➥ Και η Άννα -φωτοτυπία, αγάπη μου- Διαμαντοπούλου υποψήφια (σύμφωνα με τη φημολογία) Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Είναι μία όχι και τόσο δυνατή -σε σχέση με την ασύγκριτη Δαμανάκη- υποψηφιότητα, αλλά σε κάθε περίπτωση εντυπωσιάζει. Αποδεικνύει ακόμη μία φορά ότι στην Ελλάδα μπορεί οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε να φτάσουν οπουδήποτε.
➥ Κι αν πρόκειται να ψωνίσουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας από τα πανέρια της πασοκάρας, γιατί να μη διαλέξουμε Τσουκάτο; Γιατί να μην προβάρουμε έναν Μαντέλη; Γιατί να μη ρωτήσουμε τον Ακη αν ενδιαφέρεται;
➥ Φυσικά, ούτως εχόντων των πραγμάτων, αν επιθυμούμε να τοποθετήσουμε κάποιο πρόσωπο που να συμβολίζει την εποχή μας και το κανόνι που έχουμε ρίξει στην παγκόσμια αγορά, πρέπει να είμαστε γενναίοι και να διορίσουμε τον απόλυτο μεταπολιτευτικό πολιτικό: τον Κώστα Σημίτη!
➥ Ποιος άλλος θα μπορούσε να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς στην κρίση των Ιμίων; Ποιος άλλος θα μας έμπαζε από το παράθυρο στο ευρώ; Ποιος άλλος θα έλεγε δυο τρεις σωστές λέξεις ανάμεσα σε δεκάδες σαρδάμ και τσαλαπατημένα, κακοχωνεμένα ελληνικά; Μόνο ο Σημίτης έχει το πηγαίο ταλέντο. Είναι η ενσαρκωμένη Μεταπολίτευση!
➥ Πάντως, πέρα από τα χωρατά, μια καλή επιλογή για την Προεδρία της Δημοκρατίας θα ήταν κάποιος/α που έχει πάρει σαφή και καθέτως αρνητική θέση για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
➥ Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης εννοεί όσα έλεγε για τις επιβλαβείς συνέπειες του παλιόχαρτου των Πρεσπών, τότε πρέπει να θεωρεί εκτός συζήτησης για την Προεδρία της Δημοκρατίας όλους όσοι στήριξαν, ενθάρρυναν ή συνδέθηκαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο με τη σύναψη αυτής της άθλιας συμφωνίας.
➥ Δεν γίνεται να θεωρείς εθνικά επιζήμια τη Συμφωνία των Πρεσπών και να παρέχεις θετική ψήφο για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα σε οπαδό της συμφωνίας. Τέτοιου είδους πολιτικές επιλογές κοστίζουν περισσότερο απ’ όσο μπορεί να αντέξει μια κυβέρνηση.
π
Μ.Η.Τ. 232120