Σαφώς και το να κολλάμε ταμπέλες σε ανθρώπους δεν είναι σωστό, διότι τις περισσότερες φορές είναι λάθος και προϊόν αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων. Προσφάτως κυκλοφορεί το πονηρό: «Δεν υπάρχουν πια αριστεροί και δεξιοί. Αυτά είναι ξεπερασμένα». Τι ωραία λόγια, αλήθεια! Μακριά τα μίση και τα πάθη. Είναι, όμως, έτσι; Για να δούμε…
- Χρήστος Μπολώσης
Υπάρχουν μέσα στο Κοινοβούλιο ή χτυπούν την πόρτα της Βουλής για να μπουν, κι εκείνη δεν τ’ αφήνει, που λέει κι ο Τσιτσάνης, τα εξής κόμματα: Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, Νέα Αριστερά, το τρανό ΚΚΕ και μερικά ακόμη, όπως Αριστερό Ρεύμα, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά.
Οσο και αν ψάξει κάποιος, κόμμα που να έχει στον τίτλο του τη λέξη «Δεξιά» δεν θα βρει. Αρα, μιλάμε πάλι για τη λογική του Καραγκιόζη, «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου». Ενώ λοιπόν δεν υπάρχουν αριστεροί και δεξιοί, σήμερα υπάρχουν μόνο οι… αριστεροί. Μόνο η ετικέτα της αριστεροσύνης εξακολουθεί πανίσχυρη και ντούρα. Η ετικέτα «δεξιός» υπάρχει μεν, αλλά μόνο ως ρετσινιά, για να στιγματίζει όσους την έχουν. Καλημέρα, κυρία Νέα Δημοκρατία!
Από τη στήλη «Ριπές» της «Δημοκρατίας»