Οι δυσκολίες για το κλείσιμο της αξιολόγησης δεν προέρχονται μόνο ούτε κυρίως από τις διαφωνίες με τους δανειστές μας.
Λίγο πολύ έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, ακριβέστερα όπως τα ‘φερε η κυβέρνηση, πρόκειται περισσότερο για μια σύμβαση αναγκαστικής προσχώρησης, παρά για το αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης.
Μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες έγκειται στο πώς θα σερβιριστεί αυτό το πολύ «κρύο πιάτο» στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός θα πρέπει να το περάσει, δίχως να το σπάσει, πάνω από πολλά στουρνάρια (η ετυμολογία των οποίων -τι ειρωνεία!- ανάγεται στη λέξη στορύνη που σημαίνει… νυστέρι)! Από «πέτρες» τόσο σκληρές και αιχμηρές που μπροστά τους οι πρόσφατες δηλώσεις του διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος θα θυμίζουν «χαλίκια».
Γιατί, αλήθεια, ενόχλησαν τόσο πολύ την κυβέρνηση όσα είπε ο Γ. Στουρνάρας; Την περασμένη εβδομάδα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Τζανακόπουλος του ζήτησε να σταματήσει να κρύβεται πίσω από τη θεσμική του ιδιότητα και να μην πολιτικολογεί. Δύο μέρες αργότερα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Δραγασάκης του διαμήνυσε πως η Τράπεζα της Ελλάδος είναι ανεξάρτητη αλλά όχι ανεξέλεγκτη. Μήπως οι παρεμβάσεις του κεντρικού τραπεζίτη χαλάνε την εικόνα που θέλει να φιλοτεχνήσει η κυβέρνηση για την πορεία της οικονομίας; Μήπως έχει την πλήρη εικόνα της κατάστασης, καθώς ως εποπτικός μηχανισμός των εμπορικών τραπεζών μπορεί να έχει πρόσβαση σε «ευαίσθητες» πληροφορίες, οι οποίες αφορούν οικονομικές συναλλαγές που έχουν λάβει χώρα μέσω τραπεζών στο εσωτερικό και το εξωτερικό, και αυτές δείχνουν κατά πού πάνε τα πράγματα;
Πέρα από αυτά όμως, οι δηλώσεις του κ. Στουρνάρα προκαλούν νευρικότητα, διότι φέρνουν στο προσκήνιο το μείζον θέμα που ταλανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Κλείσιμο της αξιολόγησης, εφαρμογή των υποχρεώσεων που προκύπτουν από αυτήν και εξακολούθηση της ίδιας ρητορικής για την υπεράσπιση των κυβερνητικών πεπραγμένων είναι πράγματα ασύμβατα. Σε μικρό χρονικό διάστημα θα είναι και αδύνατα, διότι και η διανοητική εξάντληση των πολιτών αρχίζει να γίνεται προφανής. Σε συνδυασμό με την οικονομική τους αφαίμαξη, καθώς οι κατασχέσεις πέφτουν βροχή από την Εφορία και έρχονται και οι πλειστηριασμοί από τις τράπεζες, το μείγμα που δημιουργείται είναι εκρηκτικό και δεν θα αργήσει να ξεσπάσει.
Εφτασε λοιπόν η στιγμή που ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να αποφασίσει αν θα κάνει το μεγάλο βήμα προς τη σοσιαλδημοκρατία, ή θα εξακολουθήσει να παραμένει εγκλωβισμένος στις αγκυλωτικές ιδεοληψίες ενός μικρού αριστερού κόμματος. Ολοένα και περισσότεροι από τους σοβαρούς συνεργάτες και υποστηρικτές του θα αρχίσουν να αντιλαμβάνονται ότι όσα εφαρμόζονται δεν πλήττουν τους πάλαι ποτέ έχοντες και κατέχοντες, αλλά καταστρέφουν την ίδια την ευρεία κοινωνική μάζα που υποτίθεται ότι ήρθαν στην εξουσία για να την υπερασπιστούν.
Και τότε αναγκαστικά η κυβέρνηση θα πρέπει να αλλάξει ρότα. Να αποδείξει ότι πιστεύει στην ελεύθερη οικονομία και τη λειτουργία της, τη μόνη που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στη δημιουργία και την ανάπτυξη. Να απομακρυνθεί από τη φορολαίλαπα έναντι της μείωσης του κράτους, η οποία οδηγεί στην εξαθλίωση εκατοντάδες νοικοκυραίους. Εδώ θα φτάσουμε να φορολογούνται πολίτες που θα εισπράττουν 500 ευρώ τον μήνα…
Αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν, αν δεν αλλάξει και η ιδεολογία του κυβερνώντος κόμματος, η οποία μέχρι σήμερα επιβάλλει τα αντίθετα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να καλύψουν τον χώρο της κεντροαριστεράς. Και δεν έχουν άπλετο χρόνο, γιατί και αυτός δεν θα παρουσιάζει στο διηνεκές τη σμπαραλιασμένη εικόνα που έχει σήμερα. Στην αντίθετη περίπτωση, η εμμονή τους αυτή θα τους οδηγήσει με πολιτική… ακρίβεια ξανά στα μονοψήφια ποσοστά. Ασορτί με τα ευρώ που θα ‘χουν μείνει και στις τσέπες των περισσοτέρων από εμάς!
Γιώργος Κ. Στράτος
Μ.Η.Τ. 232120