Μια ανασκόπηση 18 μελετών που δημοσιεύτηκε στο «Phsycholοgy Today» υποστηρίζει ότι οι παντρεμένοι άνδρες και οι ανύπαντρες γυναίκες τείνουν να επιτυγχάνουν υψηλότερα επίπεδα ευτυχίας σε σύγκριση με άλλους.
- Από τη Φλώρα Κασσαβέτη
Πώς εξηγείται όμως αυτό; Ζητήσαμε από την κλινική ψυχολόγο Βάσω Μακαρώνη να σχολιάσει τα αποτελέσματα της έρευνας, η οποία τονίζει ότι η ευτυχία είναι βαθιά προσωπική και μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων, της σταδιοδρομίας, της υγείας και της προσωπικής ελευθερίας ενός ατόμου.
Τι κάνει τους παντρεμένους πιο ευτυχισμένους;
Ο γάμος συχνά παρέχει στους άνδρες ένα σταθερό σύστημα συναισθηματικής υποστήριξης και μια βαθιά συναισθηματική σύνδεση. Οι άνδρες συχνά αναζητούν τέτοιες συνδέσεις στη ζωή τους, και ιδιαίτερα όταν έχουν μια υποστηρικτική σύντροφο φαίνεται ότι αισθάνονται πιο ενδυναμωμένοι ψυχολογικά απέναντι στις καθημερινές πιέσεις της ζωής, γεγονός που μπορεί να μειώσει τα συναισθήματα μοναξιάς. Μελέτες δείχνουν ότι οι παντρεμένοι άνδρες είναι γενικά υγιέστεροι από τους ανύπαντρους άνδρες. Σε αυτό μπορούν να συμβάλουν διάφοροι παράγοντες, όπως οι καλύτερες επιλογές τρόπου ζωής στις οποίες ενθαρρύνονται από τις συζύγους τους, συμπεριλαμβανομένων των πιο υγιεινών συνηθειών και της τακτικής φροντίδας.
Οι παντρεμένοι άνδρες είναι επίσης λιγότερο πιθανό να εμπλακούν σε επικίνδυνες συμπεριφορές, καθώς νιώθουν ότι έχουν σημαντικότερες ευθύνες απέναντι στα παιδιά τους όταν έχουν οικογένεια. Τείνουν να αποφεύγουν την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και τις επικίνδυνες δραστηριότητες, οι οποίες είναι πιο συχνές μεταξύ των ανύπαντρων ανδρών.
Η συναισθηματική υποστήριξη από τη σύντροφό τους γενικά βοηθά στη μείωση του στρες, οδηγώντας σε καλύτερη ποιότητα ζωής για τους παντρεμένους άνδρες, σχολιάζει η Βάσω Μακαρώνη.
Τι ισχύει για τις γυναίκες;
Όταν εξετάζουμε τις παραμέτρους που αφορούν το πώς εκλαμβάνουν την ευτυχία οι γυναίκες, είναι σημαντικό να ρωτήσουμε: τι εκτιμούν περισσότερο στη ζωή; Όπως εξηγεί η κυρία Μακαρώνη, βλέπουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις η απάντηση σε αυτή την ερώτηση σε σχέση με το παρελθόν είναι η ανεξαρτησία. Σήμερα οι γυναίκες δίνουν μεγάλη αξία στην ανεξαρτησία και την αυτονομία τους, καθώς νιώθουν ότι αυτές οι παράμετροι τους εξασφαλίζουν τη δυνατότητα να απεγκλωβιστούν γρηγορότερα από μια σχέση που δεν τις ικανοποιεί ή δεν λειτουργεί.
Οι γυναίκες φαίνεται σήμερα ότι αγαπούν την ελευθερία περισσότερο από ποτέ και θέλουν να μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς συμβιβασμούς λόγω της σχέσης με έναν σύντροφο. Αυτή η επιθυμία για ανεξαρτησία είναι ισχυρή και ενδυναμωτική, παρέχοντάς τους μια βαθιά αίσθηση ικανοποίησης.
Όλο και περισσότερες γυναίκες στις κοινωνίες της Δύσης αποκτούν ανώτερη εκπαίδευση, και μέσω της επαγγελματικής τους πορείας εξασφαλίζουν οικονομική ανεξαρτησία σε σχέση με το παρελθόν.
Χωρίς τις ευθύνες ενός συντρόφου ή παιδιών, οι ανύπαντρες γυναίκες μπορούν να επικεντρωθούν στην καριέρα τους και την προσωπική τους ανάπτυξη. Έχουν την ελευθερία να κυνηγήσουν τα όνειρα και τους στόχους τους, να ταξιδέψουν περισσότερο και να ασχοληθούν με πράγματα που τις ευχαριστούν, γεγονός που αυξάνει τα επίπεδα της ευτυχίας.
Οι κοινωνικές σχέσεις διαδραματίζουν επίσης ρόλο στη ζωή των ανύπαντρων γυναικών. Όπως αποδεικνύεται, οι ανύπανδρες γυναίκες έχουν συχνά ενδυναμωμένη κοινωνική ζωή, διατηρώντας στενές σχέσεις με φίλους και τα μέλη της πατρικής τους οικογένειας, σχηματίζοντας συνήθως ένα ισχυρό δίκτυο υποστήριξης.
