«Παράλογο; Αρα λογικό» έλεγε κάποτε ο Λάκης Λαζόπουλος προτού βγει στο τηλεοπτικό βουνό για τα… ιερά και τα όσια του ΣΥΡΙΖΑ. Και όσα βλέπουμε να συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό τείνουν να επιβεβαιώσουν πως ό,τι… παράλογο συμβαίνει στην Ελλάδα των Μνημονίων βαφτίζεται λογικό και έτσι περνά στην κοινωνία. Την εποχή, λοιπόν, που έρχεται ο λογαριασμός του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη, για τον μεν πρώτο η Βουλή αποφάσισε να τιμήσει τη μνήμη του (!) για τον δε δεύτερο δίνεται βήμα για να κάνει ακόμη μαθήματα ηθικής, όταν πληρώνουμε ως χώρα τις λογιστικές αλχημείες του και τις μίζες που έκαναν πάρτι γύρω του. Αλλά, ως γνωστόν, ο καταλληλότερος απλώς προήδρευε και δεν είχε πάρει είδηση! Ημαρτον, Κύριε. Οι μέρες της Πομπηίας σε πλήρη εξέλιξη σε αυτήν την έρημη πατρίδα, όπου οι άνθρωποι που έπρεπε να έχουν καθίσει στο σκαμνί για τα έργα και ημέρες τους καθαγιάζονται με πολλαπλούς τρόπους .
Θα προτείναμε σε όσους σκοπεύουν να τιμήσουν τον ρόλο του Ανδρέα να μοιράσουν και τα στοιχεία του λογαριασμού που άφησε στις επόμενες γενεές. Δηλαδή, πόσα δάνεια πήρε, πόσους διόρισε στο Δημόσιο, πώς κυβέρνησαν οι κλαδικές καταργώντας την αξιοκρατία, πώς συνεργάστηκε με τον Καντάφι, πώς ξεφτίλισε τους συντρόφους του (Καράγιωργας κ.ά.), πώς διέλυσε την Παιδεία, τον Στρατό, το ΝΑΤ, πώς έμαθε τους αγροτοσυνδικαλιστές να κάνουν τις επιδοτήσεις τζιπ, πώς απαξίωσε την ιδέα της Αριστεράς και άλλα πολλά και θαυμαστά. Θα είναι πραγματικά ένα χρήσιμο ιστορικά εγχειρίδιο για όλους τους Ελληνες, ώστε να μην ξεχνούν ένα μεγάλο κομμάτι της προσφοράς του «μεγάλου ηγέτη» στη σύγχρονη Ιστορία του τόπου. Τα υπενθυμίζω αυτά γιατί τα καλά λόγια είμαι βέβαιος ότι θα τα ακούσω στη Βουλή από τη συντριπτική πλειονότητα των βουλευτών, διότι, ως γνωστόν, ο νεκρός δεδικαίωται, ιδιαίτερα εάν εν ζωή ήταν… προοδευτικός.
Αυτά αφορούν τον «δημαγωγό» ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, που κατάφερε να παραμυθιάσει για χρόνια τους Ελληνες .Ο αντίποδας του Ανδρέα ήταν ο «εχθρός» του Κώστας Σημίτης. Ο σοβαρός… εκσυγχρονιστής που εμφανίστηκε στην Προγραμματική Συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, στο ΣΕΦ, για να κάνει μαθήματα δημοκρατίας και οικονομίας, ζητώντας από όλους να πουν την αλήθεια και λέγοντας ότι «το “λεφτά υπάρχουν” δεν είναι αριστερή πολιτική». Ποιος; ο Σημίτης, που έβαλε τα θεμέλια στο να παραδοθεί η χώρα στα χέρια των εκλεκτών της λέσχης Μπίντελμπεργκ και στους Γερμανούς. Ο κ. Καθηγητής, που επί κυβέρνησής του τα άνθη του κακού φούντωσαν, μια και έριχναν λίπασμα από μίζες, και η χώρα δέχτηκε την ταπεινωτική ήττα στα Ιμια. Αλλά σε αυτήν τη χώρα αυτή, που μετέτρεψε τη λήθη σε εθνική αμνησία (ή για την ακρίβεια σε επιλεκτική μνήμη), όλα είναι δυνατά…
Νίκος Ελευθερόγλου