Εάν δεν φτάνει στον βουλευτή της Ν.Δ. το 5χίλιαρο τον μήνα, ας επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, κανείς μας δεν θα βάλει τα κλάματα για την… πολιτική απώλεια!
Μόλις οκτώ μήνες πριν ο βουλευτής Δράμας της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρης Κυριαζίδης έκλεψε τα φώτα της δημοσιότητας με την ελεεινή φράση του «Κάνε κανένα παιδί» μέσα στη Βουλή εναντίον της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε το μίνιμουμ της ευαισθησίας, όχι απέναντι στην αρχηγό ενός πολιτικού κόμματος αλλά σε μία γυναίκα που παλεύει στην καθημερινότητά της για τα δίκαια των πολιτών, θα είχε «ξηλώσει» μια και καλή τον Κυριαζίδη από το κόμμα του. Ομως ο πρωθυπουργός τον άφησε πρώτα να αλωνίζει και τις επόμενες μέρες να συνεχίζει, με διαφορετικό τρόπο, τον κατήφορο. Θυμίζω την ατάκα του «Οι 11 λέξεις που είπα στην Κωνσταντοπούλου θα μπορούσαν να ήταν ευχή». Εν συνεχεία τον διέγραψαν για… λίγους μήνες, όμως τον επανέφεραν τον Οκτώβριο στην αγκαλιά της «γαλάζιας οικογένειας».
Για το κυβερνών κόμμα τέτοιες συμπεριφορές δεν αποτελούν εξαιρέσεις αλλά έχουν εξελιχθεί σε κανόνα. Να φρεσκάρω τη μνήμη σας με την επίθεση που εξαπέλυσε σε υπάλληλο του αεροδρομίου ο «πρωταγωνιστής του ΟΠΕΚΕΠΕ» Λευτέρης Αυγενάκης, ως ένα πολύ μικρό παράδειγμα. Αντίστοιχα κι εκείνος είχε διαγραφεί τον Ιούλιο του 2024 αλλά επανήλθε «με δόξα και τιμή» λίγους μήνες αργότερα στη Ν.Δ.
Ο Κυριαζίδης δεν αρκέστηκε σε εκείνο το «σόου» και, πριν από λίγα 24ωρα, προκάλεσε ξανά τη νοημοσύνη της ελληνικής κοινωνίας. Η άποψη που εξέφρασε ο… δυστυχής «εκπρόσωπος του λαού», σύμφωνα με την οποία δεν του φτάνουν τα 5 χιλιάρικα της μηνιαίας βουλευτικής αποζημίωσης, έσκασε πάνω στο κεφάλι ανθρώπων που ζουν με λιγότερα από 800 ευρώ τον μήνα και καλούνται με αυτά να συντηρήσουν οικογένειες, συνταξιούχων που δεν τους φτάνουν τα χρήματα για να αγοράσουν φάρμακα και του συνόλου των Ελλήνων οι οποίοι βιώνουν τη χρόνια «ληστεία» στα πορτοφόλια τους μέσα από το κύμα ακρίβειας και τους έμμεσους (εκτός τους άμεσους) φόρους που τους έχει υποχρεώσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Δίχως καμία αιδώ ο ο κ. Κυριαζίδης ανέλυσε τις βασανιστικές συνθήκες κάτω από τις οποίες τον υποχρεώνει σήμερα να ζει η… ρουφιάνα η κοινωνία. Κανονικά θα έπρεπε να πάει με πλακάτ έξω από το Κοινοβούλιο να διαδηλώσει ζητώντας αύξηση, αλλά τρακάρει αυτό στον νόμο που ψήφισε πρόσφατα το πολιτικό αφεντικό του.
Του Κυριαζίδη δεν του φτάνει το 5χίλιαρο τον μήνα για να είναι στη Βουλή και να προσβάλλει γυναίκες, δεν του φτάνει για να συντηρήσει το γραφείο του στη Δράμα, δεν του φτάνει για να τραφεί στην Αθήνα. Και τότε, αναρωτιέμαι ο αδαής, γιατί δεν παρατάει το βουλευτιλίκι; Γιατί… ανέχεται να τον «βασανίζουν» και δεν τους πετάει στα μούτρα την παραίτηση; Γιατί δεν λέει «εγώ δεν μπορώ άλλο αυτή την κατάσταση, γυρίζω πίσω στη Δράμα κι εσείς κόψτε τον λαιμό σας»;
Χάρη μάς κάνει ο Κυριαζίδης; Ας επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όντας απόστρατος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., κι ας ζήσει με τα… προνόμια του συνταξιούχου που εκείνος και η παράταξή του έχουν αποφασίσει για τους Ελληνες οι οποίοι σκίστηκαν 40 και πλέον χρόνια σε κάθε δουλειά. Ή ας κάνει κι άλλη εργασία, αν θεωρεί ότι δεν του φτάνει η σύνταξη, όπως συμβαίνει με πάρα πολλούς.
Ας σταματήσει όμως να κλαίγεται και να προκαλεί για το 5χίλιαρο που του προσφέρει ο λαός, όχι κάποιος ιδιώτης. Κι όποιος άλλος από τους 300 έχει την ίδια άποψη ας μας αδειάσει τη γωνιά. Πιστέψτε με, κανείς μας δεν θα βάλει τα κλάματα για την… πολιτική απώλεια!