Επίσης, πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το Pew Research Center αποκάλυψε ότι περισσότερες ανύπαντρες γυναίκες προχωρούν σε αγορά ακινήτου για τη στέγασή τους απ’ ό,τι οι ανύπαντροι άνδρες στις Ηνωμένες Πολιτείες, πράγμα που ενισχύει ακόμα περισσότερο το αίσθημα ικανοποίησης και ασφάλειας.
Ταυτόχρονα, μπορεί να έχουν ικανοποιητικές ερωτικές/συντροφικές σχέσεις, απαλλαγμένες από τις τυπικές οικιακές ευθύνες που συνοδεύουν τον γάμο και την ανατροφή των παιδιών, όπως η φροντίδα ενός συζύγου και οι οικιακές εργασίες. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι οι μελέτες δείχνουν πως οι ανύπαντρες γυναίκες τείνουν να αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα ευτυχίας σε σύγκριση με τις παντρεμένες γυναίκες, αφού φαίνεται ότι ζουν μια ικανοποιητική και παραγωγική ζωή όπου η απουσία ενός συζύγου δεν μειώνει τη συνολική ικανοποίησή τους. Παράλληλα, η στατιστική επιβεβαιώνει ότι καθυστερούν τη μητρότητα και επιλέγουν να γίνουν μητέρες σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία.
Οι κοινωνικές προσδοκίες σαμποτάρουν τα επίπεδα ευτυχίας των γυναικών;
Η κυρία Μακαρώνη, ωστόσο, εξηγεί ότι οι κοινωνικές προσδοκίες γύρω από τον γάμο και την τεκνοποίηση εξακολουθούν να ασκούν μεγαλύτερη πίεση στις ανύπαντρες γυναίκες πάνω από μια ορισμένη ηλικία απ’ ό,τι στους άνδρες. Αυτές οι πιέσεις προκύπτουν από βαθιά ριζωμένες πολιτιστικές νόρμες και στερεότυπα. Κατά συνέπεια, η εργένικη ζωή, ιδιαίτερα για τις γυναίκες, εκλαμβάνεται ως εξέγερση απέναντι στις προσδοκίες της κοινωνίας, που γενικά εξακολουθεί να θεωρεί ότι ο σημαντικότερος ρόλος της γυναίκας είναι να γίνει μητέρα.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κοινωνικές προκλήσεις στο να παραμείνει μια γυναίκα ανύπαντρη και χωρίς παιδιά, που συχνά μπορεί να μειώσουν τα επίπεδα ευτυχίας των γυναικών. Υπάρχουν πολλές ανύπαντρες γυναίκες που αισθάνονται ότι η αξία τους είναι μειωμένη επειδή ο κοινωνικός περίγυρος αναμένει να γίνουν μητέρες κι άλλες που λαχταρούν να γίνουν μητέρες όχι μόνο λόγω της πίεσης των κοινωνικών προσδοκιών, αλλά επειδή αυτή είναι η βαθύτερη αληθινή τους επιθυμία, επισημαίνει η ψυχολόγος.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσουμε ότι αυτός μπορεί να είναι και ο λόγος που έχει αυξηθεί η ζήτηση στην εξωσωματική γονιμοποίηση από γυναίκες ανύπαντρες που επιθυμούν να γίνουν μητέρες, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει κάποιος σύντροφος στη ζωή τους.
Τελικά, τι είναι η ευτυχία;
Πρώτα απ’ όλα η ευτυχία δεν είναι στατική… είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη διαδικασία εφ’ όρου ζωής. Η ευτυχία συνδέεται στενά με τις προσδοκίες, με τον αξιακό κώδικα του καθενός και με τη μάθησή του/της, τονίζει η ψυχολόγος, και συνεχίζει:
«Ένα άτομο μπορεί να νιώθει ευτυχία με συγκεκριμένα πράγματα/διαδικασίες/αποτελέσματα, ενώ ένα άλλο μπορεί να αισθάνεται δυστυχισμένο, παρότι έχει πολλά από αυτά, ανάλογα με την προσκόλλησή του στις προσδοκίες και τη μάθησή του.
Όταν μιλάμε για πτυχές όπως η προσωπική ανάπτυξη και ολοκλήρωση, η συναισθηματική υποστήριξη, η εμπιστοσύνη, η αυτοεκτίμηση και τελικά η ικανοποίηση από τη ζωή, τόσο οι παντρεμένοι άνδρες όσο και οι ανύπαντρες γυναίκες φαίνεται ότι κατακτούν την ευτυχία, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η ευτυχία είναι βαθιά προσωπική και μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων, της σταδιοδρομίας, της υγείας και της προσωπικής ελευθερίας ενός ατόμου.
Η αυτογνωσία, η αυτοεξέταση, η αυτοπαρατήρηση καθώς και η κατανόηση αυτών των διαφορών μάς βοηθούν να εκτιμήσουμε τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι βρίσκουν την ευτυχία στη ζωή τους, πάντα μέσα από την αναγνώριση και την ικανοποίηση των βαθύτερων αναγκών και επιθυμιών τους».
Μ.Η.Τ. 232120