Γιατί σαρώνει ο εκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ στην προεκλογική κούρσα για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων και κάνει άνω κάτω το δημοκρατικό κατεστημένο της Νέας Υόρκης; Απάντηση: Γιατί δεν προσποιείται, λέει αυτό που σκέφτεται και απηχεί τη «βαθιά» Αμερική. Γιατί στην Ελλάδα βουλιάζει το νέο τού ΣΥΡΙΖΑ και σέρνεται το παλαιό τής Μεταπολίτευσης; Ακριβώς για τον ίδιο λόγο.
Αναζητήστε τα πρακτικά της συνεδρίασης του Κοινοβουλίου της περασμένης Παρασκευής, όπου συζητήθηκαν οι τροπολογίες για τις άδειες των καναλιών και τις αρμοδιότητες της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Θα διαπιστώσετε το ίδιο. Από τη μία πλευρά, φοβισμένα ανθρωπάκια που προχωρούσαν -υποτίθεται- σε μια κίνηση ρήξης, αλλά η γλώσσα του σώματός τους παρέπεμπε σε δειλούς πολιτικούς. Από την άλλη πλευρά, αφιονισμένοι ταγοί έδιναν εξετάσεις στη διαπλοκή, με φράσεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ στη Βουλή για σοβαρότερα θέματα. Ενας -τον οποίο εκτιμώ κιόλας- απείλησε τον ΣΥΡΙΖΑ πως, αν προχωρήσει στην αδειοδότηση, αυτό «θα σημάνει τον πολιτικό τάφο του».
Τέτοια έκφραση, όταν κόβονταν συντάξεις, δεν χρησιμοποίησε… Για πάρτη των καναλαρχών, όμως, ναι -γιατί όχι;-, καμία ενοχή. Αλλος χαρακτήρισε το Κοινοβούλιο «χουντικό». Ενώ όταν υπέγραφε Μνημόνιο και παραιτείτο η χώρα από την ασυλία επί της κυριαρχίας της… δημοκρατία! Τρίτοι, αφού παρουσίασαν ως προτάσεις του κόμματός τους για το Ασφαλιστικό τις απαιτήσεις της τρόικας στη διαπραγμάτευση, ταυτίστηκαν χωρίς αιδώ με εκείνους οι οποίοι επί δεκαετίες αρνούνταν να πληρώσουν φόρο επί των διαφημίσεων, τέλη συχνοτήτων και τίμημα για τη χρήση δημόσιου αγαθού. Και το αποκορύφωμα: Οταν ήρθε η ώρα να συζητήσουν τις αλλαγές στη διοίκηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία κρατά στο συρτάρι της το πόρισμα για το καρτέλ που είχαν στήσει οι εργολάβοι ώστε να παίρνουν με υπερτιμολογήσεις δημόσια έργα, αυτοί έστησαν καβγά τρικούβερτο εις βάρος της κυβέρνησης ότι παραβιάζει το κράτος δικαίου. Ξέρετε κάτι; Δεν βρίσκω πλέον απίθανο σενάριο την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, αν και η στήριξη από ΗΠΑ – Ισραήλ είναι θηριώδης.
Οποιος και να έρθει, όμως, είναι καταδικασμένος. Δεν γίνεται, αγαπητοί φίλοι, να κόβεις με άνεση τους μισθούς και τις συντάξεις των αδυνάμων, αλλά, όταν οι Γερμανοί προθυμοποιούνται να σου στείλουν τις λίστες των φοροφυγάδων κολλητών σου, εσύ να λες «ευχαριστώ, δεν θα πάρω» και να πιστεύεις ότι αυτό δεν θα έχει συνέπειες. Δεν γίνεται, στο όνομα του ρεαλισμού -ΣΥΡΙΖΑ είσαι; ΠΑΣΟΚ είσαι; Ν.Δ. είσαι;-, να ζητάς από τους πολλούς να πληρώνουν φόρους, αλλά, όταν απαιτείται να ξεριζώσεις τη διαφθορά της μιντιοκρατίας, στα σκάφη της οποίας κάνεις διακοπές, να χαλάς τον κόσμο για να δουν οι εντολείς σου πόσο καλός υπάλληλος είσαι. Δεν γίνεται να ξέρεις ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει όλη την αλληλογραφία εκείνων οι οποίοι έστηναν τους διαγωνισμούς εις βάρος των φορολογουμένων και εσύ να προσποιείσαι ότι η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης παραβιάζει το κράτος δικαίου. Θα έρθει η στιγμή που θα σε πάρουν οι πολίτες με τις πέτρες.
Οποιοι λοιπόν εντυπωσιάζονται είτε από την εδώ πλευρά είτε από την εκεί πλευρά για την έκταση της διαμαρτυρίας κοινωνικών ομάδων, όπως οι αγρότες, οι δικηγόροι, οι επιστήμονες, ας ξέρουν ότι ένα ισχυρότατο τμήμα της κοινωνίας αυτονομείται πλέον από τα κόμματα. Η βαθιά Ελλάς αναζητεί έκφραση, γιατί όσοι μιλούν είτε την πούλησαν, λέγοντας ασύστολα ψέματα, είτε προσποιούνται ότι την καταλαβαίνουν, ενώ λένε και πάλι ψέματα. Το πολιτικό σύστημα κινδυνεύει από έναν άγνωστο αυτή τη στιγμή Ελληνα Τραμπ, που μπορεί να εμφανιστεί από το πουθενά και να τα σαρώσει όλα. Απλώς, το πολιτικό σύστημα τα έχει τακτοποιημένα στο μυαλό του και νομίζει πως τα πράγματα θα εξελιχθούν ως συνήθως. Αμ, δε!
Mανώλης Κοττάκης