Οι χειρότερες επιδόσεις στην Ε.Ε.: Ενα στα 3 άτομα με αναπηρία στην Ελλάδα πλήττεται από υπερβολικές επιβαρύνσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat
Μία νέα αρνητική πρωτιά διαθέτει η Ελλάδα, αυτή τη φορά για τα άτομα με αναπηρία. Με την κυβέρνηση να διατυμπανίζει πως στοχεύει στη στήριξη των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) δείχνει πως η οικονομική επιβάρυνση για το κόστος στέγασης τους στη χώρα μας είναι όχι μόνο υπερβολικό, αλλά και σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 33% των ατόμων με αναπηρία (μερικοί ή σοβαρότεροι περιορισμοί στην κινητικότητα) στην Ελλάδα πλήττεται από υπερβολική επιβάρυνση από το κόστος στέγασης, με τη μέση επιβάρυνση να βρίσκεται στο 10,4%, ενώ η Κύπρος βρίσκεται στην καλύτερη θέση, με μόνο το 2% του πληθυσμού με αναπηρία να αντιμετωπίζει πρόβλημα. Υψηλά ποσοστά οικονομικής επιβάρυνσης στο ζήτημα της στέγασης σε άτομα με αναπηρία κατέγραψε επίσης η Δανία, με ποσοστό 21,2%.
Το πρόβλημα στέγασης στην Ελλάδα αγγίζει το σύνολο της κοινωνίας, σύμφωνα με τη Eurostat, και τα άτομα χωρίς αναπηρία αντιμετωπίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό υπερβολική επιβάρυνση από το κόστος στέγασης: το 27,6% του πληθυσμού στην Ελλάδα, και πάλι η πιο μεγάλη αναλογία ανά την Ε.Ε., έναντι 7,8% του μέσου όρου.
Τα έξοδα στέγασης ως ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος δείχνουν την ικανότητα των ατόμων να αντεπεξέλθουν στα έξοδα που σχετίζονται με τη στέγασή τους. Τα νοικοκυριά με υψηλότερο εισόδημα μπορεί να αντιμετωπίζουν ευκολότερα τα υψηλότερα κόστη αναλογικά με το διαθέσιμο εισόδημά τους. Ωστόσο, ένα νοικοκυριό θεωρείται ότι επιβαρύνεται από το κόστος στέγασης, εάν το συνολικό κόστος στέγασής του ανέρχεται σε περισσότερο από 40% του συνολικού διαθέσιμου εισοδήματός του.
Τα άτομα με αναπηρία ζουν συχνότερα σε υποβαθμισμένες συνθήκες στέγασης και με προβλήματα που σχετίζονται με την ποιότητα της κατοικίας και του περιβάλλοντος όπου ζουν, σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat.
Η εικόνα δεν είναι καλύτερη στις συνθήκες εντός της κατοικίας τους, καθώς το 18,9% των ατόμων με αναπηρία δηλώνει πως αντιμετωπίζει υγρασία, διαρροές ή φθορές στην κατοικία του, όταν το αντίστοιχο ποσοστό για άτομα χωρίς αναπηρία είναι 13,8%. Επιπλέον, το 13,2% δηλώνει ότι δεν μπορεί να διατηρήσει το σπίτι του επαρκώς ζεστό τον χειμώνα, έναντι 8% του υπόλοιπου πληθυσμού. Τέλος, το 8,3% παραπονιέται ότι το σπίτι του είναι πολύ σκοτεινό, ποσοστό σημαντικά υψηλότερο από το 5,6% των ατόμων χωρίς αναπηρία.
Το 2024 το 66,5% των ανθρώπων 16 ετών και άνω με αναπηρία (μερικούς ή σοβαρούς περιορισμούς κινητικότητας) στην Ε.Ε. ζούσε σε σπίτι ιδιοκτησίας του. Μεταξύ των ατόμων με αναπηρία το 15,4% είχε στην ιδιοκτησία του κατοικία της οποίας ακόμη αποπλήρωνε υποθήκη ή δάνειο, ενώ το 51,1% δεν είχε εκκρεμή υποθήκη ή δάνειο.
Αντίθετα, το 70% των ατόμων 16 ετών και άνω χωρίς κάποιου είδους αναπηρία κατοικούσε σε ιδιόκτητο σπίτι. Μεταξύ αυτών, το 23,7% διέθετε εκκρεμότητες σε δάνεια και υποθήκες.
Ως εκ τούτου, το 33,5% των ατόμων με αναπηρία στην Ε.Ε. ζούσε σε ενοικιαζόμενα σπίτια το 2024, με το 20,4% να πληρώνει ενοίκιο σε κανονικές τιμές αγοράς και το υπόλοιπο 13,1% μειωμένο ή καθόλου ενοίκιο. Οσον αφορά τα άτομα χωρίς αναπηρία, το 30% ζούσε σε ενοικιαζόμενη κατοικία, με το 20,9 % να πληρώνει ενοίκιο στην τιμή της αγοράς και το 9,1% μειωμένο ενοίκιο ή καθόλου ενοίκιο.
Στην Ελλάδα μεταξύ των ατόμων με αναπηρία το 82,4% ζούσε σε σπίτι δικής του ιδιοκτησίας, ενώ το 17,6% σε ενοίκιο. Αντίθετα, μεταξύ των ατόμων χωρίς αναπηρία το 69,9% διέμενε σε δική του κατοικία, ενώ το 30,1% σε ενοικιαζόμενη.
Μ.Η.Τ. 232120