Γιατί ο Ταγίπ θυμήθηκε το Μαντζικέρτ

Απορούν ορισμένοι που ο Ερντογάν, προχθές, ανεφέρθη -μεταξύ άλλων πομποδών αναφορών- και στη μάχη του Μαντζικέρτ. Υπενθύμισε, δηλαδή, τη μοιραία για την Ευρώπη μάχη, η οποία έλαβε χώρα στις 26 Αυγούστου του 1071, κοντά στο Μαντζικέρτ (σημερινό Μαλαζγκίρτ στην Τουρκία).

Τότε, ο Αυτοκράτωρ Ρωμανός Δ’ Διογένης ηττήθηκε, αιχμαλωτίστηκε και απελευθερώθηκε μετά την καταβολή λύτρων, ενώ η Βυζαντινή Αυτοκρατορία υποχρεώθηκε στην καταβολή ετήσιου φόρου και την παραχώρηση μερικών φρουρίων στους Σελτζούκους. Εκείνη η πανωλεθρία των βυζαντινών στρατευμάτων και, κυρίως, η εσωτερική πολιτική παράλυση που ακολούθησε επέτρεψαν τη μόνιμη εγκατάσταση των Σελτζούκων στη Μικρά Ασία.

Γιατί να μην ανατρέξει στο Μαντζικέρτ ο σημερινός «σουλτάνος», ο οποίος προσπαθεί να ξυπνήσει όλα τα εθνικιστικά ένστικτα των συμπατριωτών του; Γιατί να μη μασκαρεύει τους φρουρούς του με τις ενδυμασίες των κατά καιρούς «ηρωικών πολεμιστών» της οθωμανικής παντοδυναμίας και να μην καμαρώνει ως πετεινός ανάμεσά τους; Θα μου πείτε, «μα, είναι δυνατόν ένας ηγέτης, που επιζητεί την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό της χώρας του, να φτάνει στα άκρα;»

Ας καταρρίψουμε πρώτα τον μύθο που λέει ότι ο Ταγίπ επιθυμεί ένταξη στην Ε.Ε. Ισως επιθυμεί απορρόφηση της Ε.Ε. από την… Τουρκία, αλλά το άλλο, δεν το βλέπω…
Αλλά μήπως εμείς δεν έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο; Κι όταν λέμε «εμείς» εννοούμε την Ελλάδα και την Ευρώπη (Αβρούπα, τουρκιστί). Εν Ελλάδι, έχουμε αρχίσει πάλι τον γνωστό χαβά της «αμοιβαίας κατανόησης» και του «συνεχούς διαλόγου». Καλά όλα αυτά, αλλά… «Laboremus»!

Ενώ ο Ερντογάν ανασύρει παραδόσεις και αναμνήσεις, εμείς έχουμε ολοκληρώσει την αποκαθήλωση των πορτρέτων των ηρώων του ’21 από τα σχολεία, έχουμε κάνει τα Θρησκευτικά μάθημα προαιρετικό και «επισημαίνουμε και διασώζουμε» καθημερινά καμιά πεντακοσαριά αλλοδαπούς, μουσουλμάνους, φυσικά… Εμείς, πολεμάμε με κάθε τρόπο να ξεχαστεί το πογκρόμ των φονικών «Σεπτεμβριανών» εις βάρος των χιλιάδων Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως. Τότε, που η κυβέρνηση Μεντερές – Ζορλού επενόησε την «επίθεση» κατά της οικίας του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη (απεδείχθη αργότερα η προβοκάτσια) και εξαπέλυσε τα στίφη των τραμπούκων κατά των Ελλήνων και των περιουσιών τους, κατέστρεψε ναούς και νεκροταφεία και πέτυχε τον εξανδραποδισμό του ελληνικού στοιχείου από την Πόλη.

Αλήθεια, κυρία υπουργέ Παιδείας, θα γίνει κάποτε στα σχολεία μας αναφορά στα «Σεπτεμβριανά;» Θα μάθουν τα παιδιά μας τι συνέβη τότε, ή θα περιμένουν να δουν -κάποια στιγμή- στην τηλεόραση την «Πολίτικη κουζίνα»; Ας μη μας κάνει εντύπωση η προχθεσινή εκτενής αναφορά του Ταγίπ στο Μαντζικέρτ. Ας κοιτάξουμε τις δικές μας μνήμες, που, δυστυχώς, όλο και ξεθωριάζουν…

Η ΑΚΙΣ