Σε πένθος περιήλθε η Εκκλησία της Αντιόχειας μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Ιγνατίου το πρωί της Τετάρτης. Ο επί 33 χρόνια Πατριάρχης Αντιοχείας εκοιμήθη στα 92 χρόνια του.
Ο μακαριστός Πατριάρχης, που αποτελούσε σύμβολο για εκατομμύρια Aραβες ανεξαρτήτως θρησκευτικής καταγωγής, έφυγε εν μέσω μιας μεγάλης κρίσης στην πατρίδα του, τη Συρία. Παράλληλα, η απώλειά του προκαλεί αγωνία για το μέλλον των χριστιανών στην καυτή περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η παρουσία του Ιγνατίου όλα αυτά τα χρόνια ήταν ευεργετική για τους χριστιανικούς πληθυσμούς, καθώς η ισχυρή προσωπικότητά του έπαιξε τον ρόλο του ισορροπιστή ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν, αποτρέποντας την κλιμάκωση της βίας που είναι μια διαρκής πραγματικότητα στη Μέση Ανατολή εδώ και δεκαετίες. Φυσιογνωμία διεθνούς κύρους, ο Αντιοχείας γνώριζε όσο λίγοι τα της περιοχής, ενώ η αραβική καταγωγή του έπαιζε σημαντικό ρόλο στο επίπεδο της συνεννόησης με τους μουσουλμάνους.
Συρία, Λίβανος και οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής χάνουν μια ψύχραιμη φωνή, που πέρα από την πίστη του καθενός, ασκούσε έντονη επιρροή ακόμη και στον κόσμο των μουσουλμάνων. Αλλωστε, ο τίτλος του Πατριάρχη των Αράβων που του απέδωσε η Πανισλαμική Διάσκεψη στη Σαουδική Αραβία το 1994 δηλώνει τον μεγάλο σεβασμό που απολάμβανε.
Ρώσοι και οι Αμερικανοί επιδίωκαν τη συνεργασία μαζί του και έριζαν για χρόνια για το ποια από τις δύο χώρες έχει την εύνοιά του.
Ο Ιγνάτιος Δ’ (Χαζίμ) σπούδασε στο αμερικανικό πανεπιστήμιο της Βηρυτού και στο Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σέργιου στο Παρίσι. Ως νεαρός θεολόγος πρωτοστάτησε στη δημιουργία του Κινήματος της Ορθοδόξου Νεολαίας στον Λίβανο και στη Συρία, και το 1953 της έδωσε χαρακτήρα οικουμενικό, δημιουργώντας την Παγκόσμια Αδελφότητα Ορθοδόξου Νεολαίας. Το 1962 ίδρυσε στο μοναστήρι του Μπαλαμάντ θεολογική σχολή, η οποία το 1988 μετετράπη σε ορθόδοξο πανεπιστήμιο, το πρώτο στη Μέση Ανατολή.
Πολυγραφότατος, ο μακαριστός τιμήθηκε για το έργο του ως επίτιμος διδάκτωρ στη Σορβόνη και στις Θεολογικές Ακαδημίες της Αγίας Πετρούπολης και του Μινσκ.
Η κούρσα της διαδοχής του αναμένεται να έχει το ίδιο ενδιαφέρον με τη ζωή και το έργο του, καθώς οι ισχυροί του πλανήτη θα επιδιώξουν να φέρουν στον θρόνο άνθρωπο της δικής τους επιλογής, κάτι που δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα, αν αναλογιστεί κάποιος τα συμφέροντα που διακυβεύονται δεκαετίες τώρα στην περιοχή.
Αυτή είναι η ανάλυση της πολιτικής πτυχής της εκδημίας του μακαριστού Ιγνατίου, γιατί η θρησκευτική (ανάλυση) δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι ο Θεός θα φροντίσει για τον άξιο διάδοχο. Οι επόμενες εβδομάδες σίγουρα θα φέρουν πολύ και ενδιαφέρον ρεπορτάζ από το Πατριαρχείο Αντιοχείας, χωρίς να λείπει και το ελληνικό ενδιαφέρον για τις εξελίξεις που πληροφορούμαστε ότι είναι έντονο.
Κώστας Παππάς