Συμπληρώνονται σήμερα 81 χρόνια από τη σφαγή του Διστόμου από τα κτήνη του γερμανικού στρατού, τους προγόνους εκείνων που το 2010 μας κουνούσαν το δάχτυλο για τα «χρέη» μας και μας χαρακτήριζαν «τεμπέληδες», «ανήθικους», ανθρώπους, «οι οποίοι ζουν πέρα και πάνω από τις δυνατότητές τους».
Στο Δίστομο 229 Ελληνες δολοφονήθηκαν άγρια από τα Ες-Ες, που έδειξαν πόσο βαθιά μπορεί να αποκτηνωθεί κάποιος που θεωρείται ότι ανήκει στο ανθρώπινο είδος. Οι χιτλερικοί αποκεφάλισαν τον ιερέα του χωριού, σκότωσαν ηλικιωμένους, βίασαν γυναίκες προτού τις σφάξουν και εκδήλωσαν το μίσος τους ακόμα και στα μικρά παιδιά. Από τα 229 θύματα, 53 ήταν κάτω των 16 ετών!
Ολα τα παραπάνω είναι γνωστά. Αυτό που δεν έχει γίνει γνωστό είναι το αληθινό κίνητρο των κυβερνήσεων που πρόδωσαν τη μνήμη του Διστόμου: Η απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς έγινε το 1944, αλλά οι μετέπειτα εξελίξεις απέδειξαν ότι δεν τερματίστηκε η κατοχή.
Οι απόγονοι των οικονομικών και πολιτικών δωσιλόγων, που πλούτισαν από το αίμα των Ελλήνων, έχουν ακόμα και σήμερα λόγο στα δημόσια πράγματα. Η πολιτική εξουσία ουδέποτε διεκδίκησε σοβαρά την τιμωρία των αυτουργών των εγκλημάτων της Κατοχής, την αποπληρωμή του αναγκαστικού δανείου και την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων από τη Γερμανία.
Στο παρελθόν οποτεδήποτε ερχόταν στην επιφάνεια το μείζον εθνικό, ηθικό αλλά και οικονομικό ζήτημα της απονομής δικαιοσύνης για τα χρόνια της Κατοχής, οι εκάστοτε κυβερνήσεις διακήρυτταν -πάντοτε μέσω «κύκλων»- ότι δεν έχουν «ωριμάσει οι συνθήκες για κάτι τέτοιο».
Τώρα, που πέρασαν οι δεκαετίες, οι «κύκλοι», δηλαδή τα φερέφωνα της εξουσίας, απλώς ισχυρίζονται ότι «παρήλθε πολύς χρόνος» και θα «χαλάσουμε τις σχέσεις με τη Γερμανία επειδή το θέλουν μερικοί γραφικοί».
Η ιερή αποστολή, να τιμήσουμε το αίμα και τις θυσίες των προγόνων μας, μπορεί να φαντάζει γραφικότητα στους φιλήκοους των ξένων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ελληνισμός δεν θα επιδιώξει να αποδώσει αυτές τις τιμές. Και αυτή η αποστολή θα εκπληρωθεί…
Μ.Η.Τ. 232120