Για τον Γιάννη Λούλη ισχύει αυτό που λένε οι συνάδελφοί του! Οτι δηλαδή «καμία δουλειά δεν είναι ντροπή»!
Κι αυτό, γιατί ό,τι κατά καιρούς πουλούσε γινόταν αμέσως ανάρπαστο από… πρόθυμους πελάτες. Ισως επειδή στο DNA του υπάρχουν ισχυρά στοιχεία της αλεξανδρινής καταγωγής του. Το εμπόριο ενδεδυμένο με μυστικισμό και φιλοσοφία είναι χαρακτηριστικό των Αιγυπτιωτών και ο Γιάννης Λούλης, τεχνοκράτης και επαγγελματίας κατά δήλωσή του, το διέθετε στο έπακρον.
Ο επικοινωνιολόγος που υπήρξε άτυπος σύμβουλος του Κώστα Καραμανλή, έπειτα από δύο χρόνια εμφανίζεται ξανά στο προσκήνιο με ένα νύο βιβλίο που φέρει τον τίτλο «Ο δρόμος προς την άβυσσο», για να… δαγκώσει το χέρι που τον τάιζε για χρόνια. Ο άλλοτε στενός συνεργάτης του τέως πρωθυπουργού χαρακτηρίζει τον Καραμανλή σχεδόν όμοιο με τον Σημίτη, άτολμο, συμβιβασμένο και ανεπαρκή.
Στο στόχαστρό του βάζει και τον Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο χαρακτηρίζει «λαϊκιστή» γιατί έδωσε τη συγκατάθεσή του στο Μνημόνιο! Ισως η καλύτερη απάντηση είναι η άποψη που έχει εκφράσει για τον επικοινωνιολόγο ο Πέτρος Μολυβιάτης: «Ο Λούλης πρώτα συμβούλευε όλους τους αρχηγούς της Ν.Δ. πώς να πολιτευτούν και στη συνέχεια έγραφε βιβλία για να εξηγήσει το πώς έφτασαν στην ήττα».
Ο Γιάννης Λούλης με «δυνατό» βιογραφικό και σπουδές στο Cambridge εμφανίστηκε ως διευθυντής του Κέντρου Πολιτικής Ερευνας και Επιμόρφωσης (think tanks της Κεντροδεξιάς) τη δεκαετία του 1980. Τότε τοποθετείται η γνωριμία του με τον Κώστα Καραμανλή. Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα που κυκλοφορούσε όταν ο Καραμανλής εγκαταστάθηκε στο Μάξιμου: «Οταν όλοι φεύγουν, ο Λούλης μπαίνει από την… πλαϊνή πόρτα».
Αυτό ίσως του έδινε την άνεση να αρθρογραφεί επισήμως υποστηρίζοντας από τη μια ότι «η Ν.Δ. είναι φθαρμένο προϊόν» και από την άλλη να ανακαλύπτει την αποϊδελογικοποίηση της παράταξης με τον καινοφανή όρο περί «μεσαίου χώρου» που ο ίδιος λάνσαρε. Το 2007 όταν ο Καραμανλής οδηγεί τη χώρα σε εκλογές (εν μέσω των φονικών πυρκαγιών στην Ηλεία), ο Γιάννης Λούλης, ως «σύμβουλος» του τότε πρωθυπουργού, εκδίδει το βιβλίο «Η μάχη του 2007», προβλέποντας ότι η Ν.Δ. πολύ δύσκολα θα κερδίσει τις εκλογές.
Τότε στο βιβλίο του ο κ. Λούλης χαρακτήριζε την κυβέρνηση της Ν.Δ. «ήδη ραγισμένο γυαλί που μπορεί ανά πάσα στιγμή να σπάσει», τους διαφωνούντες βουλευτές τούς αποκαλούσε «απολίτικη κακοφωνία», ενώ για την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, που υποστήριζε ότι ο τόπος χρειάζεται και ισχυρή αντιπολίτευση, έλεγε ότι τέτοιες δηλώσεις «καθωσπρεσπισμού» υποκρύπτουν «ρητορική υποκρισία».
Παρά το ότι στις προβλέψεις του έπεσε πανηγυρικά έξω και η Ν.Δ. κέρδισε τις εκλογές του 2007, ο κ. Λούλης συνέχισε να μπαινοβγαίνει στο πρωθυπουργικό γραφείο ανοίγοντας παράλληλα παρτίδες και με την Κύπρο.
Το 2009 είναι από αυτούς που σπρώχνουν τον Καραμανλή στο μοιραίο λάθος. Αρθρογραφεί και τάσσεται, όπως ο κ. Γιώργος Σουφλιάς αλλά και η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, υπέρ των πρόωρων εκλογών. Μάλιστα, στα επιχειρήματά του, την ώρα που η Ν.Δ. βούλιαζε (με όλο το σύστημα απέναντί της), ήταν ότι κλείνει η ψαλίδα και οι ψηφοφόροι θα εμπιστευτούν τελικά τον Κώστα Καραμανλή ως διαχειριστή της κρίσης που ερχόταν.
Ο Καραμανλής πείθεται να μπει στον… μονόδρομο της κάλπης και η Ν.Δ. γνωρίζει ιστορική συντριβή. Ο κ. Λούλης δεν δικαιώνεται ούτε αυτή τη φορά και ο Γιώργος Παπανδρέου οδηγεί την Ελλάδα στο καταστροφικό Μνημόνιο, του οποίου ο επικοινωνιολόγος, ειρήσθω εν παρόδω, εμφανίζεται ένθερμος υποστηρικτής.
Στην Κύπρο αρχικά δούλεψε για τον ΔΗ.ΣΥ. και τον Νίκο Αναστασιάδη, με τον οποίο το 2004 τα «έσπασε» και στήριξε τον σημερινό Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια. Από τον οποίο ομως έφυγε για να ξαναγυρίσει στον ΔΗ.ΣΥ. και στον Αναστασιάδη.
Οπως είπαμε στην αρχή, ο… ταλαντούχος κ. Λούλης μπορεί να πουλάει τα πάντα παντού με το… αζημίωτο φυσικά. Είναι κι αυτό μια τέχνη…
Νίκος Ελευθερόγλου
Μ.Η.Τ. 232120