Μέχρι τώρα η γενική αίσθηση που είχε δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη ήταν ότι η υπερδομή που κατευθύνει τις αποφάσεις των ηγετικών μετριοτήτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης στόχευε στην αφαίμαξη της μεσαίας τάξης και στην περαιτέρω εξαθλίωση των οικονομικά ασθενών. Η μείωση μισθών, συντάξεων, επιδομάτων και η εξαΰλωση των περισσότερων χαρακτηριστικών ενός κοινωνικού κράτους συνέτειναν στην εμπέδωση τούτης της άποψης. Ωστόσο, τα γεγονότα που σημειώνονται το τελευταίο διάστημα φανερώνουν κάτι άλλο. Οτι υφίσταται μια πρόθεση αντικατάστασης της υπάρχουσας οικονομικής άρχουσας τάξης με μια άλλη -πιθανότατα προερχόμενη από τις πρωταγωνιστικές χώρες της ευρωζώνης. Το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο δεν είναι το μόνο τεκμήριο που προσφέρει η συγκυρία για την απόδειξη των παραπάνω.
Η συστηματική δαιμονοποίηση του συνόλου του επιχειρηματικού κόσμου από την πλευρά της τρόικας και η απόπειρα «αφαίρεσης» της Κύπρου από τον χάρτη προορισμών του επιχειρηματικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου είναι κάθε άλλο παρά τυχαία «συμπτώματα» της ευρωπαϊκής νόσου.
Το περίτεχνο… μπέρδεμα και το τσουβάλιασμα των νόμιμων μετόχων και ιδιοκτητών υγιών επιχειρήσεων με τους κρατικοδίαιτους πειρατές συνιστά προπαγανδιστικό προπέτασμα καπνού, πίσω από το οποίο θα καλυφθεί η εφόρμηση για την κατάληψη των οικονομικών κορυφογραμμών της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η στοιχειώδης γνώση και μελέτη της Ιστορίας μπορούν να πείσουν και τον πλέον δύσπιστο ότι πάντοτε οι υπερδυνάμεις κάθε περιόδου προσπαθούν να ανεβοκατεβάσουν τους διακόπτες του «εθνικισμού» στις χώρες που προσπαθούν να ελέγξουν.
Οταν επιθυμούν να δημιουργήσουν αποσχιστικά κινήματα, τονώνουν το εθνικό φρόνημα μιας κατασκευασμένης ή υπαρκτής μειονότητας και ταυτοχρόνως απονευρώνουν τα πατριωτικά αντανακλαστικά του λαού, που προορίζεται να υποστεί το εδαφικό… κούρεμα.
Οταν επιδιώκουν να αντικαταστήσουν μια ελίτ, μεριμνούν ώστε να διασύρουν τους επικεφαλής εκπροσώπους της. Τα λεφτά που περνούν από την Ελλάδα είναι πάρα πολλά για να τα αφήσουν στα χέρια των Ελλήνων.
Η μεθόδευση του σχεδίου έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτή από λίγους… ενδιαφερομένους, ενώ τα περιθώρια αντιδράσεων στενεύουν με την πάροδο του χρόνου.
Μ.Η.Τ. 232120