΙΤ το οποίο λανθασμένα παρουσίασε ως «ρουσφέτι» του ΣΥΡΙΖΑ προς τον κ. Μαυρίκο.
Φοβάμαι ότι, έπειτα από αυτή την άθλια συζήτηση, η διαπλοκή έχει κάθε λόγο να χαμογελά και πάλι! Μάλλον μόνο αυτή κέρδισε! Ακόμα και αν η κυβέρνηση έχει πράγματι την πρόθεση να βάλει τάξη στο άναρχο τοπίο των media και να περιορίσει τη διαπλοκή, την Τρίτη το βράδυ έχασε μια μεγάλη ευκαιρία – είτε από φόβο είτε από ανικανότητα…
Δημήτρης Ριζούλης
Μ.Η.Τ. 232120