Δασικοί χάρτες: Κινδυνεύουν περιουσίες σε 15 δήμους λόγω καθυστερήσεων

Από τον
Βασ. Παπακωνσταντόπουλο

Μήνυμα σε πολίτες και δήμους να μην επαναπαυθούν και να σπεύσουν να ολοκληρώσουν όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για εκτάσεις που αποτυπώνονται ως δασικές στους χάρτες στέλνει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Υπάρχουν, μάλιστα, ακόμα 15 δήμοι που δεν έχουν προχωρήσει στην ανάρτηση των ορίων των οικισμών και των πυκνώσεων στους δασικούς χάρτες, θέτοντας σε κίνδυνο τις περιουσίες των πολιτών. Το υπουργείο ξεκαθαρίζει ότι η ανάρτηση των δασικών χαρτών στις περιοχές αυτές (αφορά το 35% της χώρας) ολοκληρώνεται σε έναν μήνα, στις 7 Σεπτεμβρίου, και δεν υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω παρατάσεις.

Ειδικά οι δήμοι θα πρέπει να φανούν συνεπείς και να υποβάλουν το συντομότερο τα στοιχεία τους γιατί οι πολίτες πρέπει να δουν το συντομότερο δυνατόν τα όρια των οικισμών και των πυκνώσεων στον αναρτημένο δασικό χάρτη, ώστε να ξέρουν αν χρειάζεται να υποβάλουν ή όχι αντίρρηση. Επίσης, παρατηρήθηκαν φαινόμενα παρακώλυσης της εξυπηρέτησης πολιτών στα σημεία υποστήριξης εξαιτίας υποβολής αντιρρήσεων των ΟΤΑ, κατά τις τελευταίες ημέρες της προηγούμενης καταληκτικής ημερομηνίας. Οι δήμοι, όμως, οφείλουν να φροντίσουν να μείνει περιθώριο τουλάχιστον μίας εβδομάδας μόνο για τους πολίτες.

Οι δήμοι

Οι 15 ΟΤΑ που δεν έχουν ολοκληρώσει την ανάρτηση των ορίων των οικισμών στους δασικούς χάρτες είναι οι εξής: Ανατολικής Μάνης, Γορτυνίας, Δωδώνης, Κιμώλου, Μήλου, Μυκόνου, Νέας Προποντίδας, Νότιας Κυνουρίας, Νοτίου Πηλίου, Πύλου-Νέστορος, Σιθωνίας, Σίφνου, Σκόπελου, Χίου και Ωραιοκάστρου.

Στους προαναφερθέντες δήμους οι πολίτες μπορούν να μεταβούν στις υπηρεσίες δόμησης, να πάρουν μία βεβαίωση από την υπηρεσία ότι το κτίσμα τους είναι εντός σχεδίου και να μην πληρώσουν τέλη στην αντίρρησή τους. Οσον αφορά όμως τους πολίτες που έχουν ακίνητο σε περιοχή που δυνάμει μπορεί να κηρυχθεί πύκνωση, τα πράγματα είναι περίπλοκα, καθώς χρειάζεται απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Για τις κατοικίες που είναι σε περιοχές πύκνωσης, αν ο δήμος δεν στείλει τα όρια, ο πολίτης θα αναγκαστεί να κάνει αντίρρηση και να επιβαρυνθεί με το κόστος, να βρει μελετητές, συμβούλους και να περιμένει τη γνωμάτευση της επιτροπής αντιρρήσεων.