Το σκηνικό είχε προετοιμαστεί πολύ πριν από τις εκλογές. Με τη συστηματική βοήθεια των media, ο γραφικός πολιτικός αρχηγός της νιότης μας, με τον οποίο διασκέδασαν (σχεδόν) δύο γενιές Ελλήνων, μετετράπη σε «θεσμικό παράγοντα». Ο κυρ Βασίλης Λεβέντης της καρδιάς μας, ο «καθηγητής» της γκάφας και μετρ στο να εκτοξεύει κατάρες, «μεταμορφώθηκε» σε… προφήτη. Κάπως έτσι τον παρουσίασαν στην αρχή, για να αρχίσουν ορισμένοι να αναρωτιούνται: «Μπας και έχει χάρισμα και σωστή κρίση; Μήπως τον παρεξηγήσαμε τελικά;»
Ο Βασίλης Λεβέντης σε αυτήν την (πρώτη) προσπάθεια κάθαρσης και «αναβάπτισης» είχε ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα: Ηταν ιδιαίτερα συμπαθής! Η αφέλειά του, το γέλιο που προσέφερε και το προφίλ του «αδικημένου» – «κατατρεγμένου» από το σύστημα τον είχαν καταστήσει οικεία και ευχάριστη φιγούρα. Ετσι ήταν εύκολο αυτή η συμπάθεια να ενισχυθεί με ορισμένες δόσεις σοβαρότητας (μέσω συνεντεύξεων και αφιερωμάτων) και να δέσει η «συνταγή».
Ο γραφικός αρχηγός και περιθωριακός τηλεστάρ των μικρών καναλιών έγινε ξαφνικά ο «σοφός» πολιτικός αναλυτής, κάτι που του άνοιξε διάπλατα τις πύλες του Κοινοβουλίου. Κάπου εκεί ολοκληρώθηκε το πρώτο σκέλος της «αποστολής», την οποία ξαφνικά ανέλαβε (ουσιαστικά, εν αγνοία του) ο βολικός Λεβέντης, ώστε να μπει στη Βουλή ένα κόμμα εύκολο στις «λοξοδρομήσεις».
Από τη στιγμή της ορκωμοσίας του κ. Λεβέντη άρχισε μια νέα περίοδος, που συνιστά την «επιχείρηση αναβαπτισμού, μέρος δεύτερο». Με δεδομένη τη μικρή πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. και την καταιγίδα μέτρων που θα έπρεπε να ψηφιστούν, στο Μέγαρο Μαξίμου γνώριζαν ότι θα έρθουν δύσκολες μέρες. Γι’ αυτό άρχισαν να καταστρώνουν σχέδια συνεργασίας με άλλους «ευέλικτους» πολιτικά χώρους. Πρώτο στη λίστα ήταν φυσικά το κόμμα Λεβέντη. Αυτήν τη σκέψη αποκάλυψε άλλωστε και το σημείωμα του Αλέκου Φλαμπουράρη στη Βουλή, το οποίο κατέγραψαν οι φωτογράφοι, «ζουμάροντας» στα χαρτιά που είχε μπροστά του σε μια συνεδρίαση, λίγο μετά τις εκλογές. Τότε ο Φλαμπουράρης έγραφε «Λεβέντης, στην πορεία, όχι τώρα».
Το Μαξίμου, λοιπόν, είχε από καιρό σκεφτεί την «εφεδρεία» της Ενωσης Κεντρώων, όταν θα έρθουν τα δύσκολα. Μέχρι τότε, όμως, έπρεπε να θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο που θα αναβάθμιζε τον κ. Λεβέντη στη συνείδηση του μέσου Ελληνα, ώστε να «περάσει» πιο εύκολα η συνεργασία. Σε άλλες εποχές, αν ανακοινωνόταν συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Λεβέντη, θα είχαν πέσει και τα τσιμέντα. Τώρα όμως τη μισή δουλειά είχε κάνει η διαπλοκή προεκλογικά. Επρεπε, λοιπόν, να γίνει η άλλη μισή…
Αυτή η προσπάθεια του Μαξίμου είναι ήδη σε εξέλιξη. Πρώτα ο γραφικός Λεβέντης έγινε επίσημος συνομιλητής του πρωθυπουργού, του Προέδρου της Δημοκρατίας και των άλλων πολιτικών ηγετών, όταν κάθισε δίπλα τους στο συμβούλιο αρχηγών. Επομένως, το Μαξίμου φρόντισε να τον καταστήσει «ισότιμο και ισάξιο» των άλλων! Ακολούθησαν θετικές αναφορές (πάλι) του κ. Φλαμπουράρη στην Ενωση Κεντρώων, ενώ και στη Βουλή ξεκίνησε αλισβερίσι με τον κ. Λεβέντη να καταθέτει ερώτηση στον κ. Τσίπρα για το επίκαιρο θέμα του Προσφυγικού, στην οποία αναμένεται να απαντήσει σήμερα ο πρωθυπουργός!
Το «ξέπλυμα» του κ. Λεβέντη φάνηκε και στα όσα είπε ο κ. Τσίπρας τη Δευτέρα στη συνέντευξή του. «Εκτιμώ τον κ. Λεβέντη» ήταν η πρώτη φράση-κλειδί, «Δεν είναι διαπλεκόμενος» ήταν η δεύτερη! Μήπως τελικά εκείνη η περίφημη σύσκεψη των αρχηγών έγινε για να ανοίξει η πόρτα της συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – Λεβέντη; Γιατί όλα δείχνουν ότι είναι θέμα χρόνου να οριστικοποιηθεί.
Μ.Η.Τ. 232120