Η αγία μητέρα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου
Η Ελένη Δραγάση, γνωστή και ως Ελένη Παλαιολογίνα, υπήρξε σύζυγος του Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου και μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου ΙΑ΄.
Κόρη του Σέρβου ηγεμόνα Κωνσταντίνου Δραγάση, καταγόταν από οικογένεια ευγενών με βαθιά πίστη και πνευματική παράδοση. Στους προγόνους της συγκαταλέγεται ο όσιος Συμεών ο Μυροβλύτης, βασιλιάς της Σερβίας και κτήτορας της Μονής Χιλανδαρίου.
Ανατράφηκε μέσα σε ορθόδοξη οικογένεια, διαποτισμένη από τα βυζαντινά ιδεώδη και τον σεβασμό στην πίστη. Σε ηλικία περίπου 19 ετών παντρεύτηκε τον Μανουήλ Β΄, λίγο πριν εκείνος ανέλθει στον θρόνο, και έτσι βρέθηκε στο κέντρο των πιο κρίσιμων χρόνων της αυτοκρατορίας.
Μια γυναίκα με αρετές και ψυχική δύναμη
Η Ελένη διακρίθηκε για την πραότητα, τη σοφία και την αντοχή της.
Αντιλαμβανόταν πλήρως τη θέση και τις ευθύνες της και στάθηκε δίπλα στον λαό της με αγάπη και προσευχή.
Για 35 χρόνια υποστήριξε τον σύζυγό της στις πολιτικές και πνευματικές μάχες για τη σωτηρία μιας αυτοκρατορίας που έσβηνε.
Μητέρα αυτοκρατόρων και δεσποτών
Με τον Μανουήλ απέκτησε οκτώ παιδιά, έξι αγόρια και δύο κορίτσια. Ανάμεσά τους, ο Ιωάννης Η΄ και ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, που ανέβηκαν στον αυτοκρατορικό θρόνο.
Οι υπόλοιποι γιοι της υπηρέτησαν ως δεσπότες του Μυστρά και της Θεσσαλονίκης. Η Ελένη τα ανέθρεψε με χριστιανικές αρχές, εμφυσώντας τους τα ιδανικά της πίστης, της ταπεινοφροσύνης και της αρετής.
Ήταν επίσης εκείνη που με τη σύνεσή της κατόρθωσε να σταματήσει τις ενδοοικογενειακές συγκρούσεις για την εξουσία, φέρνοντας ειρήνη στο παλάτι ύστερα από δεκαετίες διχασμού.
Από το παλάτι στο μοναστήρι
Μετά τον θάνατο του Μανουήλ (1425), η Ελένη αποσύρθηκε στη Μονή της Κυράς Μάρθας, όπου εκάρη μοναχή με το όνομα Υπομονή, όνομα που φανέρωνε την αρετή που τη χαρακτήρισε σε όλη της τη ζωή. Τρία από τα παιδιά της ακολούθησαν τον μοναχικό βίο.
Η Αγία Υπομονή είχε στενή σχέση με τη Μονή του Τιμίου Προδρόμου της Πέτρας στην Κωνσταντινούπολη, όπου φυλασσόταν το λείψανο του οσίου Παταπίου, προς τον οποίο έτρεφε βαθιά ευλάβεια. Με δική της πρωτοβουλία ιδρύθηκε εκεί γηροκομείο με την επωνυμία «Η Ελπίς των Απηλπισμένων».
Η Ελένη, ή Αγία Υπομονή, εκοιμήθη στις 13 Μαρτίου 1450, προτού δει την πτώση της Πόλης. Έζησε 35 χρόνια ως αυτοκράτειρα και 25 ως μοναχή, με πίστη, πραότητα και υπομονή.
Η ζωή της μοιάζει να κλείνει έναν κύκλο συμβολισμού: Κωνσταντίνος, υιός της πρώτης Ελένης, ίδρυσε την Κωνσταντινούπολη· Κωνσταντίνος, υιός της δεύτερης Ελένης, έπεσε μαχόμενος για αυτήν.