Η ακύρωση της απόφασης της Κομισιόν να αποκρύψει τα sms της Φον ντερ Λάιεν με τον Αλμπερτ Μπουρλά είναι αμφίβολο αν θα οδηγήσει τελικά στη δημοσίευση της περίφημης γραπτής συνομιλίας.
Ωστόσο, είναι ήδη μια μικρή νίκη, που θα μπορούσε να αποδυναμώσει κι άλλο την -όχι και τόσο αγαπητή σε πολλούς Ευρωπαίους- Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και να την εμποδίσει ίσως στο μέλλον να διαπραγματεύεται στα κρυφά συμβόλαια αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, λένε ότι «το ψάρι βρομάει από το κεφάλι». Και το κεφάλι της Ούρσουλας «βρομούσε» πολύ προτού αναλάβει τα ηνία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς ήταν ήδη γνωστές οι ιστορίες διασπάθισης δημόσιου χρήματος και νεποτισμού στις οποίες πρωταγωνίστησε, όντας υπουργός Αμυνας της Γερμανίας.
Δεν χρειάζοταν ούτε τα κρυφά μηνύματα ούτε οι εναγκαλισμοί της με τον CEO της Pfizer για να καταλάβει κάποιος πως ήταν θέμα χρόνου να πουλήσει «μπιρ παρά» την ευρωπαϊκή διαφάνεια, σε μια περίοδο που οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης έβγαιναν από μια πρωτόγνωρη κατάσταση, αυτήν του αδικαιολόγητου, πολύμηνου lockdown, και απαιτούσαν απαντήσεις για όλα. Αντί όμως για απαντήσεις, ήρθαν αντιμέτωποι με τη φίμωση. Αντί για λογοδοσία, με ψεύδη και υπεκφυγές από την πιο αλαζονική, αυταρχική και αδιαφανή διοίκηση που έχει γνωρίσει ποτέ η Κομισιόν και από μια πολιτικό που είχε το θράσος να επικαλείται την ακεραιότητα και την εντιμότητα ως βασικές αρχές της προεδρίας της.
«Επίσημα έγγραφα»
Η απόφαση, λοιπόν, του Δικαστηρίου της Ευρώπης (ΔΕΕ) δικαιώνει όσους επί μήνες υποστήριζαν πως το επιχείρημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι «δεν θεωρούνται επίσημα έγγραφα» τα sms είναι προσβλητικό για τη νοημοσύνη κάθε Ευρωπαίου πολίτη. Καταδεικνύει, επίσης, πως συμβόλαια εκατομμυρίων ευρώ δεν κλείνονται με emoji και χαριεντισμούς στο WhatsApp. Αν αυτό είναι το νέο ευρωπαϊκό μοντέλο διακυβέρνησης της Ούρσουλας, του Μακρόν, του Μερτς κι όποιου άλλου, τότε στην πολύπαθη Ευρώπη θα πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για δημοκρατία και να παραδώσουμε επίσημα τα κλειδιά στους CEO των πολυεθνικών.
Πέρα όμως από τον εθισμό της Ούρσουλας στη διαφθορά, το Pfizergate αποκαλύπτει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει πάψει προ πολλού να υπηρετεί τα κράτη-μέλη και τους πολίτες τους. Αντιθέτως, λειτουργεί ως μεσάζων συμφερόντων κάθε λογής, σφραγίζοντας συμφωνίες που αλλάζουν προς το χειρότερο τον χαρακτήρα της Ενωσης και, κατά συνέπεια, το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της. Τέλος, η υπόθεση αυτή δεν είναι απλώς ακόμα ένα σκάνδαλο. Είναι μια βραδυφλεγής θεσμική βόμβα κι όχι μόνο για την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αν δεν υπάρξουν συνέπειες, η Ε.Ε. των τεχνοκρατών χάνει κάθε ίχνος ηθικής νομιμοποίησης και τα μηνύματα που θα εκπέμπει είναι ότι οι συμφωνίες κλείνονται με τα κινητά, η λογοδοσία είναι πολυτέλεια, η διαφάνεια είναι προαιρετική και οι εκάστοτε πρόεδροι υπεράνω νόμων, θεσμών και κάθε έννοιας δημοκρατικού ελέγχου!
Μ.Η.Τ. 232120