Μια αδόκιμη συζήτηση που είναι πολυτέλεια!

Μια καλή σκέψη της κυβέρνησης, αλλά σε λάθος χρόνο και με λάθος στόχο

Το Σύνταγμα ενός κράτους είναι η πυξίδα του, ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο πλοήγησης τον καιρό της θύελλας. Μιας θύελλας που όσο περνούν τα χρόνια δείχνει ότι όχι μόνο δεν κοπάζει για την Ελλάδα και τους Ελληνες, αλλά θεριεύει διαρκώς. Είμαι της άποψης ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια γενναία Συνταγματική Αναθεώρηση που θα ενισχύει τη λειτουργία του πολιτεύματος και θα προσφέρει την προοπτική οικοδόμησης έξυπνων δομών λειτουργίας, όπως επίσης είναι εξαιρετικά καλό να δίδεται η δυνατότητα στο εκλογικό σώμα να αποφασίζει για τη μοίρα του με τη μορφή δημοψηφίσματος. Ολα, όμως, τελούν υπό την προϋπόθεση του κατάλληλου συντονισμού του στόχου σε σχέση με τις επικρατούσες συνθήκες.

Σε μια χρονική στιγμή που η Ελλάδα δανείζεται για να μπορεί να υπάρξει, σε μια χρονική στιγμή που η κοινωνία βιώνει καθετοποιημένες διαδικασίες ριζοσπαστισμού και αντιπαλότητας, σε μια χρονική στιγμή που 7/10 Ελληνες αδυνατούν να πληρώσουν τους δυσβάσταχτους φόρους, που τα νοσοκομεία καταρρέουν, που οι Βαλκάνιοι γείτονες συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν σε κράτος-παρία, δεν αποτελεί απλώς πολυτέλεια, αλλά απώλεια ζωτικής πολιτικής ενέργειας οποιαδήποτε συζήτηση για Συνταγματική Αναθεώρηση σήμερα. Οπως επίσης οποιαδήποτε συζήτηση περί ανόθευτης απλής αναλογικής είναι λάθος να τίθεται ως βάση διαλόγου σήμερα.

Ασφαλώς, για να είμαι δίκαιος στην ανάλυσή μου, η απλή αναλογική αποτελεί ιστορικά παραδοσιακή θέση της σημερινής κυβέρνησης εδώ και δεκαετίες. Τι θα προσφέρει, όμως, η ανόθευτη απλή αναλογική στο σημερινό σκηνικό; Ανίσχυρα κυβερνητικά σχήματα, ενώ, αντίθετα, χρειαζόμαστε ισχυρά. Παράλληλα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η απλή αναλογική όχι μόνο θα ενισχύσει τα ποσοστά της άκρας Δεξιάς, αλλά και θα μετατρέψει το έως σήμερα πολιτικό εκτόπισμά της -μια μελανιά διαρκείας στο δημοκρατικό πολίτευμα- σε δυνατότητα -φευ!- θεσμικής παρέμβασης.

Τα ιστορικά χαμηλά του παρελθόντος έχουν πλέον ξεπερασθεί και η πλούσια ελληνική γλώσσα δεν φτάνει για να περιγράψει το ποσοστό οξείδωσης που αλλοιώνει τις δομές του νέου ελληνικού κράτους. Καλή σκέψη από την κυβέρνηση η Συνταγματική Αναθεώρηση, αλλά υπό τις υπάρχουσες συνθήκες ολικώς αδόκιμη, ενώ οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής του εκλογικού νόμου και εισόδου στις ατραπούς της απλής αναλογικής θα αδυνατίσει το δημοκρατικό μας πολίτευμα και επομένως είναι ατελέσφορη, αν ο στόχος είναι η πολιτική ουσία και όχι μικροκομματικά παίγνια.

Η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται ισχυρές κυβερνήσεις αξίων και ξεκάθαρο σχέδιο ανοικοδόμησης πάνω σε νέα θεμέλια. Μια προσπάθεια που οφείλει να ξεκινήσει από την Παιδεία, την προστασία της Υγείας και την εισαγωγή ενός νέου παραγωγικού μοντέλου, που θα μας επιτρέψει να μειώσουμε τις ανελαστικές δαπάνες του κράτους, δίχως όμως κι άλλον κοινωνικό πόνο, ώστε να παράξουμε πρωτογενή πλούτο. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να σταθούμε ξανά στα πόδια μας.

Σπύρος Λίτσας
*Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας