Η ΑΛΑΣΚΑ αποδείχθηκε διδακτική για όλους. Τι κατάφερε τελικά η Ευρώπη με την εμμονή της να συνεχιστεί ένας πόλεμος που εξαρχής φαινόταν αδιέξοδος και εξυπηρετούσε σίγουρα συμφέροντα άλλων, όχι δικά της; Να αναγνωριστεί ο Πούτιν «νικητής». Κι από παρίας να αναδειχθεί ως ο ένας από τους δύο μεγάλους παίκτες στον πλανήτη.
Ο ΡΩΣΟΣ πετυχαίνει να αλλάξει τα σύνορα διά της βίας, παγιώνοντας ως ρωσικές περιοχές ένα μεγάλο κομμάτι της Ουκρανίας, μιας χώρας που θα μικρύνει όπως όλα δείχνουν κατά τουλάχιστον 20%. Το μόνο που απομένει είναι να βρεθεί μια λεκτική φόρμουλα έτσι ώστε να φανεί πως η Δύση δεν αποδέχεται νομικά την προσάρτηση των εδαφών, απλώς θα τα αφήσει σε μια γκρίζα ρωσική κυριαρχία. Η ρωσική «ψιλή κυριότητα» θα παγιωθεί, στην πράξη, συν τω χρόνω.
Ο ΤΡΑΜΠ πετυχαίνει να εξασφαλίσει ως λάφυρο του ειρηνευτικού του deal τη συνδιαχείριση στον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας. Ηδη έχουν υπογραφεί τα σχετικά κοντράτα. Παράλληλα, η Αμερική κατάφερε την αποβιομηχάνιση σε μεγάλο βαθμό της Ευρώπης. Να στερήσει από την Ε.Ε. το φτηνό φυσικό αέριο και να υποχρεώσει τη Φον Ντερ Λάιεν, στην πρόσφατη διαπραγμάτευση με τον Τραμπ στη Σκοτία, να το αντικαταστήσει με παραγγελίες για πανάκριβη αμερικανική ενέργεια.
ΤΩΡΑ που τελειώνει η επίσημη σύρραξη Ρωσίας – Ουκρανίας, οι ΗΠΑ υποχρεώνουν την Ευρώπη να αναλάβει εκείνη την τροφοδότηση των αμερικανικών οπλικών βιομηχανιών με θηριώδεις παραγγελίες για το Re-Arm Europe. Η Ε.Ε. στην ουσία κληρονομεί μια Ουκρανία της οποίας είχε αυτοανακηρυχθεί κηδεμόνας, που θα έχει λιγότερα εδάφη, διαλυμένο κράτος λόγω του πολέμου και τεράστια χρέη.
ΠΩΣ ΘΑ ζήσει αυτή η χώρα; Ποιος θα αναλάβει τον οικονομικό και γεωπολιτικό «λογαριασμό» της ρημαγμένης Ουκρανίας; Για τους Ουκρανούς, η κατάσταση είναι δεδομένη. Ξημερώνουν πια σε μια τραγική πραγματικότητα. Τα οφέλη τα μοιράστηκαν Τραμπ και Πούτιν. Αλλά η χασούρα πέφτει πάνω μόνο στην καμπούρα των Ευρωπαίων. Θα τη σηκώνουμε για χρόνια.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ηγέτες της Ε.Ε. ο πιο μοιραίος και ο πιο άχαρος είναι ο ρόλος και η θέση του Ελληνα πρωθυπουργού. Αφότου αφόπλισε τα νησιά μας κάνοντας τη χάρη της Τουρκίας, πετώντας στο πηγάδι χωρίς πάτο της Ουκρανίας τα όπλα του ελληνικού λαού, προχώρησε και σε ακόμα ένα ολέθριο σφάλμα: «Αφόπλισε» τη χώρα κι από κάθε στρατηγικό πλεονέκτημα. Αυτά που όλα τα άλλα κράτη «πουλούσαν» με μέτρο ο Κυριάκος τα διέθεσε όλα μονομιάς και κυρίως τζάμπα.
ΕΠΙ ΑΙΩΝΕΣ η Ελλάδα αξιοποιούσε την περιζήτητη γεωπολιτική της θέση για να επιβιώνει. Ακριβώς επειδή βρισκόμαστε σε ένα σημείο του χάρτη τόσο σπάνιο αλλά και τόσο επισφαλές, χρειαζόμαστε σοφές και επιδέξιες διπλωματικές επιλογές που να «αντέχουν» στον χρόνο. Οι περισσότεροι από τους Ελληνες ηγέτες όλες αυτές τις δεκαετίες, με όλα τους τα λάθη, το καταλάβαιναν αυτό. Ο Μητσοτάκης, όχι.
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ πρωθυπουργός απέδειξε, δυστυχώς, ότι είναι «λίγος» για να σηκώσει το βάρος της χώρας. Το πρόβλημα είναι ότι τα απόνερα των δικών του επιλογών θα πνίξουν εμάς και τις επόμενες γενιές. Οχι τον Κυριάκο.