Στα 52 της χρόνια η κυρία Μαρία ζει σε ένα σπίτι χωρίς νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, επειδή δεν έχει χρήματα να πληρώσει τους λογαριασμούς και μεταφέρει σε μπιτόνια το νερό που της δίνουν οι γείτονες. Μισή ώρα από το κέντρο της Αθήνας, στις φτωχογειτονιές του Περάματος, όπου η ανεργία ξεπερνά το 60%, περισσότερες από 100 οικογένειες δίνουν καθημερινά έναν αγώνα επιβίωσης, χωρίς τρεχούμενο νερό, ρεύμα, συχνά και χωρίς φαγητό.
Στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και στα μικρά καρνάγια η ανεργία πλησιάζει σήμερα το 95%. Οι άνεργοι εργάτες συγκεντρώνονται κάθε πρωί στην είσοδο της ζώνης επισκευής πλοίων, με την ελπίδα να βρουν έστω ένα μεροκάματο. Αλλοι στοιβάζουν σε καρότσια υλικά που βρίσκουν στα σκουπίδια, με σκοπό να τα πουλήσουν. Και οι πιο απελπισμένοι ψάχνουν για φαγώσιμα μέσα σε τεράστιους σωρούς από σακούλες σκουπιδιών.
Μοναδική βοήθεια και παρηγοριά για τους φτωχούς κατοίκους της περιοχής είναι το Πολυϊατρείο των Γιατρών του Κόσμου (ΓτΚ), όπου 22 εθελοντές γιατροί διάφορων ειδικοτήτων εξετάζουν καθημερινά περίπου 60 ασθενείς. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της οργάνωσης Νικήτα Κανάκη, ο αριθμός των ασθενών που επισκέπτονται το Πολυϊατρείο του Περάματος αυξήθηκε κατά 90% σε σύγκριση με πέρυσι. Στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι Ελληνες, μακροχρόνια άνεργοι, πρώην καταστηματάρχες που δεν μπορούν να θεωρήσουν τα βιβλιάριά τους λόγω παλαιών οφειλών στον ΟΑΕΕ, ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, πολύτεκνοι, γονείς που δεν έχουν χρήματα για τα εμβόλια των παιδιών τους.
Οι γιατροί του Πολυϊατρείου έχουν διαπιστώσει ότι πολλοί από τους ασθενείς τους υποσιτίζονται. Ανάμεσά τους και βρέφη, που παρουσιάζουν γαστρεντερικά προβλήματα. Από τις αρχές τους έτους, οι ΓτΚ έχουν διαθέσει πακέτα τροφίμων σε περισσότερες από 1.000 οικογένειες, ενώ συνεχίζουν να συγκεντρώνουν γάλα, ρύζι, ζυμαρικά, όσπρια, κονσέρβες, φάρμακα, ρούχα και πάνες, για να τα διαθέσουν σε ανθρώπους που στερούνται ακόμα και τα στοιχειώδη.
Ρούχα και άλλα προϊόντα συγκεντρώνει και η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Περάματος, που σήμερα έχει μόλις τέσσερις υπαλλήλους, έναντι 15 τα προηγούμενα χρόνια. Ενδεικτικό της τραγικής οικονομικής κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή είναι ότι στα μέσα Μαρτίου ο δήμος δεν μπορούσε να πληρώσει ούτε καύσιμα για τα απορριμματοφόρα του. Η αποκομιδή σταμάτησε και η πόλη «πνίγηκε» στα σκουπίδια. Οπως «πνίγονται» καθημερινά οι κάτοικοί της από την ανεργία και τη φτώχεια που δημιούργησαν η κρίση και το Μνημόνιο.
Μ.Η.Τ. 232120