Με τον Αδωνι στο παρελθόν έχουμε φάει τα μουστάκια μας στο antinews. Του είχα κάνει σκληρή κριτική, μπήκε, απάντησε και είχαμε έναν δημόσιο, σκληρό αλλά ευθύ διάλογο. Τον είχα μεμφθεί για θέσεις δικές του και την πολιτεία του ΛΑΟΣ, για έλλειψη μέτρου και για το στιλ με το οποίο πούλαγε τα βιβλία του. Βέβαια, όταν το ξανασκέφτηκα, βιβλία πουλάει ο άνθρωπος, όχι πρέζα ή ψευτοαριστεροσύνη. Τον Θουκυδίδη, τον Ηρόδοτο, τον Αρριανό, τον Ομηρο στις εκδόσεις του τους έχω και τους ξαναδιαβάζω κάθε χρόνο. Τον ξέρω πάνω από 20 χρόνια, όταν πιτσιρικάς κι ορφανός αγωνιζόταν να συντηρήσει εαυτόν και τ’ αδέρφια του, κρατώντας την οικογενειακή εκδοτική επιχείρηση όρθια με νύχια και με δόντια. Αρα, πρώτον, έχει ένσημα. Πολλά κι αληθινά. Ξέρει τι εστί βερίκοκο. Επίσης μια φίλη, αριστερή και ιδιαίτερα αυστηρή ως ακαδημαϊκή δασκάλα, ήταν καθηγήτριά του στη Φιλοσοφική. Μου είπε λοιπόν πέρυσι: «Ξέρεις, δεν συμφωνώ μαζί του αλλά είναι ο μόνος που του είχα βάλει άριστα, γιατί απλούστατα ήταν ο καλύτερος φοιτητής μου». Δεν το πέρασα στο ντούκου.
Δεν μου πάει πολλές φορές το στιλ του, έχω αλλεργία στην κοσμική ζωή και μου προκαλεί τουλάχιστον απορία η υπερέκθεση της προσωπικής σφαίρας από οποιονδήποτε. Ούτε το αλκοολίκι με τα ΜΜΕ καταλαβαίνω. Κι ορισμένες φορές η φωνή του, ειδικά όταν εκνευρίζεται, με κάνει να θέλω να πετάξω κάτι στην τηλεόραση. Κι όλα αυτά που σας λέω τα έχω πει και στον ίδιο.
Αν όμως δεν φοράς τα παντελόνια μόνο για το κρύο, οφείλεις να αναγνωρίζεις τι είναι σημαντικό και τι αποτελέσματα φέρνει ο άλλος στα αληθινά προβλήματα, είτε γουστάρεις το στιλ ζωής του και την εκφορά του λόγου του είτε όχι. Οι πρώτοι ενθουσιώδεις μαντατοφόροι ήταν άνθρωποι από τον χώρο της ναυτιλίας, που μου έλεγαν, στην πρώτη υπουργική θητεία του, ότι για πρώτη φορά είχαν απέναντί τους κάποιον που σκάμπαζε τι γίνεται, ήταν γρήγορος στην πράξη κι έλυνε προβλήματα σε χρόνο dt. Τι σημασία έχει αν μιλάει πολύ ή λίγο, αν είναι παρορμητικός ή έχει εκνευριστικό τόνο όταν θυμώνει; Σημασία έχουν οι πράξεις. Για θυμηθείτε πόσα σοβαροφανή λιγομίλητα καθάρματα έχετε χρυσοπληρώσει και σας κλέψανε και τη βέρα στην πολιτική χειραψία. Κι ήταν και «σύντροφοι» πολλοί εξ αυτών. Αγωνίζονταν για τον σοσιαλισμό, ήταν και στο Πολυτεχνείο ή στην «αντίσταση» εν γένει!
Ως υπουργό Υγείας τον έχω παρακολουθήσει με προσοχή, στην ακατάλληλη δι’ ανηλίκους θέση που έχει φέρει κατ’ επανάληψη τους Τσε της φακής από την Κουμουνδούρου. Τον λυπήθηκα τον Βαρεμένο, πόνεσε η ψυχή μου τον Κυρίτση, δάκρυσα για τον Αρβανίτη, που ψέλλιζε για τους νεκρούς… του Πολυτεχνείου, όταν η κουβέντα αφορούσε τα φάρμακα! «Γεια σου, Αρβανίτη», «κουκιά σπέρνω»!
Ακουσα και το επιχείρημα για τη διαφημιστική σύμβαση του ραδιοσταθμού των κουμουνδουραίων, «ήταν μόνο 3.600 ευρώ». Πιθανώς. Λογιστής τους είμαι για να ξέρω; Ε, και; Δηλαδή στα πόσα; Με 3.700 ευρώ τι παίρνω, ορέ σύντροφοι; Αμα μαζέψουμε ρεφενέ ένα τάλαρο στρογγυλό; Και καλά αυτό, να πάω πάσο. Πόσα να δίνει κι ο Αλέξης στον σταθμό, που ενίοτε νομίζεις ότι κάνουν πρόγραμμα οι… Πυρήνες; Κάτι πρέπει να πουλάνε κι αυτοί από διαφήμιση. Η ταύτιση όμως της θέσης του κόμματος με τις θέσεις των φαρμακοβιομηχάνων; Μιράκολο, σύμπτωση ή, ρε σεις, μήπως κάνουν εισοδισμό στον καπιταλισμό; Αυτό θα ‘ναι.
Απλά τα πράγματα. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία/Και Κάτι Μαντζούνια Πράσινα Πατενταρισμένα έχει την ευκαιρία να ψηφίσει μια τεράστια μείωση των τιμών των φαρμάκων επ’ ωφελεία των πολιτών και της δαπάνης Υγείας του κράτους. Τι θα κάνει; Από δω ο λαός και τα πολύ φθηνότερα φάρμακα του παππού και της γιαγιάς, των παιδιών κι η ωφέλεια στο δημόσιο ταμείο. Από την άλλη ποιοι, Αλέξη;
Λοιπόν, μπορεί αυτή η γάτα να έχει τσιριχτή φωνή, μπορεί να μη σας αρέσει η θωριά της ή το πώς περπατάει, αλλά πάντως σίγουρα πιάνει ποντίκια κι άλλα τρωκτικά.
Αδέρφια, ο Αδωνις έχει τα τρία βασικά προσόντα που απαιτούν οι δύσκολοι καιροί: είναι τίμιος, δουλευταράς παιδιόθεν και κυρίως τρελός! Διότι μόνο σταχανοβίτες τρελοί μπορούν να πλύνουν την κόπρο του Αυγεία, που μάζεψαν στη χώρα, και ειδικά στην Υγεία, η ανακυκλωμένη αριστεράντζα με τις αμφιδέξιες τσέπες και η ενοχική Δεξιά. Θα κάνει σίγουρα κι άλλα λάθη, θα γίνει κι άλλες φορές αμετροεπής και θα θέλω ξανά να πετάξω παπούτσι στην τηλεόραση, όταν ωρύεται. Ομως, παίδες, οι πολιτικές πράξεις του έχουν πλέον ωραιότατη αρμονία και θα τον ψήφιζα δαγκωτό. Οποιος θέλει καλλικέλαδους, να βάλει Βανδή ή Νότη. Ανάλογα με το γούστο του ο καθείς. Οποιος θέλει πρακτικές λύσεις και νοικοκύρεμα στην Υγεία και τους ψευτοπροοδευτικούς με το βρακί στον αστράγαλο, βάζει Αδωνι…
Φαήλος Κρανιδιώτης
